Alle inzendingen over monde/

ik kijk naar buiten, zie geen blad bewegen de straat bedekt met zaagsel, mos en stof ik hoor de uitspraak van het Hof, de rechter spreekt zacht, schiet nergens uit zijn slof beschrijving van een leven, afgenomen door wie elk blad de mond bedekt, van hem, gesnoerd door hout en aarde geen mens die hem tot spreken wekt 'bewolkt, met af en…

De zachte streling van je tong, de beroering van je lippen, laten een zacht geluid aan mijn mond ontglippen De aanraking van je hand, liefdevol over m`n billen, doet me, denkend aan het vervolg, onhoorbaar gillen. Diep in me wakkert een vuur dat jij hebt ontstoken, En dat er voor zorgt dat mijn bloed begint te koken.…

Een mooie mond!…

Zou 't Mijn mond weer zingen doen?…

En als ik aan 't geluk durf vragen, Dat eens de dag verschijnen mocht, Waarop hare armen mij omhelsden, Waarop haar mond de mijne zocht, O God! dan kan ik niet beseffen De zaligheid van zulk een lot, En mij besluipt een stil vermoeden, Dat ik moet sterven van genot!…

zachtheid kronkelt onder zijn ervaren handen zijn opgewonden mond dwaalt vrij over haar rug langs haar tempel over de heuvels en weer terug om dan gelijktijdig in de zevende hemel te belanden.…

jij pakt mijn hand loopt langs de vrouw en op het dorpsplein luister ik naar iedere stap van mij naar jou je draait je om laat ogen kleden en onder oude bomen staar je naar het meisje met een kortgerokt verleden niets beweegt geen droom, geen beelden en als ik omkijk van mij tot jou verzamel ik de vrouw in het heden…

die mond die rode mond om verliefd op te worden wangen rode wangen gekleurd van buiten sproeten van de zomer vol energie ogen sprankelende, blauwe ogen in jouw gezicht…

Zal nimmermeer gebeuren Mij dan na deze stond De vriendschap van uw ogen, De wellust van uw mond? De vriendschap van uw ogen, Van uw ogen. De vriendschap van uw ogen, De wellust van uw mond, De gunste van uw hartje, Dat voor mijn open stond De gunste van uw hartje, Van uw hartje.…

tak noch blad of vrucht langer verdroeg trad ik zeer vlug terug kroop in de cirque van krommen 'aas trok snel de zon over mijn kop ik likte traag, warempel lief wat splinters vuur van haren tong verdrong al wat ook maar naar kilte rook dook onder in de nacht van haar bestaan en liet me smelten tot de naakte kaars die zij met kus en mond…

ik leg je woorden in de mond die ik graag hoor nu beeld me in dat ze van jou zijn aan je lippen zal ik hangen om ze te spellen onomwonden zal je zeggen hoe je zonder mij niet kunt mijn charmes de humor zelfs de druppeltjes azijn en laat me weer geloven in een toekomst maar het achterste van je tong kan ik niet zien…

Spreekt hij door mijn eigen mond? Ben ik al zo oud?…

Wat ik zie is wat ik wil je ogen die kijken, dwars door me heen ze zeggen veel wat ik zie is wat ik wil je mond die spreekt, die lacht die de pijn verzacht wat ik zie is wat ik wil je woorden die mn hoofd doen denken me alles doen vergeten en bedwelmen wat ik zie is wat ik wil jezelf in heel eigen persoon niet veel franjes, speciaal…

Daar op die steiger daar klim ik omhoog om even goed te luisteren tussen wolken en een regenboog om de zon met zijn stralen mij te laten verwarmen omarmen met warmte zo voor de kou echt komt kus ik je nu recht op je mond.…

eenzaam en alleen gekooide mens gebonden aan handen en voeten vechtend voor de vrijheid mond gesnoerd…

leeft nu naast een koek In een kinderhand taal spreekt zonder hapering in tijd en relatie die in rolstoel een leuk ritje maakt schillen en appelsien verdeelt in partjes sap dat langs vingertjes kittelig aan mijn kin als geboren gave zorg delen ze pakt haar zindelijkheid op in een potje en draagt het weg naar het kleine gisteren monden…

Weet je sprak hij, vrolijk met blij gemoed Weet je sprak hij, niet dat het er nog wat toe doet Weet je, dat ik pas later verliefd op je werd Weet je, dat ik je eigenlijk niet zo aantrekkelijk vond Weet je, dat ik verliefd werd door jou te kussen Weet je, dat ik verliefd werd op je mooie mond…

Soms wil je zeggen de tijd gaat zo vlug soms wil je zeggen kwam mijn kleine meisje maar terug soms wil je zeggen ik bescherm je voor altijd soms wil je zeggen dat het je spijt Maar soms kan je maar beter je mond houden…

de nieuwe dag begint des ochtends het is goed daar rekening mee te houden een gewaarschuwd man telt voor twee waarbij nog komt dat de ochtendstond slechts kort wat goud heeft in de mond met bovendien een verzilverbaarheidscoëfficient van vrijwel nul…

Woorden, woorden niemand luistert niet indien geschreeuwd niet indien gefluisterd Woorden, woorden die al lijken te verdampen bij het verlaten van mijn mond Woorden, woorden niemand luistert niemand die het verstond…

Uw mond, uw tong... Hieruit kunt U een bijzondere boodschap aflezen... Meestal zijn we allemaal een slaaf van onze tong, die nooit rust. We denken nauwelijks voor we onze mond opendoen, en... We praten zelfs in onze slaap.…

Eerst was er alleen het zwijgen, uit niets bestond het ruisen van de woordenzee, en een gong, een klank uit eerste mond en bron, onberoerd in natuurlijk stof, nog onbeschreven zonder woord in de voetprint van het leven, daarna kwam er meer dan iets, daar bleek veel van te bestaan, je kon rapen, of weer vegen, van wat nog komen zou of…

bij mij weg het asfalt glimt mij tegen storm en regen zijn tot zegen ik ben op weg rondkijkend zie ik boeken kaften op een rij gelezen en vergeten was het heg noch steg luisterend eerst links dan rechts hoorde ik weer stemmen doof zijn, niet begrepen weer iets weg doordringend kies ik hoog naar laag hemels en doorgronden mijn mond…

dat jij, een lieve lach, ondertussen bij mijn kussen past, mond op mond verkondigd. Dubbele diagnose. Met hart en ziel sta ik verbaasd, dat zoveel liefde dronken maakt, trefzeker mijn gevoelens kent. Dit ben je dan. In elk detail. In alles echt. Tot de kern. Jou aan mij gegeven. Een diamant. In elk facet.…

Gekomen met een zoete mond waar kindsheid heen ons zingen zond als blijde bedelaren, was onze honger goed als brood, en zagen we in tergloze nood een makker onzer jaren. Maar 't leven sloeg, met stille speer, in ieders zijde een eigen zeer.…

Nog op mijn lippen gloeit, door al mijn aadren schroeit de kus, van uw lippen ontvangen... Van zwoele moeheid hijgen nog mijn longen, en reeds blaak ik toch van nieuw en aldoor-nieuw verlangen. Uw ogen zien mij aan..., mijn ogen zien u aan..., uw handen zoeken naar mijn handen... Weer vlijt uw blonde hoofd zo teer zich op mijn borst, en…

Je stinkt behoorlijk uit je mond. In jouw omgeving word ik gek: een gore walm verlaat je bek! Ik moet haast kotsen van de stank! Neem alsjeblieft een gorgeldrank.' Ze werd door hem geïrriteerd en zei: 'Doe niet gecompliceerd. 't Is simpel op te lossen, want je hebt je lot in eigen hand.…

het oor waar ik in zwijg is doof en ongewassen en weet mij te verrassen door stom geouwehoer het oog waardoor ik kruip is blind en reeds gevallen en wentelt zich in wallen draait mij steeds een loer de mond waar ik in kijk is lippendienst verwachtend en zo tandloos smachtend dat ik hem handig snoer het hoofd waar ik door maal is duizelingwekkend…

( Opgedragen aan de tweede generatie Oost-Indische Nederlanders ) Kaarsvet druipt op een gebroken sokkel waar een laatste strohalm gestalte krijgt Dan keert de dag naar binnen Er kraait geen haan naar gezonder of beter Gezocht heb je naar dat ene puzzelstuk naar de naam van voor je geboorte naar een nieuwe mond om te spreken…

‘Om de zucht, die ik eens vond, om d'onuitgesproken woorden, die verdoolden op de boorden van tomatenrode mond.’ ‘'k Weet mijn ogen zijn mijn machten, waarom wilt gij, dat hun stralen dieper zin U zal verhalen dan de heugenis der nachten?’…