Alle inzendingen over kwetsbaarheid

En waar de reis begon op de windroos van signalen, gevoed door teksten van een kwetsbaarheid, is slechts een welving in een aards gazon wordt haar grond steeds vruchtbaar op den duur, mijn tijd heeft daar geen verklaring voor. Voor altijd een vriendin.…

leven gestapt las de advertentie even oud als ik de schrik is het ergste de herinnering een paar keer slikken en het is verleden tijd Josje heeft het niet gered mijn eerste liefje is niet meer het was ook zo glad en de eik zo dik meerdere putdiepe zuchten en gedachten resten mijn pa is heengegaan toch nog een beetje onverwacht hij werd kwetsbaar…

Ben gekweld onder het juk van tegengestelde goden, een held die zijn krijgsverhalen telt, die zwelgt in eigen heroïek en zielen knevelt met geweld, zijn tanden zet in eigen kwetsbare delen van de ziel, of die onvolprezen supervrouw, trooster om getroost te worden, mijn meesteres tussen de tafel en bed, die liegt over geluk, ziet dit…

Ik heb de moed me over te geven aan de lusten van het leven; Ik open mezelf brandend van verlangen naar jou, om jou te mogen ontvangen op m’n gevoeligste, meest kwetsbare punt neem ik gretig wat me wordt gegund; Ik laat intens zinnelijk genot door mijn lichaam stromen en word kronkelend opgetild boven mijn stoutste dromen, ik laat…

Onbezonnen in een waas van naïviteit Vol van verroering raakte ik mezelf kwijt Stukje bij beetje gaf ik mezelf aan jou Vervuld van liefde en bovenal trouw Mijn kwetsbaarheid getoond zoals nooit tevoren Innige warmte, tederheid ik was in jou verloren De passie vurig en vragend om meer Het pijnlijke afscheid telkens weer Het emotiespel fel…

-Als Vergeving een gezicht zou hebben Dan zou het de hare zijn Wanneer Oprecht geïnterviewd zou worden Zou het er zo uitzien Wanneer Eerlijkheid zou antwoorden Dan zouden het haar woorden zijn- Jaren van pijn maakt zelfs grilligheid natuurlijk Ze is een schoonheid in een pure strijd Prachtige ogen strijden vredig en schieten tranen Haar kwetsbaarheid…

Verlangend om te voelen dat ik er zijn mocht deed ik mijn best om te presteren want ieder kind wil immers toch zijn bestaansrecht niet negeren Mijn gevoel mocht er niet zijn geplaagd door vernedering, was ik radeloos, maar voor de buitenwereld een schone schijn inwendig gekrenkt, kwetsbaar en broos Vragend om liefde en aandacht zoekend…

ik, dwalende, met bijna gesloten ogen half ziende over haar kwetsbaar lijf heeft zij, ontegenzeglijk mij opgezogen in haar overgebleven zijn, omkleed met blanke, gelaagde togen Sanfte Hingabe ich, herumirrend mit beinah geschlossenen augen halb sehend, über ihren verletzbaren leib hat sie unweigerlich mich aufgesogen mit ihrem…

Voor het haardvuur snort de poes In gedachten 't geluid van knisperend hout Op de achtergrond geroezemoes Obers draven met lekkernijen zoet en zout Het is iets wat vertroosting geeft In sombere tijden van lijden Zoals een wiegelied als men van angst beeft Of aan zichzelf verkwijnt van linkse of rechtse zijde De oudere kwetsbare maar speciaal…

sterrennacht voor zich uit Loochent het gebod Verdoofd door absint Gespleten schilder die de kogel koestert Vergulde pil tegen waanstemmen Het fortuin rinkelt op zijn kist Erfenis en naam in het uitstalraam Zoals een zelfportret met brandende baard De tollende lichtkrans, het zwart uitgespaard Het doek verraadt jouw dolle tinten De kwetsbare…

grijnzend een blik in cynische toverspiegels Vanaf de overkant, puur en lonkend, oog in oog met jou Het zit daar maar, is zichzelf teveel en voelt geen grond Zelfs oplossen in onzichtbare ether geeft een hels lawaai Mogelijk wil licht poetsen en de ketel niets verwijten De schaamte vlot negeren en de leegte doen verdwijnen De leugen regeert, kwetsbaar…

Overgave toont kwetsbaarheid aan de oppervlakte. Jouw echtheid is net als water.. Langzaam sijpelt het door de muren heen, maakt ze wankel en onbetwist zullen ze breken.. Wispelturig volgt het zijn weg.. Jouw echtheid is net water... Het is puur, helder en in overvloed.. Het laat je drijven en neemt je in de stroming mee..…

ondervindelijk lage depidruk uit veengebieden rook beneveld in den rose ochtendgloed wel riekend naar Pacha Mama met snufjes radicchio of misschien toch biobeschikbare quinoa met ondergronds in netwer ken fluisterpraat oren super wijd je hoort poriefocaal hop dur op uit het verre oosten de shamaan sprak ooglichtend van bijna-con sumptie kwetsbaar…

ongewenst voorgelogen ik voel natuurlijk gehijg in mijn nek van oprukkende eerbare talenten, al dan niet zichtbaar in de lijn omhoog maar toch is nog even de beker van hel en verdoemenis aan mij voorbij gegaan ondanks de fundamenten van vieren en vijven teer ik een wijle verder in op inflatoire rente het maakt maar eens gewaar hoe kwetsbaar…

Maar, bedacht ik, ik ben net zo dakloos als jij, net zo vervuild en hongerig met de meest afstotelijke zweren op mijn vermoeide gelaat, ik heb ook niet echt het middel om mijn hier-zijn te kalmeren, een plek om mijn vervreemding in te helen, laat ook mij maar ronddolen op de straten van kwetsbaarheid en dreiging, immers, ook de dromen van een…

er is hoop als je diegene wordt die je eigenlijk al bent sta je daar als een kwetsbare unieke mens in je blootje maar wel als kapitein op je eigen schip, laat de mensen maar lachen en schelden, jou krijgen ze nooit kapot, want jij zegt nu eindelijk zelf wie je bent na jarenlange strijd met de anderen in jezelf, nu ben jij tenslotte jij geworden…

De man was nu volledig kwetsbaar. Hij lag naast haar. Zij lakte zijn tenen en legde een gevangenisketen om zijn beide enkels. Voordat hij het wist waren zijn voeten vastgeklonken aan een liefdesbed. Dat was zijn enige plaats die hij verdiende vond zij. Hij was ongeletterd en stom en blind. Hij kon niet voor haar zorgen.…

Ik lees weer, word kwetsbaar en hard, kan reizen zoveel ik wil, bedacht geluk, streek over de schedel: zon die minder heet, wijn die minder wreed was wanneer ik op mijn gemak het maanlandschap vergat. Ik dempte, dempte niet. Zand en stof. Geen grein verstand. Hoezo risico?…

Film Niet dapper, maar wel kwetsbaar Is Ai Weiwei, aldus zichzelf in overpeinzing, reflectie TROMMELTOREN, als les voor elite als waarschuwing voor het regime 't Volk wil behagen De Chinese zon zal ooit schijnen op een Chinees dilemma 't Beven van de aarde in 2008 verdient continu inspectie China; Beijing, 2001…

Eén van de grote uitdagingen in het leven, zéker nu: kun je jezelf vertrouwen ten opzichte van jezelf, maar ook in veiligheid, vrede en waardigheid naar de andere kwetsbare kleine mensenziel? Kun je dat opbrengen... in lichte àls in donkere tijden? Je bevrijden van de duisternis inzake het geweten? Kun je?…

Kon ik maar de mooist opgemaakte taart voor je bereiden met hemelhoge kaarsen, het verlicht de wereld met duizend ogen dan je ben meester over onafgemaakte dingen, niet bevreesd hun kwetsbaarheid te verklaren, voetstappen vullen zichzelf in het natste mos in de opgestoken mist wordt lief en leed betwist schaduwen van de silhouetten worden gewogen…

momenten vol tevredenheid naar een tijde van pijnlijke doch menselijke in verlegenheid dat alles in wisselwerking met de parate rede en indrukken die schaven of warmte printen op de huid u ziet al ik schrijf niet zomaar, het is geluk dat ik ervaar ook niet, het is heden nacht hoe ik mij voel ach, ik zeg het maar'; redelijk kwetsbaar…

Dit schattige, bruinvachtige diertje is al hoogst kwetsbaar op zich. Door de opwarming van de aarde dreigt ook deze diersoort uit te sterven. Door de wereldwijde CO2-vervuiling gaan zij door oververhitting dood. Ze kunnen werkelijk geen kant meer op, want in het dal is het nog warmer en hogerop groeien onvoldoende planten.…

Kwetsbaar, ongenuanceerd, laat het alles in me vrij.. Laag, na laag, Broos en weerloos, machteloos, valt de entourage van me af. Het is, wat dit beleven, heel het treurspel, mij al tijden weder gaf. Het doek vervalt. De mantel leegt zich in zichzelf. Vrij, laat alles, nu maar vrij.. - Het is tijd.…

Er ligt een generatie geveld met rimpelige huid dof als perkament tesamen met alle kwetsbare zwevende tussen zon en maan wantrouwen en zorgen verdoven het brein steeds meer winkels sluiten hun deur voor de corona geur adem die binnen komt sluipen als de pest dat de economie omver gooit als na een oorlog met kanonnen om vervolgens…

vaak heel verrast voorzichtig vlocht ik mijn verhaal met reepjes mooie zinnen de kleur was prettig en de geur vertrouwd aan de inhoud zouden we beginnen gebruikte later grote woorden een harde mening om te imponeren stoere vragen om jou weer te provoceren meer jezelf te laten zien je had me door raakte zwakke plekken toonde kwetsbaarheid…

Wat blijft het beste advies in een zekere kwetsbaarheid te overleven?…

het gaat in hoeverre kies jij of ik ervoor wil je het zien aankomen; we leven toch aldoor in dromen of in het roepen dat ik alsmaar hoor ik verschuif weer de stoelen, zal ik er een gewoon ruimen en zo minder leegte voelen of worden de afstanden juist groter waarmee ze eenzaamheid bedoelen het tafelblad behoudt zijn omvang rotsvast en kwetsbaar…

Er is een heimelijke schat in je hart, iemand, of je zelf, je onbekende 'ik', het ik waarvoor je vlucht, omdat het zo kwetsbaar is Gemok of verdriet, schuld of boete, wraak wat je niet zo bedoelde een gevoel dat je niet wou.…

De wereld verovert en naar onze hand gezet Het is de natuur in onze onbesproken aard Wie daar aan vasthoudt, weet dat het zinloos is Dat alles te bespelen is, is allang verjaard, Verliest haar in zichzelf In het lied van eigenwaarde En zijn we een deel van een onberekenbare weg Tot aan eigen kwetsbaarheid overwint de kracht…