Alle inzendingen over moeder zus

wachtend voorbij Elysions kust lag heur vurig verlangde zielenrust broze geest door het leven geschonden doolde in 't duister tussen seconden danst nu zo volmaakt in het Einderland mijn zus is thuis, daar aan de overkant…

Jij denkt zus… Geef maar toe! Jij denkt zo… Geef maar toe! Jij vind dit… Geef maar toe! Jij vind dat… Geef maar toe! Jij vind zus… Geef maar toe! Jij vind zo… Geef maar toe! Jij bent dit… Geef maar toe! Jij bent dat… Geef maar toe! Jij bent zus… Geef maar toe! Jij bent zo… Geef maar toe!…

Ach! mijn zusje is gestorven, nog maar veertien maanden oud. ’k Zag haar dood in ’t kistje liggen: ach wat was mijn zusje koud! ’k Riep haar toe: mijn lieve Mietje! Mietje, Mietje! maar om niet. Ach! hare oogjes zijn gesloten; schreien moet ik van verdriet. Altoos wil ik om haar treuren, bloempjes strooien op haar graf: Wenend aan de kusjes…

laat ik je wat vertellen over in stilte uren tellen over luidkeels roepen in de wind over het wachten op weinig als een kind over hoe ik naar mezelf zocht en toen ik me tegen kwam wilde veranderen hoe ik ben verdwaald op die tocht maar me weer vond in de anderen hoe ik woorden bedacht maar de stilte niet vinden kon hoe ik me gelukkig waande…

Vandaag, tien jaar geleden ben je plotseling heengegaan. Zou je nog zoveel willen vragen, heb je pijn gehad, hoe heb je je laatste minuten doorstaan, heb je het geweten, gevoeld. We zullen het nooit weten je man heeft niets verteld hij is, samen met je kinderen de familie al jaren vergeten. Met ons gaat alles goed behalve dat we je missen…

ik ben een zus en broer verloren dat deed heel veel pijn maar ik , ik zal altijd hun grote zus zijn wat er ook mogen gebeuren we zijn julie niet vergeten en zullen dat ook nooit doen dus kleintjes rust nu maar in vrede het is gedaan met al de pijn waar julie nu ook mogen zijn we komen julie zeker nog wel tegen waar…

Vandaag is mijn zus Martha jarig en ik ben dol op haar zij heeft haar Tommetje en als ik aan hun liefde denk ja dan fluistert de wind voor haar Haar handen beroeren de witte roos die hij haar aanreikt ze kust de druppels dauw van het tere bloemblad haar glimlach weerkaatst in zijn ogen als hij met zijn vinger haar lippen streelt ik…

Licht en donker Dag en nacht Liefde en haat Een grauw en een kus Leven en dood Naadloos geheel, Zijn niet meer Dan broer en zus…

Zomaar Voor mijn zus!…

mijn zus was hoog gestemd zij zong het Ave Maria wij knikten bij het kerks gehoor tot barstens toe graatzuiver af en toe heel even een korte hapering van droeve slik intens zwaar medeleven onze verkrampte ruggen rechtten in merg en been zoals onze zus zo was er geen…

Een moeder met haar kind, Jij, en je beste vrind. Twee kinderen die samen spelen, of 2 mannen, die het bed delen. Een broertje met z'n zus, de zachte mond van opa's kus. Liefde, laat mensen tot elkaar komen. laat mensen hopen en dromen.…

Vertel het me, moeder. Wie ik ben, wie ik was. Vertel het mij, mijn allerliefste zus hoe je mij zag toen ik klein was en hoe ik veranderd ben. Zeg het mij, papa, wie was ik voor jou... en wie ben je, nog altijd, voor mij niet verloren! Zeg het me dan, geliefde van de bron vertel welke zin in jouw hart klopt...…

Hoezeer hij op haar lijkt en dat ze alleen maar hoopt Ooit weer voor altijd samen te zullen zijn En rijzen haar haren te berge van pijn Met de door een amechtige moeder Er inderhaast nog ingevouwen vlechten Toen het laatste oordeel begon Op een overvol perron…

armen gekerfd bonus antioxidanten voorbijgestreefd vandaag een infraroodmassagestaaf geschonken aan Daniël vanwege dit en dat en zus en zo en zijn vriendin zinnen heeft gesproken over brood bakkers met kuipen vol krentenpap en suikerbrood doordrenkt met honing zich overgeven aan dit en dat en zus en sowieso jarenlang never nooit baren…

Jij mijn lieve lieve zus, je laat je schoonheid zien in liefde voor de vele dorstige bloemen in je omgeving maar je raakt nooit vermoeid van de alsmaar nieuwe opkomende bloemen.…

, minnares of zus?…

Was ik maar de dochter die ik nooit was De liefde die ik nooit gaf Was ik maar de moeder die kon geven Dat wat zij zelf nooit had gekregen En stel als, ik vraag me af Stel je voor, dat ik zo was Zouden dingen anders zijn? Zou duidelijk worden, ja, alles kwam door mij?…

Weet je zus?…

Niemand is slechts de optelsom van uitsluitend de genen van een vader en een moeder want dan zou de mens snel een slap aftreksel worden van zichzelf Ook de genen van grootouders, nichten, neven, tantes en ooms zijn verwerkt in die nieuwe vrucht die unieke nieuwe mens Diegenen tellen dus volop mee!…

, terwijl je de Mobiel wegbergt in je jas, Wat een héérlijk leven, zus, En ze kijkt jou zonder Glimlach vol mededogen aan…

Laat mij toch nog één keer dromen: jij niet bij mama - ik niet bij papa: samen, want onze keuze voor apart is toch maar zus en zo……

gisteren kwam er zo’n boer met een bruine nee blauwe tuinbroek tussen z’n benen op mijn kleine zus afsjouwen hij vroeg haar weg te gaan op z’n boers zo lekker asociaal zodat mijn zus er uiteraard geen woord van kon verstaan na een bijna tik en wat gescheld van die boer dan met zijn vork bemoeide ik me met die held na mijn uitleg reed…

Dag lieve zus, voor jou is het begonnen gezien de uitdrukking op je gezicht, een stil bericht van God. Geschreven op 23 maart 2010 Een stille afscheidsgroet tussen de witte rozen.…

Dan zal jij wel Zus zijn. Allebei onderdeel van iets groots. Twee snippers van de waarheid. Blijkbaar vullen, voelen wij elkaar aan: we beginnen te spiegelen... Zien elkaars trots om te zijn wat we bedoelen. Op te gaan in een groter geheel. Van alle kanten joelen voor- en tegenstanders: niet zómaar krijgen we applaus, hè zus?…

In liefde opgedragen aan Hennie Dagenlang had ik je hand vastgehouden, Om je tot in de eeuwigheid niet meer los te laten - Ik weet, het was tegen beter weten in, Zoals je weet geeft liefde niet zoveel Om het verstand - Want bij het ingaan van de vijfde dag Moest ik je loslaten, je toch laten gaan, Naar je eigen horizon…

Mijn zus en ik keken naar de "Fabeltjeskrant". Maar oma vouwde in haar eigen wereld haar zakdoek op voor de honderdste keer. Zij leefde in Alzheimerland met haar eigen "Fabeltjeskrant"... Dag lieve kijkbuiskinderen.…

(Voor mijn jarige zus, kamerlid en moeder) Vanuit die vloot van blauwe schuitjes is het schipperen met de wind, koersen naar een stem voor de meerderheid die sluw zwijgt achter een scheepskaart vol kleuterkrassen. Stormen van gebrul steken op en de zee wordt overvaren.…

't Ging over veel: Onrust in jezelf zonen en dochters die niet veel familie hebben tegenwoordig, loslaten Over psychologen Over beleven en doorleven Vriendinnen en vrienden Over het huwelijk hoe ouderwets Over een moeder een zus en vroegere buren, over ouderworden ging het En facetimen Ja!…

altijd ('//) 'xx je grote zus…

je grote zus ik hou van jou…