Alle inzendingen over meester

De meester die las prachtig voor ik zal het nooit vergeten de hele klas riep steeds in koor “o meester, ga nog even door……” In mijn bagage reizen ze mee Abeltje en meester Van der Rest ik zal hen nooit vergeten deze twee een gouden herinnering op zijn best…

gebroken ruggen star en stijf hun glimlach waaiend met alle winden mee hun ogen neergeslagen zingend als troost omdat ze zijn overgeleverd aan mensen die ze meester noemen ze zijn gebrandmerkt als waren zij vee slaafs zijn ze nog zijn de meesters niet tevree ze willen nederigheid zien zich de baas wetende niet goedschiks…

Hij was de zoon van een beroemde vader onze meester onze dode herder is verrezen niets dan leegte troffen zij bij die rots des anderendaags de vrouwen die de laatste zeven van zijn woorden hoorden, rouwen onze meester onze dode herder is aan mij verschenen, zoon van een beroemde vader…

wijze hij weet,zijn diepe ik is niet als ijs laat je niet zien laat je nooit zien aan heer noch meester jezelve misschien aan ware liefde, ooit, misschien dááraan laat hij meesterlijk zijn diepste wezen zien.…

Laat mij, in angst en pijn, Meester, niet gans alléén!…

De Meester, in zijn Wijsheid, gist. De Leerling, in zijn Waan, beslist. ----------------------------------- uit: Puntdichten (1824)…

angst maakt zich meester homo geweerd door EO de hoop verloren…

Reinheid, Rust en Regelmaat schreef de meester op het bord kinderen met verschrikte blikken keken strak en onbewogen naar dat grote zwarte bord in de klas van stilte en van soberheid anno 1964 de Stones en Beatels ver verwijderd uit het stille dorp kinderen op de grens van stil ontluiken werd hun hartstocht door de tucht van meester'…

Onze meester zegt ons: Lieve knapen, zegt hij, Hier en valt er, zegt hij, Niet te slapen, zegt hij, Maar te leren, zegt hij, Zoals ’t hoort, zegt hij, En te luisteren, zegt hij, Naar mijn woord!…

Overigens de leukste meester tijdens mijn tijd op de lagere school!…

Klein vogelijn op groene tak Wat zingt g' een lustig lied wij hebben in ons hele boek zo'n vrolijk wijsje niet O, zeg ons, zeg ons aardig beest Wie toch uw Meester is geweest Zo zuiver zingt gij en zo hoog Zo keurig in de maat En't hart dat popelt ons van vreugd Wanneer uw keeltje gaat O, zeg ons, zeg ons aardig beest Wie toch uw Meester…

Tien nachten lang was Meester Chen bij haar in huis geweest. Als een soort van huwelijksfeest. Ze was gekocht door de meester ná de dood van Vader. Ze was met haar negentien jaren de jongste hier. De eerste meesteres was minstens al wel honderd jaar. En tóch, kaarsrecht stond ze daar. Te wachten op het besluit .…

als een slak met wintertenen, schrijd ik door een waterbed, wachtend op die ene meester, die dan net mijn leven redt.…

" IK WIL DE MEESTER-ARCHITEKT ONTMOETEN "…

Een meesterlijk plan onvoltooid. Kramp van het lachen naar bushokjesdames. Even was er een interactie voorbij.…

Het meest toepasselijke woord Voor de meester componist Johan Sebastiaan Bach is wel amBACHtelijk…

wie was de meester van de avondbries?…

Vier doden en een boel vakantiepech Zou u wel zuidwaarts gaan met zoveel bosbrand? Stel dat ineens een nieuwe vuurzee losbrandt! Maar daar wuift het bestuur uw zorgen weg Het meeste vuur, stelt men gerust, bedaarde, bezoek dus zeker de verschroeide aarde.…

Kunst onderscheidt, als nutteloze drang, de mensen van de redeloze dieren. Die oerbehoefte, alles te versieren bestaat zowat achthonderd eeuwen lang. Toch hoor ik de cultuurbarbaar al bassen: Nou èn? Me kind van vier ken óók zo krassen!…

meester Uckhard werkt zich op naar gerenommeerde dichter hij denkt dat het zo mot met een koor heel vlot dat werkt als applausmachine in de songwereld werkt dit perfect om je wel te voelen moet je met drugs en alcohol je vullen je in anonimiteit hullen tot het moment van de geboorte van je ster schiet je slechts incidenteel op concurrenten…

ik las met vingers het alfabet aan klanken in zwart witte toetsen speelde met voeten donkere tonen opende alle registers in een uitbundig creatieve ontlading voelde mij heer en meester over de melodie beheerste alle nuances van deze muziek verdwaald in de ruimte klom het ijlste toontje omhoog en verdween in het schoonste…

een vermoeid hoofd rust op mijn handen de armen steunend op een gammele tafel ik zie naar u allen ja ieder in de virtuele zaal leg ik in mijn blik aan banden u ziet mij vragend aan verwacht iets groots, een meesterdichter dient u voor te gaan in deze schrijversloods mijn mond opent zich langzaam en beheerst, frons de wenkbrauwen…

de meester van bel nummer twee wil om drie uur negen stipt zijn honingzoete kamillethee de dame met de migraine dat is bel vier geeft om een ontbijt à la carte geen zier dan heb je mister culinair onder bel nummer zes die eet pasta met een steakmes en de meid in het souterrain kan dit alles wel aan zolang er verse oesters en…

Meester leest voor uit Arendsoog veertig spelden kun je horen vallen als de Colt en de Winchester knallen is heel de klas één spanningsboog. Zoals vandaag wordt het nooit meer deze vrijdagmiddag in de vierde klas is het oude klaslokaal een warme jas nog voel ik, veel ouder nu, die sfeer.…

Met zijn tot op de draad versleten tas Vol met vergeelde leerboeken en schriften Betrad de half demente en geschifte Docent met frisse moed opnieuw de klas En vroeg de schooljeugd na een jaar of zeven: “Jongens, waar was ik ook al weer gebleven?”…

mijn hoofd bijna naar gister gebracht of nog verder in de eeuwige vergetelheid geborgen zo moet hij hebben gedacht in heldere momenten het scheppen is hem door geboorte ingehaald op zoek naar een nieuwe lente slechts het sterven heeft hij nog vertaald onder witte lakens der dramatiek op een aards baldakijn van staal de meester…

al luisterend en genietend hoor je uit de radio liedjes van de jaren tachtig en daarvoor ik glimlachte ontspannend op het geluid van child in time maar daarna die prachtige melodie van het dorp oké, het is misschien heel cliché zijn twee echte topnummers meesterlijk meeslepend het ontroert me nog steeds wordt vermengd met vleugjes…

Meester Mollenman vibreerde als hij ons kon dirigeren en zijn Morgenstimmung in een lied gezamenlijk kon eren en dus zwaaide ik beleefd mijn beide stokjes zeer doorleefd hoog in de lucht - steeds met een flair alsof het mij maar iets kon schelen maar hij zag dat ik alsof deed en ik nooit een noot zou spelen En ik ademde maar stikte zag…

Geen meesters en geen slaven.…

Des morgens, bij het strelend zonnegloren, Stijgt Meester Leeuwerk uit het dromend koren. Hel trillend, fel schettrend klinkt zijn zonnezang; De lovers, heesters luistren bevend... bang Dat hun een toontje zoude gaan verloren. Geliefde vogel, ik mocht u aanhoren. o Leer me zingen, Meester? 'k Zing u dank!…