Zangeres van het duisterbiotoop
Zij weet hoe de nacht in het duister ademt
door heengaan van heimwee kust zij de zee
alles dat verloren lijkt
is niet langer zeewaardig
neemt het vulkanisch landschap
in haar dodendans mee
voel hoe de wolf huilt
in het duisterbiotoop
in dierlijke commercie
van het landenconflict
bemerk hoe tranen zich banen in beekjes
terwijl het onschuldig bloed zich verdikt
en alles dat gewonnen is blijft niet bestendig
neemt in haar vergankelijkheid het bloemenrijk mee.
Geplaatst in de categorie: muziek
Poëzie geeft troost, dat is merkbaar in dit gedicht.