Alle inzendingen over kust

Voor Annemiek Het kan alle kanten heen: soms spoelt het aan op de kust, neemt schelpen en wieren mee, soms lacht het gelukzalig de hemel stuk. Hoe ondubbelzinnig het vertier van meeuwen. Ben jij dat die eigenzinnig je initialen in het natte zand krast? Spat jij spontaan de spetters in het rond?…

Boze woorden galmen nog na Jij zwijgt in een onredelijke stilte Jij geniet in een zichtbaar zwelgen Deze ruzie over ontrouw Ik stik in een ongelofelijk verdriet Ik walg in een zichtbare afgunst Stilte in moordend zwijgen Jij kust in een genadeloze affaire Jij lacht in een zichtbaar genot Boze woorden zijn gezegd Ik ween in een…

drijfveerzoeker vroeg vrouw met carnaval 's morgens in de kroeg wat beweegt u zo al zij zei krijg het heen en weer mallerd kijk eens uit je doppen ik beweeg toch helegaar niet en als ik me laat bewegen dan doe ik dat grammaticaal juist niet door wat maar door wie kijk mafkees ik zeg het voor je zielenrust jaap mag met me schuiven als-ie erbij kust…

Het laatste uur zijn lippen kust gevangen in papieren lust staat brandend in TL.…

met een handvol woorden loop ik richting zee ze borrelen in mijn handen maar ik sluit mijn vuisten stevig, zo stevig dat ze stikken zonder zuurstof aan de kust laat ik ze los zo dood als de pier waar ik net nog liep om levenslijnen te tellen dwarrelen ze in het schuim waar ze zinken zonder zinnige verbondenheid onbewogen staar ik…

hij kust mijn hoofd, en lacht naar mij. en zegt me dan, met heel veel liefde zet ik een engel aan je zij. dus droom maar zacht mijn lieve kind, ooit zul je houden wat je vindt.…

De ganzen, de meeuwen en de grutto's wonen hier al eeuwen, ze voelen zich thuis, omgeven door water en rust aan de schiermonnikoogse kust. Schapen, geiten en koeien, eenden, tjiftjafs en zwaluwen omringen het beeld van de monnik met zijn open hand en zijn wijsvinger naar boven.…

Zo te beminnen met een lange hals vol manen, een brede borst die op voorpoten rust, terwijl het hele lichaam kust en wordt gekust en 't zonlicht valt in een geluk vol tranen. -------------------------------------- uit: 'Oogappel', 1986.…

Nooit zal ik de dag vergeten, "Dat wij elkaar kusten". Nooit zal ik zoveel van iemand houden. Nooit zal ik tegen een ander zeggen Hoeveel ik van hem hou Nooit zal iemand van mij begrijpen "Wat ik voor jou voel". Nooit zal iemand anders weten wat ik hiermee bedoel. Nooit zal iemand anders die plaats van jou vervangen.…

denk wil ik bij je zijn Als ik je zie lopen wil ik naast je staan Als ik slaap droom ik over jou Als ik je stem hoor smelt ik weg Als ik in je ogen kijk verdrink ik Als ik je aanraak begin ik te trillen Als ik bij je ben wil ik bij je blijven Als ik een tovenaar was zou ik de tijd stil zetten Als ik je zie lachen ben ik vrolijk Als je me kust…

Ik streepte met zand over de toppen van je schoonheid, raakte met mate je vrouwzijn aan kuste het strand in je haren terwijl je wist dat je op het hoogtepunt mij tot stoppen zou manen Het spel van schelpen en wat zeewier haakte in elkaar door het aangespoelde visserstouw en hoe ik het ook ontknoopte, deze liefde was niet waarop ik…

je vonkte gouden regen rook naar zomer strand en golfjes zee die pure volheid van het leven toen lach en ogen stralend in een zoen ik nam je mee de wereld in doldwaas verliefd op jou mijn eigen griet we zijn gaan lopen naar de horizon dansten schaduw in het rode avondlicht ik wist nog dat de hemel kierde toen ik jou zacht kuste…

naast mij rust de wind fluistert hoe zij was die kust bijna raak ik aan de stilte van eenvoud en van groei maar veer terug in kilte van evolutiesommen denk ik hoor de bommen vallen en het geloei waar niemand meer naar luistert de eerste maandag van de maand ik had me even teruggewaand in een vroeger element van nu verloren…

’s nachts als ze me kuste legde ze woorden op mijn lippen die ik ’s morgens als ontbijt genoot en met liefde toevertrouwde aan mijn maagdelijk witte servet nee, ik had nooit honger mijn enige trek werd gevoed door de zinnen van een vrijgevige muzische schone die mijn lakens deelde en daarna vernevelde om de volgende nacht weer verfrissend…

in geschoren groen geurt het gras naar toen jij in je blote voetendans een lach vol sjans armen die nog verder reiken dan ogen willen kijken de wereld in een felle draai sensueel vonkt fraai waar adem het gemoed overstijgt kust stilte het vermoeide lijf tot hakken weer uitdagend hun opzwepend ritme klakken en blikken…

Haar beeld ontgroeid en nog het meest in haar gedachten zoekt zij bij twijfel naar de vertrouwde blik maar de jonge fotograaf van 3 kijkt even snel voordat hij achteloos op camera vastlegt wie zij is zij is de koele hand op 't warme voorhoofd en de knuffel die hem kust zij lacht met hem verzonnen woorden en hoort hem in zijn drift…

Eens bevroor de zee - hij die hier geboren was vatte niet de slaap Vroeg in de morgen weer dat helder makende indringende licht Schuimbekkende steigerende paarden golvend op de kust Turend over zee ziet hij door nevelen heen het witte Engelland Het donkert vroeg maar altijd aan de zee die toegift van licht Verstomde branding…

Dag droom fluisterde ze toen de morgen haar wakker kuste ze rekte zich nog slaapdronken uit dag meisje zei de droom heel zacht vanavond neem ik je weer mee voor vandaag een mooie lente lach de wind lokte ondeugend haar warrige haren bij het open venster goede morgen klonk de fluister in haar oren dag vlinder zei ze zacht, stuurde…

Ik hield u met bei mijn handen En kuste de eeuwigheid die mij de liefde bood.…

Wat zou het triest zijn zonder bloemen Bloemen met hun geur en kleur Bloemen zijn er te kust en te keur We kunnen ze niet allemaal benoemen. Bloemen geven afwisseling in de natuur Vormen en kleuren in verscheidenheid Prachtig, een paradijselijke heerlijkheid Het is zo verwonderlijk, zo heel puur.…

Hij kijkt naar jou maar ziet haar Hij raakt jou aan maar voelt haar Hij kust jou maar proeft haar Hij vrijt met jou maar bevredigt haar Ik koester geen illusies over de prins op het witte paard Ik verlies me niet in een hart waar geen liefde voor mij bestaat Dus begrijp me niet verkeerd als ik zeg dat ik van je hou Ik wil…

blijheid en warmte gebracht nog even en zij gaat onder haar taak is volbracht dan wachten we op een fluweelzachte nacht waar het ritme van de branding ruist en de maan de golven verlicht met speelse schittering onder een betoverende sterrenpracht in deze ultieme sfeer van rust ga ik slapen en wacht op een nieuwe dag als de zon mij weer wakker kust…

zee, die bij springvloed tranen golvend voedt Zoute, zilte druppels benemen het zicht van binnen en buiten, de zielezee doet ze uiten, zodat de druk van binnen verlicht Sporentrekkend in ogen, op huid, de ziel loopt over, komt golvend eruit Storm neemt af, zee komt tot rust en traag wordt weggeveegd, de laatste traan, die ziltig kust…

O liefje, de nacht is nog maar net voorbij en de nieuwe dag kust ons met zijn zonnestraaltjes op de wangen. Zeg me, heb je zalig geslapen want dan pas heb ik rust in mijn hart. O liefje, ik ben een ontdekkingsreiziger naar mijn hart en jij bent mijn reisleidster.…

Van kop tot teen ons liefdespel gaven toe aan onze lusten dreven weg op onze zinnen smolten ineen, als jij me kuste. De kus, een aai 't wordt routine vergeten de passie, er is geen tijd het spel ervoor, het spel erna het is verleden tijd.…

schrale woorden vallen geruis en hulpeloos tussen kust en strand wachten op het ochtendlicht als korrels zand dan gebeurt het wonder aangeraakt door dageraad en tederheid zingen vroege vogels verdelen uren in gedachten en dromen van breekbare mensenogen en lotsverbonden kwetsbaarheid dromen neigen plots tot werkelijkheid je plukt het…

de hemel viel sterren in de zon straalden gebroken ijs groen blad in een glas ogen die brandden handen strandden streelden een wang lippen openden kusten vergeten lusten glazen vol geschonken klonken als gedichten vreemde gezichten zwarte gevaren verwarde haren onverwacht een nieuwjaarsnacht in de hitte van de zomer lief, blijf…

onze liefde was als een kostbare steen in een ruwe rivierbedding we werden ondergedompeld in de heldere stroom die ons kabbelend kuste het leven verliep als een rivierstroom die zich haast naar zee en zoals waterdruppels de stenen uitholt, zo versleet de tijd ons hart de steen is geslepen, gekerfd vol littekens het hart het heeft de…

. ----------------------------------------------------- ANP 21 juni 2011 ‘De Nederlandse marine is voor de kust van Libië een onderwaterrobot kwijtgeraakt. Een team van de Defensie Duikgroep verloor door nog onbekende oorzaak het contact met het kostbare Nederlandse apparaat.’…

vingervlugge tong danst over heel mijn vel een rilling ,een trilling ik houd van je spel mijn hart wil niets anders die begrijpt het wel de lust van schone zinnen die jou willen beminnen verdampen in mijn mond het woordenspel verstomt ik sluit mijn gelukkige ogen en voel jouw hartenlust ik voelt me opgetogen als jij mijn lippen kust…