Alle inzendingen over meester

Schaduw is er heer en meester Jij leest er een boek en ik de krant Een plaid met lekkernijen aan onze blote voeten Zon probeert nog te spelenvaren tussen pril lentegroen Niets doen.... is -bij dit weer- het allerbeste.…

Meester Vreeze sluipt naar binnen, hijst het doek en gaat beginnen. Hij speelt met schimmen op een scherm. Een stripverhaal in duizend delen, schaduwen die mij bespelen, tot ik het niet meer kan velen en onzinnig beef en gil. Hij kruipt onder al mijn leden en grijnst meer dan tevreden. Het doek daalt weer naar beneden.…

wie was de meester van de avondbries?…

Vader kwam briesend thuis: hij wist niet eens je naam of wie je was ik knikte maar wist: meester had gelijk Hij kon mij niet zien omdat ik jaren getraind had op onzichtbaarheid die kunst tot in de puntjes meester was Vader kwam er later vaak op terug wilde dat ik van alle markten thuis de enig juiste richting vond Ik trainde omgekeerd…

meester dag slechte winter, scharenslijper, met geschramde knieën hol je over de speelplaats als knikkers uit de wolken van een hemel naar het blauwe hemd waar het witte krijtje rijdt van een slechte meester. ---------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten'.…

Duits Dresden’s binnenstad: ´de altstad´ kreeg in 1944 ´n koekje van eigen deeg het centrum werd genadeloos gebombardeerd Maar na "het brand meester" bleken ze na de Duitse vereniging met meesterlijk vakwerk de ´altstad´ weer zo op te (her)bouwen dat ik als Rotterdams post-oorlogs kind alleen maar diep respect kan hebben voor zoveel architectonisch…

Wind blijkt heer en meester Rukt en trekt aan boom en tak Meester en heer gehuld in somber wolken Een schrale zon zoekt zich een wak aan blauwe randen van schuchter lente De optimist in het jongetje laat z'n vlieger op Wind rukt en trekt vlieger met touw uit bei z'n handen.…

één been in het graf wil hij nog blazen inzicht verspreiden maar het schort hem aan adem en de wind maakt zich meester…

Het mes dat de Meester Van de Literatuur bijna Had gedood, maar dat Hij gelukkig overleefde De Duivelsverzen zijn Waren en blijven aanleiding Ook in de zomer Van 2022, NB na 33 jaar Een nieuwe poging, de Meester van de Literatuur De onmiskenba- re Meester om zeep te helpen Wederom beslist, maar Geenszins (on)gelukkig, schrijft,…

Je zult maar bij het kruishout staan en daar je meester dood zien bloeden, gevangen in je eigen waan; waar haal je nog de moed vandaan om als discipel voort te gaan, je zult maar bij het kruishout staan en daar je meester dood zien bloeden, als zó de storm om ons zou woeden zou 't ons niet beter zijn vergaan, o God, geef ons de richting aan…

de rust en stilte die zich van mij meester maakt zegt mij dat er iemand is die over je waakt je leeft voort in mijn gedachte en geest maar had toch liever gehad dat je er nog was geweest…

steeds als ik de lucht zie wisselen van kleuren vraag ik me weer af schildert die zich zelf of is het van de hand van de grote meester?…

Zou onze brave burger meester Buma Voor God en vaderland hebben gediend Had hij JP als bondgenoot en vriend En doet die whizkid Wopke hen nu na?…

Als de kou vanuit de grond zich meester probeert te maken van mijn lichaam... dan probeer ik mijn hoofd koel te houden door mijn eigen geest!…

Dit is een leeg veld het vraagt om gevuld te worden het corrigeert me als ik een woord verkeerd heb gespeld daar was voorheen de meester of juffrouw voor maar die zijn er nu samen vandoor.…

Vreemd: een frans jochie, dat ik had ontmoet, Sprak niet als meester; en die wist 't toch goed: 'La loi - de wet' klonk met zo'n mooi ronde oea - Ik durfde niet beslissen; maar 't was naar, Dat 'k niet zo vlug als hij achter elkaar Kon zeggen: que je ne m'en aille pas.…

O geef me van uw eêl gezicht De ziel die in uw ogen ligt; De ziel, die lijk een blom naar ‘t licht, Naar God en Vlaandren stond gericht, en leer het, zanger, leer het mij Door levensvreugd en stervenstij Te dichten simpel zoals gij, Gezelle, m'n meester Gezelle.…

De meester maakte ultrakorte metten, want na het offer won-ie in drie zetten.…

Zij zijn de meesters en zij kunnen Altijd haar leven binnenkomen, Dat zij, zo altijd eenzaam, nooit alleen, Niets houden kan voor zich en om zich heen. Waar zou zij heen gaan?…

zijn podium, zijn forum niets anders dan decorum voor de man die woorden plant en dan een zaal in slingert met de ingehouden woede van een diep geraakte mens zij, de anderen, aanhoren bekijken zichzelf gegeneerd en proeven de waarheid bloedend op hun veel te witte zakdoeken waarmee ze vrije doortochten en andere beweging forceren de meester…

zie mijn vriend en meester daar staan in ‘t licht lijdzaam onder bespotting en verbijst’rend venijn doodsbleek en zwijgend tussen valsheid en leugen in deze zwarte nacht smeult het vuur van haat verraad en achterdocht de mens daar ken ik niet waarachtig nooit gezien ik zweer het bij god de zon ontwaakt bloedrood en de haan kraait…

zwoel als je problemen hebt of denkt het probleem te zijn verdrijft hij de pijn hij kan dat gevoel inbrengen als virus of medicijn het ligt maar aan hoe je het bekijkt als ik nou verliefd zou willen zijn maar dat is uitgeloten dat kan gewoon niet maar toch voel je de kriebels als je hem ziet en toch had je dat niet verwacht van je meester…

het was een oude school, ramen waren hoog de schaduw van de meester boog zich in een kring voorover in de glinstering van het oude stof wij kinderen zongen in onze Friese taal als herkenning bij het uitzicht van het raam kinderstappen in uitgesleten marmer als kind in een onvoltooide tijd waarin niets is verloren gegaan wat ik leerde…

Ik heet van jou te zijn en jij mag me op de buik schrijven jouw ongenaakbare grillen ontwikkelen zich op het puntje van je scherpe tong het is al lang goed in pure idolatrie verkerend leg ik me wat op mijn zij alsof ik zelf niets bedenken kan tot ik sta waar jij ooit stond en ik zij aan zij met het besef loop dat je het verst…

het lichtje ver- schijnt uit het niks, is boven geel en onder blauw vlug stop ik 'm terug in m'n jas- zak voor- dat mees- ter het ziet.-…

Tikte u de zon onder, en omarmde u de maan, die in haar gloed het wit over de zandvlakte liet gaan, dan was u meer nog dan een herder of een spreker; dan was u de meester. Mijn meester.…

Zijn leerlingen maken uitsluitend handen en leggen die in kasten, naar soort gerangschikt, en hijzelf kneedt de restlichamen van klei waar hij de voorbereide handen aan bevestigt. Hij buigt openingen uiteen en bevochtigt de klei met speeksel uit zijn mond, om tijd te winnen. Hij loopt tussen de stapels klei en de op lakens knielende modellen…

Toen hij het kleine plantje vond, boog hij aandachtig naar de grond en dan, om wortels en om mos groef hij de fijne aarde los, voorzichtig - dat zijn hand niets schond. Behoedzaam rondom aangevat droeg hij het langs het slingerpad van bos en akker voor zich uit, en schoof het thuis in 't licht der ruit zoals hij het gevonden had. Dan,…

Meester van ’t stil, wijs woord, lichtend fanal Dat al wat is doordringt; de heldere blik, Die dwars door waan en wankelbaar beschik Het Ene als grond, vorm, zin zag van ’t Getal.…

Stel vondst en vinder, geest en raderen te zamen: 't Waar' jammer dat het werk de meester zou beschamen.…