6757 resultaten.
[ Ik huilde veel, maar ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 18 Ik huilde veel, maar
stopte daarmee, want het kon --
niemand iets schelen.…
Lopen...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 989 Woestijnroute
Vertwijfeld loop ik door,
Door de hitte van de woestenij
Mijn schaduw achtervolgt me,
de zon brandt op m’n rug
Moet ik teruglopen,
Naar de plek van mijn bestaan
Of moet ik doorgaan
En het risico nemen om van de hitte te vergaan….…
lopen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 751 lopen. het park licht
zwanen zweven zacht
wat regendruppels
op een verlaten
bank
en jij alleen
zee in je ogen
meeuwen
om je voeten
en ik loop langs je.…
lopen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 324 En toen
was het gedaan
opnieuw beginnen
maar voldaan
tarwe
graan
velden
zomers groen
zwanen
eenden duiven
egels lopen over de nacht
het plantsoen
de kade
verhalen
een bocht in het magische bos
meer vragen dan antwoorden
de klos
het pad door het landschap
boodschap
winkels mensen wensen
herkennen
realiseren
aanbidden vereren…
Lopen
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 513 Iedereen ziet me lopen .
Maar zien niet wat er in me schuilt.
Ze zien mijn lippen lachen.
Maar zien niet dat mijn hart huilt.…
Lopen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 117 Geef 'het' vrijheid
is enkel wat ik fluister
omdat ik zelf ook wil lopen
waar mijn pad loopt.…
Lopen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 84 Jij hebt de sculptuur de lopende man,
Van Rodin, die hem zonder hoofd en
Armen maakte, hij gaf hem een hart en
Ziel, want zijn taak is lopen van de lopende man
Het lopen is ook een soort verdoving
volgens Rilke, een goede verdoving.…
Lopen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 175 Lopen
voor m'n gedachten
ze blijven dichtbij
in de schaduw
wachtend op mij
Dus loop ik
tot ik niet meer kan gaan
tot m'n gedachten weer voor me staan…
over lopen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 121 onder je schoenen
slechts onze luchtledigheid
weggegooide hoop
op een akkoordje gooien
lukt niet zonder doelstelling…
Uit-lopen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 181 Ik kijk naar mijn nieuwe rode schoenen
en vraag mij af
hoeveel voetstappen ze meegaan
zolang ik ze kan dragen, denk ik zo
ik til ze op en loop verder ...…
loop
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 loop, loopt, gelopen
elke stap is weer anders
loop, loop doet leven…
over het lopen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 148 intussen woon ik al zo lang in de beweging
het lopen neemt de vorm aan
van mijn lichaam
nestelt
in mijn hoofd
maar waarom ik loop
je zoekt in je gedachten
vrijheid, verdriet, heimwee
en herkomst
en de eenzaamheid
om bij de bomen, de zee,
het veld, de hemel te zijn
en niet alleen
moest je vertrekken en
aankomen
de tussenliggende…
ZIJ, DIE VROUWEN....
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 544 Zij die levens mogen maken
zij die levens kunnen breken!!!
Opgedragen aan alle dwaze vaders die zonder hun bloedeigen kinderen moeten zien te leven.…
Ik stond met lege handen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 250 Een enk’le kaars, een prentje met een lach
De mensen brachten één voor één een groet
Ze leefden mee en gingen met de stoet
het kerkhof op ten afscheid op die dag.
En ik? Was ik het die het antwoord wist?
Ik stond met lege handen bij de kist.…
De stroom des levens.
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 777 de stroom des levens
is als een eenzame rivier
je komt zoveel tegen
maar je ziet het niet
tot hier
tot het punt van herkenning
een nieuwe stroom langszij
een samenvoeging van twee levens
dit gaat nooit meer voorbij
als twee rivieren samen
niet meer te onderscheiden
waardeer je de kleine dingen
laat je je leiden
door de stroom des levens…
De leerstellingen van een arrivist
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 558 We brengen onze levens gaande, uit van onze geesten,
terugblikkend op onze geboorte, vooruit naar ons overlijden.
Gelijk wetenschappers beweren alles is gewoon licht,
niet gecreeerd, vernietigd maar eeuwig(durend) helder,
meesters in altijd en God in overal.
Zij die, opstonden voor de liefde
in wrevel met de haat, in weerwil van de haat.…
Spiegelkast
gedicht
2.0 met 39 stemmen 11.874 Vreemd, dat zij nu slapen moet. Er is nog
meer te doen. Net zou zij aan de strijk, het is
pas noen. En moeder zit nooit stil, meneer.
Iets in haar hoofd speelt met de tijd,
iemand die haar leven niet meer leidt.
Toch gaan gordijnen dicht. En groet zij kort
de glazen buurvouw, die zich 's avonds
sluit. Morgen mag zij de kast weer uit.
--…
Negen levens…
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.000 Poezenvriendin kwam met vlugzout
De kat van nummer zeven
begon langzaam te zweven
Zijn ogen zwart, begon te beven
in een trip waarin de kat was verweven
De dierenambulance bracht hem naar de afkickkliniek
en kreeg de kat last van een "cold turkey"en werd ziek
Het bleek dat hij een "bad trip"had gesnoven
maar godzijdank is de kater weer in negen levens…
Garen gesponnen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 139 Kat in zwartste lijden,
ontspringt uit haarzelf, garen
spinnen uit haar negen levens.
Uit: 'De kat maakt rare sprongen '
Pama.…
LA TEMPESTA DI MARE
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 (de storm van de zee)
(haiku)
de storm van de zee
voert miljoenen levens mee
één is elk van ons…
Anker
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 57 Bron
zonder einde
(was er niet
wel een begin?)
iedere minuut
één druppel,
iedere druppel
één leven,
geschakeld,
verbonden
meer
stil in de grot.
Druppels blijven volgen,
versmelten
en toch hebben ze
geen weet van elkaar,
anders dan
via water.
Maan trekt
aan het meer
onder de rots,
al zien ze elkaar
nooit.
Meer zonder…
rijpend in je warme schoot
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.703 ik zag je gaan
je plooide heuvels
rond je heupen, het korengeel
was rijpend in je warme schoot
de oogst was voor mij eeuwigblijvend
we lentten samen
naar een zomer vol met kleur
roken de wilde bloemengeur
en groeiden met elkaar tot in het
diepe blauw waar bomen reikten
we hadden niets om op te lijken
het was ontdekken en herkennen…
jij was mijn griet in poncho
netgedicht
3.0 met 65 stemmen 18.390 Ik las je in Aztekenassen
wandelde over besneeuwde
passen in het Andesberggebied
jij was mijn griet in poncho
je donkere lach vereeuwigd
in de kinderen die je bracht
jij was de tijd als zand in
eeuwig golvende woestijnen
de piramides lagen zuiver
op de lijnen die ik in de verre
ruimte zag daar vond ons
nageslacht een dood die leven…
in wissels van de tijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 751 in je ogen je mond
het zwarte gat dat
woordloos open ging en
groter werd, de wanhoop
die toen aan me vrat
je nam je wereld mee
van zwijgend handenreiken
de korte liefdeblijken
in het weten van elkaar
we golfden en pasten
wisten van tweeduizend jaar
geschapen als een paar
in wissels van de tijd
ontspoord en anderen bekoord
in levens…
Rondeel
gedicht
3.0 met 38 stemmen 14.679 's Verleden levens koud en heet
Voelt men zich in de loop der tijden
Vanzelf gelijk het uur ontglijden.
O jeugd, was 't dit waarom men kreet?
Men wordt een ding en men vergeet.…
Schrijvers
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 59 Ze beschrijven levens en leven.
Toch, zijn ze veel méér dan dat.
Biologen en biografen zijn schrijvers,
die over hun eigen levens schrijven,
op nog ongeschreven bladeren.
Op een onbeschreven blad.…
Geen kat
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 235 Mijn eega, heeft meer dan zeven levens,
een aantal heeft ie al gebruikt,
telkens weer als er iets voorvalt,
komt ie er sterker en steviger uit.
Mijn eega heeft meer levens dan een kat,
gelukkig maar,
want voorlopig kan ik hem niet missen
en is hij voor mij, nog lang niet klaar!…
DE KRACHT
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 145 je weg in en ga
In de kracht des levens
Dat is wat ieder gegeven is
En is ook zo bereikbaar
Ook is het heel breekbaar
Maar als je het zo laat
Zal het zo zijn zo als het gaat…
De duizend doden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 431 Achttien waren jullie in getal,
Wachtend op het einde -
Achttien levens die zonder reden
Voortijdig verloren zouden gaan
Onvergelijkbaar met de duizend
Doden die ik dagelijks sterf
En evenveel levens die ik dan
Ongebruikt langs me heen zien gaan…
LEVENSLUST
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 vogels zijn levens-
genieters en de vlinders
levenskunstenaars…