Alle inzendingen over lippe

Je lippen zacht Mooi gevormd Vurig gekleurd Zoet verleidelijk Je zoenen Zijn zinderend Ik proef je Heerlijk zoet Ik voel je Warme tinteling Zachte streling Je lippen zacht Gemaakt voor mij Ik kus je lippen Lang intens Zalig warm genietend Ik streel je Lippen zacht Zoekend de weg Naar passie Jouw zoenen Zijn oneindig,zo lekker…

iedere keer dat ik je even aan mag raken lijkt 't alsof mijn lippen staken De woorden komen niet dus probeer ik t met lichaamstaal maar jouw lijf lijkt doof voor mijn stille kabaal.…

Toch, ons zielen konden nimmer Tot elkaar in ogen reiken, Konden niet uw warme lippen Mijne warme lippen kussen, Hadden niet mijn rode lippen Uwe rode mond gekust.…

jouw lippen omsluiten die van mij nu weet ik hoe een engel kust onderste boven allebei…

Waar heeft ze dit geleerd, zo licht te ademen, lippen gesloten, ogen dicht? Elk vleugje lucht van buiten beurt van binnen haast onmerkbaar buik en borsten even op. Wat komt en gaat verenigt zich in regelmaat. Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig mee te deinen op een zuchtje wind? Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven zo eenvoudig is?…

- ik zie wolken van sterrenschijn de overlevering diende anders uitgepakt te worden Hoe moeilijk kan het zijn om in een stuip een stelsel te bevatten en te bespelen het is zwaarder om uitdrukking te geven waar ieder mens zo zijn misvattingen heeft Ik zet er een streep door schroei mijn lippen dichter dicht maak inkt van het duister en…

De lippen hangen dan stil, de handen een weinig kil, het lichaam in lucht, de rille - in eens om het uit te gillen.…

Mijn grijze tintelreine mijn witte strelefijne met hoog van omhoog gezwier van uw handekens, schier het vlerkegezwaai van vogeltjes, het omkomen van wiekmolentjes, ze veren zo fraai door de lucht, mijn oor hoort geheel geen gerucht, en uw wangen glijden aan en uw lippen staan saam aan beweegloos rood en in eens daar vlood een…

weer terug sporen achterlatend in de glooiing van mijn rug ik zie jou liggen met ogen toe je doet alsof je slaapt maar ik weet dat je wacht op de zoute druppels die ik meebreng als een tijger sluip ik toe jij wordt mijn prooi het witte zand grijpt zich aan mij vast niets kan mij hinderen zacht kus ik een tepel een glimlach op jouw lippen…

Er wordt gewacht, Er wordt gezwegen, Snijdende woorden, Dringende zinnen, Smeed het ijzer, ik blaas het glas, Tussen mijn lippen En handen. Ik maak geluid van de letters, Ze schuren, en boren zichzelf Door mijn gezicht, Lees mij…

Ik ken je niet en toch was je naam op mijn lippen. Brandend. En ik wilde om je roepen, schreeuwen dat 1000 gedichten dit gevoel nog niet vangen kunnen. Kende ik je enigzins dan had ik dat begrepen. Maar ik ken je niet. Wat zou ik je graag kennen.…

Schoon lief, steeds leger wordt mijn hart, ‘k Zie, nutloos glas, al wijsheids waan Mijn moede handen eens ontglippen; En toch, nooit zal dier armoe smart Mij deren, zien me uw ogen aan En voel ik ’t branden van uw lippen.…

En als een kind geheven Op armen, zie ik nu Alleen uw ogen leven, Uw lippen, u!…

glijden we over vloeren de hoeren van deze dagen en soms eens van nachten met onze glazen muiltjes te los om vast te blijven prinsen genoeg onderweg schrijden ze maar verder dit hoog geheven pinkje mijn prins, mijn toeverlaat mag je aanraken en meer nog met je lippen bezwangeren wij zijn dames onder heren tenzij u anders wenst, dan zijn…

Als daar geen rood in zit heb ik altijd nog je lippen waar géén regenboog aan kan tippen…

Verval in flashbacks Beelden die zich opdringen In een hart tot aan de rand toe Gevuld met passionele herinneringen Zinkend in een diepe slaap… Ik hoor die muziek weer spelen Voel haar handen weer Zacht mijn lichaam strelen Zie haar bovenop me zitten Vingertoppen glijden over m'n wang Haar lippen op m'n lichaam Sensueel minuten lang…

Ik drink haar lippen als honingzoete wijn en voer mijzelf dronken…

In het gelid Mooie soldaat Recht in de houding Altijd paraat Je mooie helm Met glanzende rand Hij staat zo mooi ...Wat arrogant Ik wrijf je lichaam Je recht je rug Alles spant zich Geen weg meer terug Mijn lippen raken Je strelend aan In de houding blijf je Glimmend staan ...…

haar betoog was zo vurig tegenover mij kaarsen dansten in haar ogen ik luisterde niet keek alleen naar die ogen haar lippen langs haar heen ze vroeg iets nikske zei ik zag de week voorbij verlangde naar haar stille huid…

Nu is zij dood - - haar kleine hart kan niet meer zeggen wat het mart, en beide ogen zijn gedoofd; ‘k heb in hun gloed heel lang geloofd; haar lippen zijn van klank ontdaan, nu zij voor goed is heen gegaan. Zo sluipend stil is zij verdwenen; zij ging voor altijd van mij henen het leven in, dat flonk’ring bood… Nu is zij dood!…

stilte legt gezwegen woorden lijdzaam op jouw lippen neer die bitter druipen in de diepe lijnen ik vraag me af of daardoor al mijn vlinders stierven in een hoge vlucht gekust nog door de storm die wreed hun vleugels scheurde laat maar liefste laat me maar ik wentel in mijn eigen pijn en kan nu niet de jouwe dragen ik weet het glazen…

Tussen de woorden die niet van jouw lippen komen lees ik de zinnen die niet gezegd hoeven worden zie in jouw ogen de sprekende beelden en weet de tranen die niet vloeien.…

Laat mij nog éénmaal, in gedachten, kussen Die warme lippen, door mijn kus ontbloeid; Laat mij nog éénmaal aan die boezem sussen Mijn arme hoofd, waarin de koorts-pijn gloeit.…

Uw kusjes hippen en springen als vogeltjes op mijn lippen: ik hoor ze er hun wijsjes zingen, ik laat ze er zich laven en nippen.…

Wanneer uw lippen, geur’ge rozen, waarop de deugd, de reinheid blozen, als englen aan de poort van ’t leven, mij willen warme zoenen geven; wanneer uw zachtgekleurde wangen, met vreugd mijn hete kus ontvangen: Hoe zal ik u toch noemen? Hoe zal ik u toch noemen!…

Je lippen Je huid Je ogen Je lach Je verleidt me Je verrast me Je hebt me in je macht…

Smelt wat ijs op je lippen Laat licht schijnen in je hart Vind je kracht diep van binnen Maak een gloednieuwe start…

Zachte lijnen jouw gezicht fluwelen streling ogen dicht teder aaiend open mond tong die traag de jouwe vond hand verwarmend langs je wang gevoelens niet meer in bedwang kom en voel hoe ik bemin dit was 't einde van 't begin ...…

Nieuwjaarsreceptie lippen hangen aan wangen kristalgeklingel…

Warm blijven je lippen die mijn gedachten vullen met een stilte die niets neemt of vraagt. Waar je ogen antwoorden ben ik stil en blijf ik zoeken naar een wenk of teken dat we weer kunnen volgen of delen zonder woorden te wegen of de tijd te vinden in momenten die we verzamelen en verwarmen met de as van een verloren liefde.…