8742 resultaten.
stomme getuigen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 in het doolhof
van zinnen lieten
we elkaar los
op lichte plekken
lagen tegels
losser naast elkaar
in de dwaaltuin
slingerde het
verlangen naar terug
bomen en stenen
als stomme
getuigen…
Bode
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 133 Landen is de luchten loslaten
een deel van vrijheid opgeven
de aarde raken vanwaar je ooit
onhandig met misslagen opsteeg
waar de warmte van de moederborst
nog immer nagloeit
door voorjaarsnachten kil en guur
de vacht nog dof en donzig
daar terugkeren, glorieus en machtig
als een geslepen edelsteen
in de kroon van de schepping
is het…
Nooit meer loslaten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 384 Daar zit hij nu,
naast haar
heeft haar hand vast
alsof hij denkt
zolang ik haar
vast hou
is ze nog hier.
Daar zit hij,
zij ligt is reeds heen
hij houdt haar hand vast
drukt er een kus op
stil maar mijn lief
ik laat je niet
alleen.
Zij ligt, gesloten ogen
de mond iets open
alsof ze nog iets zegt
haar lichaam is wat
er nog rest…
vertrouwen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 101 Vertrouwen
is niet een vanzelfsprekend gegeven
wat je opbouwt, is ook weer af te breken
Vind je werkelijk,
dat je oprecht bent in ons leven?
de paranoia gedachte, enkel en alleen
in mijn hoofd afspelen..
Wat als wij dalijk, niet meer ons zijn is
de afstand verder gaat, dan het fysiek gemis
of het nu aan jou ligt of aan mij
Liever laat…
nabijheid
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 145 je knipte het koordje
van je kinderwanten door
zo is het begonnen
ik laat je los zei mama
het laatste stukje mag je rennen
wees opmerkzaam mijn kind
het onbedoelde
het ongewisse onverwachte
het is er allemaal
de goudvis in de kom
de grote schaar het kostbare glas
veel maar niet alles leerde ik je dragen
deze afstand is
de grootste…
Majestueus (II en III); geen terugkeer !
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 799 Na zesentwintig jaar gevangenschap niet gebroken
Integendeel zelfs, opnieuw ontloken
Zijn leven in dienst van de zwarte bevolking gaan zetten
Een vrijheidsstrijder tegen de rassenwetten
Bleef al die jaren terecht de vredespijp roken
'Er is geen terugkeer op de weg naar de vrijheid'
Aanvaard en accepteer alsjeblieft gelijkheid
Samen…
terugkeer
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 774 met vallen en opstaan
verankert beetje bij beetje
elk voetspoor mijn gehechtheid
bij elke stap de gedachte
hoe duizelingwekkend je
aardigheidjes mij aantrekken
met spreidarmen vang ik je walswind
je stof uit rulle grond gewaaid
poedert mijn gezicht
onontkoombaar is de terugkeer
naar mijn gang van kruipen
met opstand en verval
beetje…
Aanzwellend gemoed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 Een hint van erbarmen
is merkbaar in de lucht.
Bries van traag verwarmen
in een onmerkbare zucht.
Lome dampige deken,
door zonnen verwarmd.
Aan het zwerk bezweken
en door loodgrijs omarmd.
Wolken die zo zwaar wegen
dat ze wijken onder hun gewicht.
Weggespoeld door louterende regen
in warme druppels op mijn gezicht.…
de terugkeer van een vriend
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 101 over mijlenverre bossen
zong een waterdichte zwaan
zijn vleugellied voor altijd vrij
in zijn gewassen ziel
voor de avond viel was er een brief
hij rustte argeloos in tijd, vergeten
tussen zwervend stof en de grief
van oude woorden
maar de morgen bracht verloren oorden
binnen ander nieuws
nog voor haar adem ouder werd
vertelde ze…
Terugkeer
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.483 Alle revoluties wissen de dood
van mijn moeder niet uit.
En alle vooruitgang hindert niet
dat ik mijn vader heb gehaat.
Ik doe nog altijd, te laat van school,
de stap naar de keukendeur
en licht de klink op, bang
dat de deur weer te hard kraakt.
Alles is mogelijk: mijn vader zwijgt
of leest mij met strenge ogen de les;
mijn moeder glimlacht…
loslaten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 270 Soms moet je loslaten
Loslaten van je verleden.
Loslaten van je gewoonte.
Loslaten van je fouten.
Loslaten van je gebeden.
Starten helemaal overnieuw.
Een hagel witte pagina.
Startend met het heden.
Starten met een nieuw leven.
Loslaten is zo verkeerd nog niet.
Leef vandaag en droom van morgen.…
Kijk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 111 Kijk
en zie haar staan
de lampen
zo fel
het verlicht
en verblind
het zicht
Aanschouw
hoe ze verdwijnt
in jouw ogen
verschijnt
niets
te aanschouwen
behalve
het licht
Kijk
Lach…
Loslaten
hartenkreet
4.0 met 45 stemmen 2.329 het loslaten
van datgene
dat zo belangrijk was
het loslaten
van de gedachte
die zo mooi was
het loslaten
van het gevoel
dat zo warm was
het beetpakken
van de toekomst
vol onwetendheid…
Nooit vergeten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 68 In nevelen gehuld zie ik je dagelijks nog lopen,
wenkend van die verre overkant.
's Nachts zit je tussen de sterren weggekropen,
en bestrooi jij mij met betoverend zilverzand.
Ik reik dan vanuit mijn dromen naar boven,
vang het op met slechts één hand.
Want de andere hand hou ik gesloten,
die is voor jou fotootje hangend bij mij aan de wand…
Terug
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 26 Mijn thuis
als het nog bestaat
in de rimpels en grijze haren
waar ik uitrust
Mijn lijf
stram van de jaren, alles
zo lang geleden, ook jij
mijn lieve onbekende
Mijn ziel
vol tranen, herinneringen
aan jouw zoete lippen
om nooit te vergeten
Mijn lied
mijn adem, die nog zingt
waar ik ophoud
terug te komen…
Terugkeer
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 663 Eens zal hij terugkomen
op de wolken
in het zicht van alle volken
in grote macht
en majesteit
om te regeren in eeuwigheid
dan zullen alle volken,
wanneer ze hem zien afdalen
op de wolken
in aanbidding roepen
zijn heilige naam,
massaal op de knieën gaan
in gedachten
starend naar de wolken
wetend…hopend,
in het zicht van alle volken…
Geen terugkeer
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 701 lange oprijlaan
staan mensen zonder gezichten
de ruggen naar mij toegekeerd
stampvoetend op de grond naast
de bomen eikels vallen muziek
van Beethoven wordt gefloten
door het zangvogelensemble
abrupte stilte als ik passeer
wegvliegende zwarte kraaien
krassen waarschuwend de boom
valt achter mij geluidloos neer
neon oplichtend: geen terugkeer…
Terugkeer.
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.115 Weet Gij nog, moeder, hoe ik jong
Schatten-verlangend u verliet?
Wereld en weelde lokten, mij bedwong
Uw smeken niet.
Ik ging en wierf mij menig schat
Van goed metaal en gave steen,
Rijker dan ik in wereldstad
Was er niet een.
Maar schat verwervende verloor
Ik morgenvrede en avondrust
En wist dat niet. Leefde fel door
Op…
terugkeer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 389 Muren, mortel, metsers, microreproductie van samenhang
mensen, mieren, middeleeuwen, middagzon die alles gezien heeft
moeten, mogen, mogelijks, moesson die onze intenties wegspoelt
moffen, mensen lijdend onder metaalmoeheid, moezelwijn en de ontaarding
magnesium, mineralen, het magnetisme en de magnolia, louter zo schoon
monstrueus mislukken…
Terugkeer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 364 Bij de thuiskomst op Ithaka
was er alleen de hond
herkende mij bij het snuffelen
aan de bezwete hand
De geur van na een everzwijnenjacht
het hart klopte nog in de keel
alsof het land, het water
de zon me niet herinnerde
al was er wel de vertrouwde wind
met een verhaal van jaren zout
Zou jij nog dezelfde vrouw
alle gegadigden voor jouw…
De terugkeer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 219 Later zullen we zeggen:
Hoe was het mogelijk dat we
zijn voetstappen niet herkenden
de tekenen niet doorgrondden
in het graan en aan de hemel
en nooit zijn blik lazen
in de ogen die ons aanstaarden
uit hongergebieden, oorlogen
na de bevingen te midden van het water.
Hoe was het mogelijk dat we
zijn hulptroepen niet doorzagen
die daar…
terugkeer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 111 De liefde die is weer terug gehuppeld
als een eekhoorn die over takken springt,
zachtjes zijn pootjes in het verlichte bos.
En wij krijgen weer terug wat was maar
sterker nog dan ervoor trekken wij sporen
in elkaars leven, gaan we door de werke-
lijkheid die soms te langzaam maar vaak
ook te snel gaat, en we lachen en praten.
Hoe zal onze…
De terugkeer
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 143 Alles vervliegt, melancholie
is wat goden hebben geplant
in het hart van eenieder wie
gegeven is nevelig verstand.
Dwazen die dolen door jaren
aan een ander bestemd, iemand
die dood is, de dagen varen
kleurloos en ongewis van land.
In volheid van vergane tijd,
wens ik te verpulveren maan
en zon, te grijpen en uit nijd
te doven, ster.…
Terugkeer
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 205 Piëta hangt roerloos op zijn moeders schoot.
Alles spat uiteen in duizend scherven,
Maar het kind in hem is nog niet dood,
Het is gestorven zonder sterven.
Hij zou zijn moeders leed trotseren,
kastelen op de vloedlijn bouwen,
en zo hij kon, zijn vader eren,
maar van zichzelf wou hij niet houden.
Hij kon het niet – de lasten dragen,
en wierp…
bij terugkeer aan het meer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 169 hart
onzeker en bonkend
bij terugkeer aan het meer…
Terugkeer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 209 Lief kind van mij
het is een misvatting geweest
te denken dat je klein was
sorry daarvoor.
Ik wil je je ruimte weer teruggeven
in en om je wezen heen.
Ik beloof je
een helpende hand te zijn
in het grote huis
waar je nu mag wonen.
Toe, kruip niet weg,
hier is het veilig
ben je van waarde.…
Terugkeer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Dagen van geluk
Haar prachtige lach
Haar gouden humor
Haar schijnende ogen
Haar opwindende lijf
Haar meeslepende vertellingen
Haar precieze uitdrukkingen
Zij is terug
In mijn geheugen
In mijn leven
In mijn toekomst
Zij reist mee
Door jullie kunst
Heb ik verbeelding
Komen de ideeën
Kan ik beleven
Kan ik voelen
Ben ik trots
Zelfs op…
Terugkeer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 168 er schuilt een roodborstje
in mijn tuin
en ik heb hem een huisje gemaakt
met een tafel en een stoel
een bord om van te eten
wat takjes voor een nest
en een deur voor
mijn geweten
zodat hij open kan en dicht
omdat er hier
geen zekerheid woont
van blijven of vertrekken…
Terugkeer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 28 Het is slechts
het album
van je leven; bleke
herinneringen, de
groene kamer
het gekleurde glas
in lood met
de schuifdeuren
en reeds vervaagt
de schemering
de dagen
van
nooddruft
en klagen
aan doornige paden, juichend
en kermend
de tijd, de uren
waarlangs de klepel
slaat, met
een mand vol
vol met
bloemen
keer ik…
terugkerend
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 hij heeft het hart
niet als hij
het zand ruikt
de hitte voelt
dicht naast hem
het lachen hoort
van de jongen
hij heeft het hart
niet als hij
de roerloze
jongen ziet en
hij de dokter
zijn handen tot
vuisten balt…