Alle inzendingen over normen en waarden

Het overgrote deel van boeken flopt Slechts vijf procent beklijft, is omzet waard De rest wordt in versnipperaars gedropt En snel vergeten, zelden nagestaard De kwaliteit is kundig uitgebraakt Bestsellers worden door het geld gemaakt ---------------------------------------------- toelichting: Het jaar 2005 is nog maar zes weken oud…

je liep wat langs de kade als zocht je iets van waarde. een koffer die is blijven staan waaraan een label met haar naam. een hoed misschien, een handschoen, alles wat maar passen kon om degeen die voor je stond steeds als je daaraan dacht. een schip voer de haven uit met lampjes op de schoorsteen in de vorm van een komeet.…

Jij wist dat mijn galopperende hart nooit jouw hinnikende wolken kan inhalen. ...neem mij mee als een favoriete citaat, grappige anekdote, iets onnozels als bijgeloof nooit door een steeg lopen herinnering van geen bijzondere waarde als kleingoed van het leven die jij op elke moment kan kwijtraken zonder veel gemis en sentiment.…

nog maar pas moest hard voor je blokken dus, ik nam pythagoras en heb jouw wortel getrokken Ik kan jou veelvuldig delen doe het ook overal wiskundig met je spelen als was je het kleinste getal Ik wil jouw hoek vergroten mijn passer paraat als een cirkel omsloten jouw sinus in het kwadraat Ik wil jouw snelheid verhogen weten wat je waard…

mag ik jouw zachte warmte van het wiegen als medicijn tegen pijn van liegen en bedrog de volledige overgave van een niet te dragen last die alles blokkeert wat misschien ooit van waarde was in samen spinnen wij de stukjes wol selecteren op kleur van het patroon dat heling belooft maken alle draden die ooit gebondenheid leken…

Vervoerd naar verten door een schuit uit China Een tot de kiel verroeste brik, bejaard Met vuurwerk hopend op behouden vaart Vol vage vracht en olievaten (‘Fina’) Als nautisch lifter was het mij veel waard Al stuiterde ik als een ballerina Op zee en tropenkoorts en van de kina Zo’n avontuur van ouderwetse aard Aan boord te zijn, te lezen…

Het is even stil Ik dicht niet meer Schrijf geen proza De geest is dicht Ik tel tot tien tot elf In een hol gewelf Zodat niet gaat verloren Geluid van de koeienhoorn De oproep fel en stom Tot het heidendom Heb ik geweerd Ik ben bekeerd Tot wat ik altijd was Een degelijke grapjas Wel met christelijke waarden En moppen zonder baarden…

ik hou van jou jij bent diegene aan wie ik mijn leven toe vertrouw lang heb ik gewacht dag en nacht terwijl ik dacht aan jou en aan hoe onwijs veel ik van je hou ik heb nog nooit van iemand zo gehouden terwijl ik deze woorden schrijf laat ik een traan vallen zonder jou ben ik verloren mijn leven is vergald geen cent meer waard zonder jouw liefde verdrink…

Dan grijpt hij toe, en zegt bedaard, Terwijl hij haar de kop afslaat: ‘’t Geluk, al binnen ze ’t niet waard, Dat is nou eenmaal met de rooien.’…

het vandaag dan werkelijk gaat gebeuren De kleren hangen klaar over de stoel Straks zal er alle reden zijn te treuren De dagelijkse riten wijken nooit Zorgvuldig in het kinderbrein gebrand Geen ramp zo groot, geen volk, nog zo berooid Of 't nam zijn rituelen weer ter hand Zo treedt de ezel in de molen willoos rond zonder te weten wat de waarde…

op het talud overdag luistert hij, gedegen man naar de bevelen links en rechts ten uitvoer te brengen wat uitvoering werd opgelegd niet voor niets is hij de gids voor wie geleid het doel wil bereiken in de sterren reeds gesteld en ook naar waarde ingeschat na het landen van de zon onder het eenzaam geluid van koor na koor verstomd…

Jaren geleden In een ver verleden Was de pracht En de enorme kracht Bekend van het adellijke paard Zijn eigen meer dan waard Mooi en sierlijk Bijna niets meer dierlijk Waardig en edel Stap voor stap, tot in galop Komt hij ten top Spieren glanzend en strak Joviaal en mak Edel verwend Door iedereen gemend Manen als zijden draden…

golven wiegen langs geluwde wind bevlogen woorden in jouw handen ik zie je lippen smelten in een lach hoor, het timbre van mijn bloed als volle halmen op de akkers zonder barsten buigen voor de storm geef me vrijheid om te zwijgen laat gebroken dromen zijn, vannacht vergeet niet wat nog is en wacht tot alles wat gesproken werd van waarde…

steeds giftiger ook in hun gonaden vertrekken of van de honger verrekken senioren stelden keihard onder jeremiade dat hun naam doorging voor bestaansbewijs eenmaal overtuigd tot menuverschraling azen ze nu op possen als ware klokspijs onze oudjes stemmen zeker ook tegen halsstarrig met veel voeten in de aarde blijven ze zweren bij gerookte waarden…

Sommige mensen zijn voor even Sommige mensen je hele leven Mensen zullen je kwetsen En laten lachen Elkaar helpen in moeilijke tijden Zodat snel weer betere tijden zullen aanbreken Samen lachen En samen huilen Je steunen in moeilijke tijden Sommige mensen snappen dit niet En zijn je vriendschap niet waard Die kun je beter negeren En…

Wat is het aardse leven dan nog waard? Bestaat er niet zoiets als wereldvrede? Ik tracht een positief gedicht te schrijven en peins me daarom uitentreuren, maar de toestand op de aarde maakt het zwaar. 't Is moeilijk om een optimist te blijven...…

Begeerlijk Is zij die Liefde op Waarde weet Te schatten. Tijd laat komen Voorbij laat gaan. Jaren die slijten Onder onze zilverstroom. Waterloop Tijd pauzeert niet. Heeft geen tijd. Heeft geen rust Gedachten spelen door mijn hoofd Attractieve, maar dromen *Hemelrivier = Melkweg…

Het gevoel van niets waard. Buiten schijnt de zon, terwijl het van binnen maar niet opklaart. Er zijn zoveel dingen waar ik naar verlang. Als die dingen niet kunnen, maakt me dat verdrietig en soms bang. Wensen die zich niet vervullen, zo veel vragen die ik niet kan onthullen.…

Ik zwiepte woedend met mijn staart voor wat het waard was, het deed zeer. En nu, bevrijd van steen en ei kan ik scheppen wat ik wil. Hier woont juffrouw kikkerbil en zonlicht, bloesem, adem, tijd.…

Ik ben vervuld van verwondering over het leven dat zo zacht kan zijn en de moeite waard totdat de verplichtingen en gehaastheid het weer over- nemen, nog vanzelfsprekender, dwingender -…

Elk detail wordt in kritiek of waarde getoetst, wisselend gesprek of ontwerp die ‘dichters last' in schijn verdiept, verwerpt de buitengrens in de diaspora van de sluimerende waarheid, de verbijsterende ontdekking van de werkelijkheid,verscherpt de toonzetting van de dag. Cauté, (Wees waakzaam) B. de Spinoza…

Ik tracht een tijd te doen herleven die waarde moet geven aan het heden, reëler dan wat wij vroeger deden en ook waren in onze fantasie. Bij ons thuis was in mijn memorie (ik kijk dus even terug in dat verleden) iedereen ook min of meer tevreden dus het meeste ging in harmonie.…

Elk mens is uniek en ik laat ieder in zijn waarde Dan wordt ze mooier, onze aarde.…

Ik heb de liefde opgezegd Ik heb er een punt achter gezet Ik heb je los gelaten Hoe moeilijk ik het ook vind De keus was naar mijn zin Je bent het waard om voor te gaan Maar niet voor mij als een paar Ik voel mijn verdriet Ik voel jouw verdriet Ik voel de pijn in mijn hart nu de liefde over is Maar ik voel ook rust Wetend dat je nu…

Dat is mijn kind waard, dus dat is wat ik wil doen!…

Wat heeft vergiffenis voor waarde zolang men de daad niet vergeet en zich herinnert tot in kille aarde wat men ooit elkander deed. Nee, ons vergeven is gebrekkig en vergeten kunnen wij nooit ook al lijkt het zo eenvoudig het werkelijk vergeven én vergeten wordt alleen door God voltooid.…

Daarom is: een cent, bespaard, 't Winnen van een gulden waard' Wie zijn reek'ning goed kan sluiten Baat het binnenshuis en buiten — In de Hemel als op Aard'!…

Zolang als nu of nooit duren, ergens tussen hemel en aarde, gevangen tussen klamme muren bewaart u strijdbaar al van waarde. Het is voor woorden ook te gek, een broeiend wenselijk verlangen, doch waarneembaar in kort bestek als wat uw ogen en oren vangen. Gedreven door een waterval van nevelende zinnenkracht.…

Juist nu is er het misverstand, de haast, de onmacht om elkaar te begrijpen, vast te houden en te troosten, verder te gaan met wat de moeite waard is.…

Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat. Originaliteit is weg. We zijn levend plagiaat. Maar de droom leeft in morgen.…