inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 67.781):

Anker

Bron
zonder einde

(was er niet
wel een begin?)

iedere minuut
één druppel,
iedere druppel
één leven,

geschakeld,
verbonden
meer
stil in de grot.

Druppels blijven volgen,
versmelten

en toch hebben ze
geen weet van elkaar,
anders dan
via water.

Maan trekt
aan het meer
onder de rots,
al zien ze elkaar
nooit.

Meer zonder licht,
maar niet
zonder weerschijn,

want water weet,

waardoor
dit weerzien
dat mijn leven lijmt –

de gebroken druppel
opgenomen

ankerketting

Schrijver: John Loopstra, 13 juni 2019


Geplaatst in de categorie: mystiek

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 57

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)