Alle inzendingen over mus

Zijn we meer dan een gedachte een ademdamp in de koelte van de nacht een passeren zonder te zien wonen we in illusies in onverwachte huizen ongrijpbare dimensies zijn we gekleed in vormen van ver weg? Maar we gaan stilaan verder de tocht nog niet volbracht op wegen die nooit meer kruisen langs zwijgende schaduwen tastbaar…

Een wijfjesmus ging naar Hongkong op d'r huwelijksreis met een tong. Ze heeft, op het bruidsbed gelegen, voor 'n muskus een tongzoen gekregen. Van het een kwam het ander. Nu is ze de moeder van vliegende vissen.…

Ik heb een kleurloze metgezel. Meestal houdt hij op zijn schouwplaats het kopje in de wind. Vanaf de hoge boog van walvisbeen kan hij het wad zien en soms twittert hij iets onverstaanbaars. Hij zoekt mij om den brode als ik wat ga eten en verrast mij van nabij met die grijze kap, wat vleugjes wit en veren die mahonie glanzen. sober met het…

't mussengekwetter stoort onbeschoft 't paringslied van de zanglijster. elke dag valt er wel iets anders te beleven voor wie goed rondkijkt.…

De dagen van ooit zijn vol rust en van staal ook lang genoeg om bij het inwikkelen van het stervende zonlicht roestig de rust te zoeken ongebarsten slingeren de glazen paden door polders en beekdalen elke minuut door het licht verschillend gevormd zoals zwierige linten in een zomerbries onophoudelijk onverwachte danspassen zetten de statige…

En dan denk je aan hoe mensen de zee in rennen, aan hoe dieren spelen met elkaar, aan een jonge kat die zich verloor in de knopen van jouw bank, aan de mus die in je hand lag. Shocktoestand. Nog nooit een mus van zo dichtbij gezien.…

Vanachter glas werpt het licht zonnesteken richting de zich in grijze gebouwen hullende mus, mens, gevangene en werkmier.…

Schuilt dan in dit gebreukel slechts een asymptoot, die nooit de kern raakt: een dode mus en on-macht in kwadraat?…

spelen vertedert maar onbevangenheid en rust garanderen geen geluk het kind zet alles in om zijn talenten de buitenwereld in te prenten het lacht en kraait om grenzen die wij stellen negeert de toeters trekt aan bellen evolutie speelt genadeloos het valse spel van beter best de rest kan het wel schudden wij doen ons best maar onze mus…

ik raap de nog groene druiven door hagel gevallen op het mos ontrukt aan stramme ranken nog eer zij bloeiden lieten zij de schepper los ik waak bij een stervende mus te pletter gevlogen tegen beton een ongewenste dodelijke kus door een opgebouwde dode muur die van natuurlijk mededogen niet weten kon zo…

dwalen, verdwalen in de avonduren wanneer de vuurbal zijn glans tekent op het zomerdak de mus ontmoeten die onstuimig kwelend haar kleintjes bewaakt waar de moederwarmte mijn eigen broosheid raakt rustend op mijn stiltebankje onder de bejaarde eik zo gestadig en vertrouwd bedenk ik de hoop draag ik gedachteliefdes dwalen, verdwalen…

Niet alleen de leeuwerik met z'n doldwaze vluchten of de nachtegaal met z'n bekoorlijk gezang de merel die tegen de late avondluchten jou doet luisteren onder lichte dwang Nee geef mij ook maar het gezellig kwetteren van de mus of de brutale herrieschoppende spreeuwen Maar bovenal het koeren van de houtduif die je 's ochtends je slaap doet…

zilver kleeft fijn rag aan mijn vingers, de rond gesponnen kleine zwarte vliegjes trillen mee op de adem van lentewinden arachne strekt subtiel haar poot, de fijne haardraden raken de spandraad, registreren genadeloos elke trilling van teergazen, onbezorgde vleugeltjes, tot een brutale mus zich vertoont op dit koninklijk balkon, zonder…

De zon - haar stralen strak op zijn gericht zodat zij komt tot leven geen duisternis blijft onverlicht het Licht is haar hergeven De roos verheft zich boven 't gras de mus begint te zingen onbekend met hoe zij was en hoe haar knoppen hingen De symfonie der natuur begint Hoor! Hoe zij op klanken zint Nu de bron is opgedoken Kijk!…

alleen wat schaduw tegen de hitte over een tuinstoel met een boek meer dan genoeg om zo’n lome zondagmiddag te verluieren onder de tafel bedelt een mus om de kruimels van een appelflap bijen zoemen nog gestaag boven uitgezomerde bloemen op het dak doezelt een honkvaste duif terwijl ik traag de ogen sluit en het boek haast ongemerkt…

nooit zijn tanden Zijn tanden waren groen als grassen Zijn onderlijf werd nooit gewassen En zij die in zijn bed belandden Nam hij wellustig onder handen Waarna ze weer konden verkassen Hij verder ging met inkt verbrassen In zijn monumentale panden De man was goed ziek in zijn hoofd Zijn laatste vrouw was klein en wreed Er werd op mens en mus…

hard gebaald We waren stukken beter dan die moffen Nog nooit was beter voetbal aangetroffen Het doemscenario heeft zich herhaald We kunnen wéér eens collectief gaan rouwen Toch blijf ik van de voetbalvrouwen houwen of Ze hebben het gehaald, de voetbalmeiden Hoe prachtig klaarden ze de Deense klus Geen treurnis meer, dit keer geen dooie mus…

Zo stil als een eenzame ui in een godverlaten bos zo stil als een polderlandschap boven zee zo stil als dooie mus in de dakgoot zo stil als een kloostertuin in Egmond Zo stil dat ik je nachtjapon kon horen ritselen zo stil als een regenjas aan een kapstok zo stil als een paradijs van steen zo stil als een roerloos blad Zo stil als een verliefde…

in een al omvattende encyclopedie der gevleugelde gesnavelden stuit men in het centrale deel op diverse families mus de bekendste is wel de anonymus naar men zegt een uitgeproken domesticus meer nog dan de al zo huiselijke huismus de anonymi vertonen zich altijd alleen meestal echter ziet men er geeneen dit is verschillend van de goud-…

ALLES God beken het maar er is geen hemel en geen hel maar beter ook Dit besef zou heel wat oorlogen en andere ellende kunnen voorkomen Dat u bestaat kent geen twijfel u bent ik voel het in mijn hart u bent alles die struik die boom die libelle die mus dat kind en mij Laat ieder genieten van wat hij in z’n omgeving ziet en vindt…

Verliefd op het leven Op het kindje dat lacht Op de mus in de bomen Op een ster in de nacht Verliefd op de wolken Op de regen en wind Op de mooiste verhalen En de schelp die ik vind Verliefd op de vlinder Op de tulp en de roos Op de geur van de weide De muziek uit een doos Op trouwe hondenogen Een kwispelende staart…

alles blijft zoals het is in de verandering zoek ik constanten de bomen buiten, binnen kamerplanten een vogel is een vogel, vis blijft vis in vrijheid ligt vaak een gevangenis besloten, een medaille heeft twee kanten ik waag me niet aan spel van speculanten en wil niets hebben dat ik nu niet mis ik vind geen troost meer in de catechis- mus…

een raaf blinkt als staal in het zonlicht het avondrood kleurt de daken het boomblad wiegt in de wind het rode stof van puin waait uiteen in lege straten de mus klemt zich vast aan de rand van de dakgoot de nacht vergrendelt de lippen legt je het zwijgen op we weten van wrede mensenhanden van sterven in een koude leegte en…

warme voorjaarszon in 't volle zicht van vogels, ik nestel me op het balkon en luister met een hart dat tegen eigen ribben slaat alles zingt stijgt op naar boven met warmte binnenin dat uitstraalt naar de mensen in 't volle zicht van vogels in het openluchtconcert uit pure liefde voor muziek, ze kwinkeleren er op los, de merel en de mus…

een vrouw prevelt magische mantra’s in de schaduw bij de heg van prikkeldraad een zwaluw scheert over vuren om angstgeesten te verdrijven lost dan weer op in het wolkendek moeizaam weeft de tijd zijn web een mus knaagt aan aangekoekt leed zuchtjes lucht persen zich door de heg heimwee is iets anders dan het was een landschap…

Vervolg op Pere Pardal, een jonge mus Voordat het musje was vertrokken had het wat bevend zitten mokken op een CD met slaapmuziek: Goldberg zijn variaties, dát is chique. Moeder Natuur kan maar niet jokken dus poepte Pietje kleine brokken waarmee de CD werd versierd en zijn Bevrijdingsuur gevierd.…

projectiel in alle haast van haar bestaan– – in de spiegel ziet ze honden rennend bijtend in hun staart ze heeft– – geen tijd om goed te kijken– – als een vollevaartig-voertuig raast ze niets-ziend door de straten– ..langs de steen waar de mier slaapt.. ..langs de brug waar de man staat.. ..langs het kind dat zijn droom doet.. ..langs de mus…

Kan een mus ook huilen, tjilpen met tranen erbij? Kan een kraai verliefd zijn met zijn hoofd in de wolken? En kan een duif ook boos zijn als mensen het plein bevolken? Pleegt een zwaluw zelfmoord als hij niet meer leven wil? En als een pauw plots schrikt slaakt hij dan een gil? Als een meeuw gaat slapen droomt hij dan wel eens?…

Ver boven Utrecht vliegt een massa spreeuwen Een wonderschone vlinderende vlucht Strijkt neer en schiet dan plots weer in de lucht In elke boom een koor van schelle schreeuwen Maar mus en merel vinden dit te zot De vogels pleiten voor een vliegverbod. ---- De lucht boven de wijk Hoograven in Utrecht is het toneel van…

kleine voetstap gevolgd door de indruk van een kind niet groter dan verbeelding raden laat buitenom gaat de schets van koude velden spreeuwen melden dat hun maag weer leger is, rantsoenen raken op nu de vraag veel groter dan het aanbod rekent op de onderlaag van voederplaatsen bovengronds aanstonds strooi ik wat en vertrouw al op de mus…