Alle inzendingen over onbekende

We luisterden, vielen in slaap om deste helderder te ontwaken, we zaten lang en voelden hoe die onbekende woorden in ons geslapen, in ons ontwaakten, een taal die binnen leefde, opende alsof mijn innerlijk haar verstond.…

Gravend voor een nieuwe boom vind ik botten in mijn tuin die geleefd hebben waar ik nu woon in een huis als het mijne misschien wel hetzelfde aangekleed met vlees twee ogen en een mond een onbekende zoals de buurman met zijn wilde haren in badjas voor het raam zoals zoveel mensen personeel en passanten mensen die het druk hebben…

zit gezien vanaf de brug, met de donkere kamer achter mij, waaruit heel even de hand van een schim zou kunnen opdoemen om mij, uit het zicht, een duw te geven zodat ik te pletter val, zoals dictators dat met tegenstanders laten doen Ik droom er wel eens van dat ik hen en hun opvolgers uitschakel om de repressie weg te nemen, ik als een onbekende…

ik zie een wolkje hemel in je ogen je bent zo klein waar jij vandaan komt wil iedereen wel zijn je kijkt naar wat beweegt ziet alles onbekend lippen willen raken weer het bekende smaken en proeven waar je bent vingers voelen aan elkaar om ook je hand te leren je schrikt van je gehuil een nieuw geluidje uitproberen de wereld is…

er was geen boek met een versleten verhalenlijn zij zat alleen in een gewone stoel op het toneel te praten tot zij haar hand had uitgestoken en wij hem hadden gepakt om met haar mee te gaan naar ver onbekend zeker als het om van binnen uit gaat dat liet zij zien in blik en lichaamstaal zij regisseerde ogen hand en…

kleine angsten een heerlijk open gezicht toch sluimeren in het zwart van je ogen de kleine angsten van de donkere nacht het onbekende geluid dat de wind rammelt aan een losse plank het grindpad dat zijn stenen in de nacht herschikt toch ben je fier genoeg om de angst niet te laten zien wel de blijdschap las je weer in de kamer…

Mevrouw paling glijdt over de modderbodem voelt kriebels in haar buik de vaart waarin ze woont geeft benauwenis oevers komen op haar af ontspruitend liefdesverlangen jaagt de rusteloze aal naar onbekende verte waar in eindeloos water wijder dan de wereld vele minnaars wachten eens het heftige spel met haar mogen uitvoeren verder steeds…

handen rustend op de balustrade blik op verder kijkend naar het open spiegelend verlopen van de horizon die niet te vangen is weidsheid die geen grenzen kent dan de belemmering van ons eenvoudig zichtvermogen dat niet alles registreert wel uit de verre verte en daar de kleuren van angst kan waarnemen in een ons onbekende…

Maar toch krijgen we de kansen om te leren, Om het onbekende vóór ons uit te proberen. Het zou ogen openen en harten open breken, Onze harten zouden dan van liefde spreken. En de weg vóór ons wordt minder onbekend, Milder misschien, we zouden durven te lopen.…

In de tegenwind van de zomerstorm Voelt een onbekende stemming Die het zwijgen doet overwaaien Het is doodspel In dit nood weer. Stille getuigen zijn aangespoeld In de nacht van morgen De sterren van de hemel Zorgen voor een schaduw Blijf zitten waar je zit Het is doodspel.…

Onder elke steen ligt een verhaal Achter elke berg een onbekende schat In elke glimlach een verborgen verdriet Door je eindeloze landschappen De wielen over het grind Indígenas in en uit Kinderen in doeken op ruggen Eten wordt verkocht in zakjes Vieze nagels en lijnen in het gezicht Vlaktes gevuld met leegte Zover als je kan zien Ergens…

Hebben we elkander toevallig ontmoet Hebben we al dan niet emoties gedeeld Aftastend, terughoudend en alert Onbewust in voor en tegenspoed Soms angstig soms trots en soms verveeld Gods wegen evengoed onze weg Onbekend het eeuwige vloeien Over zijn akkers ze zijn gelijk Onze levensloop naar achteraf blijkt Het is niet afhankelijk van wat ik…

Ja ik neem je mee Naar waar het zoet en puur is Ik wil niet zonder je weggaan Ja ik neem je mee Wees maar niet bang Ik droog je tranen En zal je lach weer doen klinken Ja ik neem je mee Mijn liefste schat Ik wil met jou naar het onbekende Ver weg naar heerlijke oorden Waar ik mijn liefde aan jou wil geven Wees maar niet bang Ik neem je…

ik dacht dat ik ooit in de zacht rode delen van jouw hart je ziel zou gaan ontmoeten zij bleek geen onbekende voor mij omdat de ziel- en harts- verbondenheid door liefde geringd was alleen op haar entiteit kon ik geen vat krijgen zij leek op een andere planeet te leven energetisch verbonden met elkaar haar buitenissigheden…

Omdat ik wilde weten waar je was Zocht ik naar jou in onbekende straten Waar oude huizen donker en verlaten De echo galmden van mijn trage pas Daar hoorde ik jou achter muren praten Je stem klonk zacht maar scherp als snijdend gras Ik trad behoedzaam in het gebroken glas Van mijn herinneringen, zelfs hiaten Werden stilaan gevuld met rook en…

Ik zoek onbekende werelden op en droom van verre sprookjeslanden, voor de dag weer verder mag. Ik geloof in roze rivieren en paarse rotsen, in zachte armen die me herkennen, in zilveren ogen die naar me toe rennen. In mijn wereld kijk jij mij aan en je laat een tijdeloze glimlach op mijn gelaat bestaan.…

roeping steeds te reizen enige tijd in een stad toeven voor geestelijk werk daarna verder trekken voor onnoemelijk veel medewerkers gold de boodschap op de plaats blijven waar je woont en arbeidt sterk de samenkomst waar Jezus' wil wordt uitgelegd en ernstig nagestreefd men elkaar bijstaat vol liefde deze mensen mogen ondanks onbekend-zijn…

Mijn moeder schrijft géén enkel gedicht Haar gedachten zijn zo licht, zij zegt de liedjes van haar vader in het Gents Soms zingt zij in het Frans om aarzelend te blijven steken in onbekend en vraagt haar woordenboek en toeverlaat om raad Samen breien wij de regels recht en rond dansen heupwiegend op de brug van Avignon begroeten de ochtendzon…

De laatste kus die ik jou gaf was met mijn verdriet geladen die door tranen werd verraden terwijl mijn verstand het begaf In de auto alleen, doel onbekend voel ik nog mijn lippen branden en het geluid van mijn banden wordt door mijn hart overstemd Daarom doe ik de radio aan Terwijl Bob Seeger zingt zijn hit “Against de wind” rijd ik…

te dromen bij een talentvol muzikaal onthaal jij hebt de mystieke sfeer van ballads in hun weemoedig vertolken van het levensverhaal juist de hoge tonen waarin eenzaamheid klinkt mogen niet verwijlen in grote ijlte en verloren gaan kom zing voor ons de sagen en legenden die als historisch erfgoed geschreven staan in de onbekende…

Anders was ze nu in haar karretje gesprongen; de bestemming is in haar hoofd nog onbekend... maar het is eindelijk tot haar doordrongen dat ze om de juiste reden is weggerend. Dit leven kan zij niet langer verdragen, lichaam en geest hebben het opgegeven.…

verlicht Een levensweg in alledaagsheid vervlochten Mijn schaduw komt als een tweede bij de lantaarn Draaiend snelt hij zich strekkend aan me voorbij Vervaagt en wordt opgenomen door de nacht Terwijl ik het volgende licht nader voor mij Daar komt de schaduw opnieuw naast me Het pad van generaties volgend met vlijt Oude stappen herleven, onbekend…

het duurt niet lang voordat de apparaten, waarop men in vertrouwen zich verliet, het van ons overnemen, mensen niet meer nodig zijn, wat valt er nog te praten onopgemerkt houdt het je in de gaten, vanuit de lucht gegrepen en bespied, het sluitende systeem dat alles ziet en registreert, je hele doen en laten verdreven is elk onbekend gebied…

De onbekenden plus ln en e verpak ik in een vierkantsvergelijking en geef die aan de vuilniswagen mee. De oplossing verwacht ik van de aarde.…

nooit zal komen natuurlijk houden van ik kan het wel het vallen en opstaan vasthouden en loslaten het is goed en ofwel er is nog zoveel wat mis ik dan wat raakt me ervan als ik het zo ook wel kan ik kan wat ik doe en doe wat ik kan zo af en toe mis ik het en dan weer niet want ik weet niet wat niet gehad, niet bestemd onbekend…

binnen is het kalm Het beven van de zee is daar voorbij Haar vrijbuiter heeft lichte averij Maar blijft voor haar het neusje van de zalm Zijn denken lijkt geheel te zijn bedolven Verdoofd nog van de huizenhoge golven Slapen wat restgedachten op het strand Ze legt ze in een aangevreten mand Aan wie in 's hemelsnaam geeft ze die prijs Aan onbekenden…

komt tot in oktober binnen waaien het stuifmeel van alsem ambrosia groeide eerst alleen bij de indianen nog voor het grote verkassen toen zij nog op hun eigen waren Columbus nog niet uitgevaren over de rand van oceanen zomers fris met plassen Rusland bezield onder tsaren gezocht door invallende tartaren hooikoorts gewoon met tranen was onbekend…

Ik kan het klaarspelen, toch blijvend onbekend. Dring door naar binnen vindt de kwetsbaarheid vluchtig als een fee, gedrag als een stel santinnen, het lijkt op onversaagdheid. Maar jouw vuur smelt het ijs liefde wordt vloeibaar en dan 'en petit comité' gaan we samen op reis, gevoel is onbetaalbaar.…

. ------------------------------------------------------- uit: 'Het wasgoed van een onbekende jongen', 1999. * velaren: klanken die bij het zachte verhemelte gevormd worden…

als spelletje iets herkenbaars op elkaars velletje eerst was het raken pas later werd gestraalde warmte de echte indicator waarbij muziek als mantra energie leidde in bevoegde banen nee wij zongen niet het hoogste lied lachten de zachte harmonie van geluid en handen dwaalden door vage bergstreken bezochten stranden van onbekende…