Alle inzendingen over lichtzinnig

er bevolkt mij een lichtzinnig gemoed zelfs nu luchten zwaar op daken leunen ik doe me aan schijngestalten te goed teneinde op rauwe voet te steunen luister, daar krassen zielen zich een weg langs erfgrens, Hoogmoedse Hymnen gezang, hun aller koppen boven de heg misschien om te zoeken zonder te vinden vroeger waren er nog eens tijden…

Daarna viel ik zomaar ten prooi aan een aanval van lichtzinnigheid. Een willoos slachtoffer werd ik van plotselinge levenslustigheid. Als veel te oude vent knipoog ik, naar een veel te jonge meid. Foei...…

Zomers lichtzinnige koelte buien als penseelstreken aan een rozig firmament alles verzamelt zich in het eerste warme licht ik blijf binnen en wacht, ik ken het de deur stond altijd open maar wat binnen woelde was niets van een welkom, eerder een wensen kromlopen door het gewicht van felle onwetendheid God wees jezelf leg aan, dat schot -…

alsof het water vuur is deze vroege voorjaarsdag lichtzinnig de onwetende blik die in gestold rood alleen schoonheid herkent uit granaten gestoomd trotyl – nog niet giftig ontvloeit het de bast van zeedennen?…

iets zo is gebleken omdat links of rechtsom de mens zijn bestaan verbeeldt in maten en graden en ontegenzeglijk zichzelf vergelijkt met groepen of zwervende neuroten: omdat alles onder de hersenpan doet wat moet ik zou er gek van worden, zo ik dat al niet ben en tracht de stroom van uitwassende woorden aan mijn voeten en zeker niet lichtzinnig…

Zich niet te vertillen, geen energie te verspillen en vooral lichtzinnig door te kwaken.…

jouw groene nacht verbrandde gisteren dromen van zand, woestijn onder een witheet licht bommen ontploften, helderder dan sterren over het stille zwijgen van de palmen oorlog verbrandt, en ook het fosfor het bloed, het vlees, het leven vloeibaar kristal van een bedrog waarin als bliksem onverbiddelijk groen zuur van een lichtzinnig vuur kom…

Lichtzinnig scheppen wij ruimte bedden ons in onder een hemel en planten nieuwe troostzaden. Roffelende specht krijsende kraai brutale gaai koerende duif zingende lijster tsjilpende mus staccato koolmees welluidende winterkoning virtuoze roodborst merel gezang vogelorkest lentesymfonie kijk luister, leef voorjaar.…

Lichtzinnig scheppen wij ruimte bedden ons in onder een hemel en planten nieuwe troostzaden. Roffelende specht krijsende kraai brutale gaai koerende duif zingende lijster tsjilpende mus staccato koolmees welluidende winterkoning virtuoze roodborst merel gezang vogelorkest lentesymfonie kijk luister, leef voorjaar.…

Maar de verdroogde bladeren dwarrelen lichtzinnig naar de grond, Immer onwetend om als kadaver dienen, de cirkel is rond. Om door de bosbodem anoniem te worden verteerd. En weer als voedsel te dienen wanneer het tij is gekeerd. En die arme bomen blijven wederom achter, troosteloos en kaal. Ze wuiven niet meer in dit winterse vaal.…

hoe wij bij elkander aan boord konden springen er waren lastige obstakels als open wonden omringd door berggraniet de vastgeroeste ophaalbruggen van een beschadigd verleden wij keken door de kieren van onze gordijnen even maar want bang voor het daglicht lichtschuw onthand en pijn vermijdend nog altijd rijp maar te oud voor een lichtzinnig…

Zachtjes, bijna stil, loop ik mijn eigen schaduw, en tel, ietwat lichtzinnig, en zo vergeefs, hun bloemen in het zand..…

IK zag met pronk en kostbaarheden en een hooghartig oogopslaan een pauwenveer in den koraan; de groen en rosse strengen gleden over de tekst, het wuft verguld had al de bladzij opgevuld en midden in de soeren lag de blauwe spiegel en zijn lonken de strakke verzen overblonken lichtzinnig spelend met de dag en bont juweel en wulps…

We dwaalden om te vinden met z’n tweeën alhoewel we apart vertrokken waren we raakten elkaars harten aan een geur overgaat in geluid gecomponeerd tot een fragment, zinnebeeld als decor op het fluwelen doek van de nacht, we zochten naar duizend vlinders van lichtzinnigheid, vonden die in de magische paringsdans van elk…

ik zocht heilloos naar de vensters van de lichtzinnigheid, naar iets tastbaars in de magische dans van mens en dier, sterk en houdbaar maar machteloos omdat het niet anders kon.…

raakten elkaars harten aan het doel de geur in een moment ontdaan van gepolijste materie en van willekeur dorstig grind ontlokte zinnen uit elke tred, iedere kiezel werd een vloeibare film van pixels samengebracht tot één fragment, zinnebeeld als decor op het fluwelen doek van de nacht, we zochten naar de duizend vensters van lichtzinnigheid…

De lust vergaat me enige lichtzinnigheid op het lijf te schrijven ik schuif het van me af en van mijn stoel valt ook wat slapheid van deze dagen het wappert maar wat gebonden met een weinig nacht ik laat het bij een huigen door de neusgaten van een spreken spreek ik niet want het is zo dik van 's morgens tot 's avonds dat de dag zich…

Spirituele moedgevende dialogen over bloemenpracht, welgemutste vogeltjes en smakelijk bereide kippenbouten, het mag Steeds weer strak in het pak als hoogstandje zelfrespect; alweer afgeborstelde rechtlijnigheid, geen onverzorgd lichtzinnig gedrag.…

Ze falen als vrienden en broeders als verwanten en hoeders wiens bier-bevloeide lippen klatergouden woorden baren hun herhaalde eden van trouw blijken lichtzinnig gezworen de holle wind verklankt En ja, ik begrijp hen wel soms ben ik de woeste zee en tracht ik te tonen wat in mijn inktzwarte diepten huist wat gezonken en gebroken…

Totaalwaarde anno 1969 van Mr.X, volgens de amerikaanse biochemicus Donald Forman: f 12,67 (Sinds zijn jeugd ruim 9 gulden in waarde gestegen) Toch zal er, aldus de Volkskrant, eerst een forse goudader in zijn lichaam ontdekt moeten worden voordat er wat minder lichtzinnig met zijn leven zal worden omgesprongen. P.S.…

volksvlieger met argusogen verpopt in mierennest's gedogen doodshoofdvlinder vliegt op schade over 1000 mijl zeewade pijlstaarttulp verstoot gifwapen vliegt ten prooi aan vogelgapen onder vogelogen dragen witte spoken manenkragen bogen perken grote beren om de honger te bezweren en zonder mond slechts rupsenzaad te teren lichtzinnige…

uw gezicht sprak boekdelen waarheid kent geen regime waarheid fnuikt de beulen waar waarheid in de mens is is waar vrijheid is liet u ons lachend voelen zien horen om te weten dat waarheid iets persoonlijks is dat velen zich bedriegen te bang om de waarheid nog te liegen Nadjezjda Nadjezjda u die wijs veel humor had uzelf als te lichtzinnig…

Als zij lichtzinning 't spel vervolgt, Vermetel d' uitslag tart, Dan springt het staal en graaft een wond In 't maagdelijke hart. Een dikke sneeuwlaag dekt de grond; Een wolkenlaag 't azuur; 't Vriest dertig graad; de wind blaast fel; 't Is 's nachts om twalef uur.…