gaan staan en liggen staan op een drafje

Ik heet van jou te zijn
en jij mag me
op de buik schrijven

jouw
ongenaakbare grillen
ontwikkelen zich
op het puntje
van je scherpe tong

het is al lang goed
in pure idolatrie verkerend
leg ik me wat op mijn zij
alsof ik zelf niets bedenken kan

tot ik sta
waar jij ooit stond
en ik zij aan zij
met het besef loop
dat je het verst gaat
als je nauwelijks
nog kunt gaan
en het vanzelfsprekend
wordt dat je er staat
want elke weg
gaat je in de benen
gaan zitten

onderweg zag ik je
langzamerhand
gaan hinkelen en ik
begreep steeds meer
het krullen van je woorden
er hoefde niets meer gezegd te worden
dan een binnensmonds mompelen

Schrijver: Manuel Van den Fonteyne, 15 juli 2009

drebddronefishmsn.com

meester leerling consensus

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 12 stemmen 154