28507 resultaten.
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 108 [Haiku]
Langzaam verbloeiend
zeven lelies in een vaas
geschikt voor de dood.…
Vergankelijkheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 285 de vergankelijkheid wordt duidelijk zichtbaar
nu het ineens slecht met je gaat, eis je
ondanks alles toch een glas cola
als een engel met vleugels lig je tussen
de kussens van het te grote ziekenhuisbed
blijkt jouw wil sterker dan je lijf
dat moe is, happend naar adem
heb je je over te geven aan wat komen gaat
maar niet zonder slag of stoot…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 289 tussen wieg en graf
spelen dromen
in de golfslagen van dagen
vandaag in de nacht
heeft de hemel de aarde
tot stilte gemaand
de maankracht heeft haar gekust
in de helderheid van haar ziel
sterren braken los
glanszacht in serene stilheid
in de nerven van het nieuwe leven
waarin het verlangen zich schetst
uit de poriën van nieuwe fundamenten…
Vergankelijk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 231 ik proef vergankelijkheid
op zachte wangen
en lees verwarring
in jouw ogen
onbesproken
dit onderwerp
't zal toch niet vermeden zijn
stilletjes absorberen we het nieuws
ineens voel ik hoe
mijn stoel wankelt
niet dat er aan de poten
wordt gezaagd, of toch..
geduld
beoefenen is nu
de grootste uitdaging
de tijd tikt anders…
Vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 144 De sporen die we trokken in het zand
Waren steevast voorbestemd om weg te spoelen
Op de vloedlijn staan weer jongelui te joelen
Ze claimen onze plek daar op het strand
Ons zandkasteel met zijn robuuste toren
werd weggeblazen door een drieste golf
Zoals het schaap wordt gegeten door de wolf
Geen mens leeft eeuwenlang, is uitverkoren
Burchten…
VERGANKELIJKHEID
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 185 en dan valt zacht
de adem van de nacht
als een deken om je heen
terwijl je tracht
de splinters van je ziel
weer aan elkaar te lijmen
smacht elke vezel
in je vege lijf
naar een vleug erkentelijkheid
teken van herinnering
aan een ver vervlogen
en te vlug verdampt
roemrijk verleden
nog sta je triomfantelijk
kantelen
van je vervallen slot…
Vergankelijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 evenals gisteren
liggen ze daar
onaangeraakt
naakt
heel zachtjes
dwarrelt er stof
overheen, al doet
dat niet vergeten
waar die sleutels
eens voor stonden
een vriendschap
die eindig bleek…
Alles is vergankelijk
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 296 Alles is vergankelijk
zo ook een gedicht
schijnt het zonnelicht
lang op het papier
dan verdwijnen de letters
één voor één
niemand weet waarheen
jij bent de woorden kwijt
en het gedicht is verleden tijd.…
Het vergankelijke...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 203 Stel geen vragen over duurzaamheid
daar het vergankelijke
zich nog maar eens
glorieus bewezen heeft.
Woorden worden dan als een
donker dreigend kleurpalet
dat een plagerig spel vormt van emoties
gegoten in een keurslijf van sterfelijkheid.
Uit het gebroken dood gaan
worden we weer heel geboren !…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 212 de vergankelijkheid van woorden
geschreven op het natte strand
liefdes fantasieën in mijn dromen
bij het ontwaken wreed verbrand
magische gedachten onbeschreven
plots uit mijn hoofd verdreven
ik verwacht ook de glorieuze dag
dat mijn weten ontwaken mag
in de liefdevolle lichtheid van het heelal
slechts een trilling in de ruimte bovenal…
Vergankelijkheid
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 96 Er staat een Conifeer in onze tuin
Uit zaad ontkiemd en groeiend zonder zorgen
Jaar in jaar uit, van d’ ochtend tot de morgen
Op fiere stam, geen centimeter schuin
Er staat een Conifeer in onze tuin
Ooit aangewaaid, een eigen plek verworven
In zwarte aarde, nooit door gif bedorven
Goed negen meter hoog van grond tot kruin
Er stond een Conifeer…
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 200 ’t Zal vijftig jaar geleden zijn toen ‘k aan het Groetse strand
een schoonheid van een meisje zag met een fles zonnebrand.
Maar ja het arme kind zat toch een beetje om het hand
Want hoe ze zich ook rekte, zij kwam niet aan d’ achterkant.
En ik zag haar geworstel van gepaste afstand aan
maar ben uiteindelijk toch naar het meisje toegegaan
en…
Vergankelijkheid
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 188 Wie zal over een eeuw er nog om malen
Het leven trekt gewoon zijn eigen plan
Corona? Wie weet daar dan nog iets van
Dat kon je toch bij de Chinees afhalen
Covidius waer bestu bleven
Du coors die doot du liets mi tleven…
De verganklijkheid
poëzie
4.0 met 2 stemmen 939 Het boompje laat zijn blaadjes vallen,
Aan 't Einde van de zoete tijd,
Gedurig enige van allen,
Zo raakt hij ook het laatste kwijt.
Dat doet verhevene gedachten,
(Terwijl haar naaste daalt in 't graf)
Ook deze zelve gang verwachten,
Want Adams blaad'ren vallen af.
De Wereld kan haar lievelingen,
Die met haar herts genegenheid,
Wel…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 161 O werelds leven
niets zo wraakroepend de dood
mee met de baring…
Vergankelijk.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Stof stuift door mijn kop
zinvolle gedachten vervlogen
in mijn denkruimte van zijn
waar is de verloren vraag
verdwenen in het niets alom
een ons onbekend terrein
sporen zweven er volop
vruchtvolle zaden bewogen
in een natuurlijk vertoon
waar blijven de vruchten
vergankelijk is het verdorde
oer onmetelijk fantoom
meteen begint het…
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 72 Vergankelijkheid spelt weer de herfst
en langzaam leer ik lezen,
van zomerlicht genezen: de uren zijn geteld.
De zon viert nog, maar heel bedaard
verguldt ze de eikenbladeren.
Behoedzaam voel ik naderen
wat node wordt gemeld:
dat vuur gedoofd wordt, niets gehoord
meer waar de zangen klonken.…
Koude winternachten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 77 Uit de stille brief
die je me stuurde
vallen eenzame letters
in somber duisteren
krijgt jouw fluisteren
een onbestemde klank
in koude winternachten
vriest de liefde aan het hart
door waanzinnig verlangen
nu ik je steeds vaker niet begrijp
is dreigende leegte onberekenbaar
aan vergankelijkheid onderhevig.…
Het geluk als vuur
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 826 nog dichterbij en mijn vlam
zal de eenvoud tonen in de kaars
waarin alles is ontwaakt, deze dag leeft
in herinnering en sterft telkens
in de nabijheid van de gloed van
zijn aanwezigheid
niets zal verdwijnen al lijkt
de vorm zich vast te bijten
in werkelijkheden zonder naam, rouwranden
en korstige wonden zijn als het getij, de maan…
Liefde en mededogen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 169 vorm is behoud en een zucht is de drager
van de wind- mijn hand in die van jou en
die van jou in de schoot van Moeder aarde
de kring laat zich sluiten door liefde
en mededogen…
Vergankelijkheid ( Haiku )
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 456 Het gevallen blad
vertelt ons het verhaal van
Vergankelijkheid…
SENRYU/ Meedogenloos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 264 het leven als feit:
sexueel overdraagbare
vergankelijkheid…
verandering
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 103 vergankelijkheid
voortdurend verandering
stroom van het bestaan…
Wanhoop
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 138 in haar ogen
zie ik verbittering,
in haar gedrag
zie ik ontkenning,
in haar 'theater'
zie ik de
'gestorven' zwaan.
in het verdriet van
de nacht,
in de kilte van de
noordenwind,
in de dans
van enkelvoud,
in een
gebroken spiegel
van onschuld in
verdrongen tijd.
ik zie haar
snakken naar de adem
van haar geweten,
verstikkend in…
Economie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 41 de welvaart vaart wel
vaart wel
en vaart voorbij
gekeerd is het tij
de wel van de welvaart
mindert vaart
vaarwel welvaart
het boek is uitgekaart
het varen
is voorbij…
Groeien...
hartenkreet
4.0 met 84 stemmen 1.705 Probeer
en keer
de dingen
naar een positief gevoel
Probeer
en leer
van dingen
Kom zodoende tot je doel…
Groeien
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 648 Daar lag ze, gehuld in witte doeken.
Niet wetend hoe groot de wereld is, en wat ze allemaal zou gaan ontdekken.
Ze volgde alleen nog maar haar gevoel. Puur en kwetsbaar.
Ze huilde en dronk bij haar moeder. Ze zocht de warmte bij haar ouders.
Zo jong en kwetsbaar, maar oneindig mooi.
Twee maanden oud, en nog een lange weg te gaan.
Daar…
Groei
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 761 Het leven gaat door
Wat je ook doet, wat je ook laat
Wat je denkt of denkt te denken
Waar je tegen bent, waar je voor staat
Je liefde en genegenheid
Warmte, vertrouwen en interesse
Alles groeiend met de dagen
Groeiend met de zuiverste finesse
Je onzekerheid en al je angsten
Zenuwachtig en koortsachtig blijf je vechten
Een beter bestaan…
groeien
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.475 persoonlijke groei
van een vrouw in bloei
in de bloei van haar leven
vol van haar streven
schrijdt ze voorwaarts op haar eigen pas
tussentijds vertoevend
aan de Ringse plas
zich lavend aan het stromen van water
emotioneel geklater
een met de rimpeling
zoals zij het leven zingt…
GROEI
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 642 Kiem in volle grond
Zuchtend naar het licht
Zon en regen
bedauwen het land
Levenssappen stromen
door het jonge blad
Sterk in streven
Bloeiend naar omhoog
Stormen woeden
Even knakt het riet
Lijdzaam vol vertrouwen
Trotserend deze slag
Als een boom
Geplant aan de bron
Zijn takken reiken
tot in de hemel…