Netgedichten

netgedicht (nr. 9.031):

de maagd uit Betlehem

ik hang me
aan het kruis
jij nagelt mijn
handen met spijkers
een moordenaar met banden

doorsteekt
mijn zij als bloed
niet vloeien wil
en vocht van langzaam
dood zo uit mij loopt

de wereld dondert
in elkaar als jij
mijn voeten kust
lust is weer herboren in het
strelen van de doornenkroon

de hete striemen
op mijn rug, de lakens die
mijn opstanding bewijzen
jij bent de maagd uit Betlehem
de schrift zal mijn geboorte schrijven