Alle inzendingen over lief OR lijf

Enorm lief vind ik je liggend in het ochtendlicht Nog warm van slaap en liefde en je haar in je gezicht Ik wist al, je wordt wakker van mijn warmte en mijn lijf Maar je streelt me door mijn haren en terwijl ik naar je kijk Pak je mijn hand en kruip je dicht tegen me aan Twee mensen verstrengeld achter het slaapkamerraam…

Vrouwe der Vanir, Freya, verleidster, Schoonste Schone: Ik bid U, zegen mijn bed, breng vlot orgastisch genot, laat mijn lijf lief sidderen langdurig met lust gekust. Schitter, oh Schat, schitter met uw sensueel seksjuweel!…

Mijn handen Raken de sfeer Van jouw lijf Mijn ogen Kijken in Kraters van Stil verlangen Trechter voor Liefdessap die Wordt vooraf Gegaan door een Begerig estuarium Van zin 'k Zou je willen Kennen. Graag weten Door liefde bevangen Door haren kroelen Hoe jij en ik elkaar Als m/v voelen...…

Berispt mijn hekel aan geografie met blauwe meanders, zeeëngtes, havensteden op mijn benen. Herhaalt in ademnood rampzalige tentamens economie. Beheerst tal van richtingen. Inzichten in ruimte, tijd in weefsels uitgespreid. Sprint windingen. Zet verdichtingen uiteen. Zucht pneumatisch. Verdeelt hydraulisch lust. Trekt zich lauter mechanisch…

Ach, lachwekkend, lillend lijf Potsierlijk uitgedost gaat het zijn gang verplaatst zich eigener beweging een autonome massa In dat corset van vet en vlees gaven de spieren allang krimp de wervels knarsen op elkaar ontdaan van kraakbeen staat het daar en tart de evolutie Ach, lachwekkend lillend lijf Ooit noodde het een arm een…

wat ik bemin is wat ik achterlaat en wat een beetje op eeuwigheid lijkt dromen, vermoeide woorden, de knuffelbeer van een kind dat met waarheid de leugen bestreed en de wereld verzamelde onder het bed dat het geen sprookjes waren omdat de honger steeds luider schreeuwde hoe dichterbij het lezen ook de lakens vervuilde van het…

Haar lichaam sterk en stoer geheel zichzelf in oergezonde staat en spotlachend om wie er niet als zij totaal geen kwalen kent maar last en leed verdraagt de neergang van een lijf dat het wél af laat weten Haar ironie zweeft uitvergroot boven de klachten van de lijders die na bekentenis over hun feilen en het vertonen van hun wonden in…

de lijnen van haar lijf lopen rond en welig onder mijn tastende handen die haar tot waanzin drijven ik leg het daarentegen machteloos af tegen haar wereldomspannend gedachtegoed bij Bert en Simon sta ik echter weer bekend om rücksichtslos gebruik van korting en de zegeltjes ook filosofen moeten eten…

onderhuidse droomwereld blinkt de loper die de teleurstelling van doof – en blindheid met euforie opent en nivelleert een dagelijkse strijd, de stroom waarin ik mezelf blijf bedotten in de as van zwart en wit waaruit ik adem haal, liggen de onverwachte kansen te rotten zonder een olijftak in de bek en met pek en veren op het onvoltooide lijf…

Om alles wat mij niet langer lief kan zijn. smeek ik je: lijf mij in. Buiten jou kan ik niet leven.…

Zonlicht klatert in zomers verlangen over mijn genietend lijf wanneer ik onbezorgd de tuin in loop vergeet ik de politiek van de ontstemden de klaagzang van betweters gelaten vrolijkheid van de gemaakte clown boosdoeners onechtheid ontucht van de zielenpriesters en ik heb het leven lief met alles wat ik in mijn tenen voel.…

Er was rouwe op het huis, Er was rouwe in de kluis, Toen de Heer ons gebed had verworpen; Want zo lang als hij leed, Ging een biddende kreet Als een offerand op uit de dorpen. Toen de doodsmare kwam, Zie, mijn wangen zijn stram, Maar ik schreide als het kind van mijn kindren! In der schamelen nood…

Dan maar niet lief!…

omsluiten voel jij je heel hartstochtelijk bemind Met beide handen streel je de huid en toon zo wat ik van jou, mijn lief, vind Als mijn handen over je dijen glijden vliegen mij emoties door gans het lijf Je bent en blijft verrukkelijk, meid en daarom is ’t dat ik dit voor jou schrijf…

We zochten de rennende rukker Maar vonden de trekkende trucker Die riep: 'Dit is niets Kijk die man op de fiets En dat zie ik het beste als kenner Daar rijdt nou een rukkende renner.'…

ijle lucht neemt vorm en spel in haar gedaante aan van zwierig vrij en vrijend licht te licht om stil te zijn ze danst haar dans op barrevoet met vleugels van satijn ontdaan van zwaar getooid met licht met zwier, met geur, met lief en lijf met heel haar lichte voetigheid…

Alleen wij In de nacht Donker Harde grond Zachte blaadjes Jouw lijf Op het mijne Jouw gezicht Boven het mijne Zwevend Je ogen Samengeknepen Je mond In die lieve Glimlach Je hand Die een haarlok Van mijn gezicht Wegstrijkt En mijn wang Streelt Aait Zachtjes Lief Je bent lief Fluister ik De lieve glimlach Wordt breder De ogen…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Plotsklaps stond ze daar ze had weinig om het lijf haar bed voelde zacht. Mijn lief droeg een blouse waar ik van moest blozen het blauw viel uit mijn ogen. Strijkend langs haar dij tot aan haar roze plooien ik voel nattigheid.…

jij bent mijn geheim ik heb je lief maar de stilte rond je doet me pijn ik wil stralen iedereen verhalen dat jij liefde bent, jij de diepte in mijn ogen kent ik kan niet praten over jou, als ik je ga verlaten, merk ik hoeveel ik van je houd je zindert in mijn lijf duizend vlinders kussen je gezicht in alle kleuren maar mijn…

Vandaag is alles zo anders, omdat je heen bent gegaan. De woorden zijn stil in mij, ik ben vol van verdriet. Het leven is nu totaal anders, al besef ik dat nog niet. Rust zacht lieverd, voor altijd ben je in mijn hart.…

Dood wat wacht er na jou of wens jij nog geen onontkoombare vragen nu ik ben aangedaan loslaten waar ik van hou en af moet staan wat wacht er na jou was dit het einde of is zij overgegaan in een tijdloos bestaan toen ze wegkwijnde hoe zit dat nou wat wacht er na jou is het kinderlijke hoop van mij dat zij nu bij God…

Ik schreeuw mijn zorgen toe aan het water, de wind waait de teleurstelling uit mijn lijf. Tranen vermengen zich met de zilte golven, ik weet met mijn verdriet geen blijf. Twee voetstappen verdwijnen in het vermoeide zand, ik ga nu wegdrijven naar een witstralend land. Ik ga nu echt, maar weet, ik had je lief ...heel oprecht.…

Je ligt, je slaapt tussen de stilte van je haren: je gezicht mooi, je neus als ooit, je mond als nooit, je lijf als ook, je geur als vrijheid. Ik kijk naar je: hoe weinig woorden zijn er nodig waar geen taal de liefde doet ik zwijg 1 woord Ik kijk 1 Lief 1 Jij.…

zwervend in parken hart gekweld meer en meer uitgeteld geteld de dagen nimmer laat je los mijn lief jij jurk van rode rozen je werkt aan stilte blijven de vragen ongesteld: wil je nou of wil je niet mijn liefde zit ik nu wel of niet in jou genesteld heus lieverd mijn vragen hebben niets om het lijf…

bent mijn lief, mijn eeuwig lief, je mooie, zachte, blonde, lieve lijf, je bent mijn lief, mijn eeuwig lief…

ik wil met je scrabbelen krabbelen, krinkelen krielen liefde leggen je mag ook beginnen met lief, in veelvoud en minutenlang ik zal dalen of klimmen lust of lijf speels aanlijnen in letterwaarde en wanneer je het x-drieletterwoord vanuit je handen vormt zal ik je met blanco blokjes toefluisteren dat life veel meer is dan 3 X woordwaarde…

Het hoofd is moe, het hoofd is leeg, het lichaam opgebrand, het lijf is moegestreden. Bewaar wat ik achterlaat, koester mijn erfenis. Heb haar lief, vul haar aan, als wapentuig in een eeuwig durende strijd. Maar laat mij gaan en kom mij vooral niet achterna. Ik zal opgaan in de morgendauw, glinsterend, verblindend als de zon……

ik mij opeens weer vief als iemand zegt: ik heb je lief wanneer ik oud en krom zal wezen en zelfs niet meer een boek kan lezen dan is het als een liefdesbrief als iemand zegt: ik heb je lief wanneer ik kinderlijk tevreden niet verder kijk dan slechts het heden dan weet ik mij niet meer naïef als iemand zegt: ik heb je lief…