1788 resultaten.
Wijn met jou
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 75 wijn met herfst drinken
schenk me een droom in tot de rand
van trage wandeling en samen klinken
van onlosmakelijk je hand
laten we wijn met weemoed genieten
een klein slokje op z'n tijd
dat we september strooilicht zien en
ons hart zich vult en reikt
laten we wijn met terugblik proosten
uit het rek van toen en samen
van glimlach tot oneindig…
Hartgedachten
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 932 Niet in staat te geven: liefde
ben ik opgesloten in mijn hart
Harde woorden, verdriet en pijn keren het tij
Delen wil ik liefde, warm gevoel oneindig veel met jou
Bereid te leren, aan te passen, te veranderen
Ontsluit jij de gedachten van mijn hart?…
Falen
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 399 Een zoektocht overleeft
Eenzame dieptes
Stormachtige laagtes
Grijze ochtenden
Inktzwarte nachten
Zwervend in een roes
Ik ben het niet waard
Ik ben de waanzin voorbij
Ik draag geen naam
Een drempel wordt overschreden
Ik ben zo moe gestreden
Ik dwaal verdwaasd in mijn lichaam
De wind drukt in mijn gezicht
Een oneindig wenen
Ik draag…
Falen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 813 Een zoektocht overleeft
Eenzame dieptes
Stormachtige laagtes
Grijze ochtenden
Inktzwarte nachten
Zwervend in een roes
Ik ben het niet waard
Ik ben de waanzin voorbij
Ik draag geen naam
Een drempel wordt overschreden
Ik ben zo moe gestreden
Ik dwaal verdwaasd in mijn lichaam
De wind drukt in mijn gezicht
Een oneindig wenen
Ik draag…
Prentenkabinet 1
gedicht
2.0 met 55 stemmen 14.870 En 'k had haar plotseling oneindig lief
toen zij zich langzaam, met gracieuze dikte,
afkeerde van haar bier en haar tarief
en trots en troostloos in haar zakdoek snikte.
---------------------------------------------------------
Uit: 'Gedichten 1940-1965', 1969…
In deze nacht komt het...
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 1.520 Koortsachtige trillingen
Onder gesloten oogleden
Krampachtige ademhalingen
Die de borstkas doen bewegen
Het lichaam heeft zich neergevlijd
In een zee van oneindig witte lakens
Te zwaar is het hart met al zijn kilheid
Voor dit lichaam gehuld in ‘t boetekleed
Parelachtige zweetdruppels banen zich
Over de klamme huid een kronkelweg
Leugenachtige…
Schelpen 2
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.354 Al wat ik nog vernam
waren oneindig
kleinere hoorbaarheden:
zuigen van zand
kapotspringend schuim:
kraken van schelpen
waar ik liep.…
Als escape
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 102 in de kleine
bewegingen van je handen
meng je warm en koud tot
contrast dat jeugdig houdt
preluderend en
activerend tot een
atmosferische flow
met hotspots a gogo
horizon verwijdend
zal de impact zijn van
het nieuwe heelal dat
zal stromen naar overal
waar dromen
als escape hun reizen
zullen maken door het
uiteindelijk oneindige…
GRONINGEN, het weide land
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 933 Huisjes op de dijk met wilde tuinen,
waar ik wel eens doorheen wil struinen
verfrissende wind door mijn haren
naar heldere vertes staren
Daar sta ik, blik op oneindig
Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil
Ik zie geen verschil
Verder is het stil
Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken
Geen massa, geen wind, slechts molenwieken
hier…
Brekend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 we doken
hadden genoeg
aan de lucht
in elkaars ogen
met handen vast
weerstonden we
de opwaartse kracht
van het water
door de
snelheid die
we samen naar
de diepte maakten
het was
nog licht maar
het zicht nam
zienderogen af
we keken
elkaar aan
brekend zijn wij
naar boven gegaan
een oneindige klim
die met pijn als
bevrijding…
LEVENSWEG
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.778 De mens, zich daar terdege van bewust,
wil hier en nu oneindigheid verwerven.
Ons lichaam hoeft niet langer te bederven.
De biomedicus, die verontrust
genezing zoekt en zijn geweten sust,
manipuleert tot diep in onze nerven.…
Nocturne
gedicht
3.0 met 220 stemmen 67.339 Hij is zijn mooiste woorden kwijt
en niemand die zijn pijn begrijpt;
zij danst met sterren in het haar
en hij - een slechte goochelaar
die stram naar vallend herfstblad grijpt
en briefjes post aan de oneindigheid.
---------------------------
uit: 'Alle goeds', 2001.…
Als excuus
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 96 de speelse wind
danst en glinstert
in het stof dat
hij doet opwaaien
het is mijn vrind
vaak botsen wij op
strand en boulevard
hij jaagt scherp zand
met hagel en regen
door mijn haar
maar als wij lopen
langs de vloed
is hij het steuntje
in de rug dat doet
mij oneindig goed
soms schiet hij
uit zijn slof
orkaant kusten
drijft…
Een trage zon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 181 terug
herinner me wolken
drijvend op hun rug
een trage zon
waarvan de stralen
stil leken te staan in het
verloren gaan van tijd
in wachten bevroren
keken we naar elkaar
het moment van breken
kwam snel daarna
jouw transparantie
knapte toen ik met een
woordloos afscheid
jou diep op je ziel trapte
onoverbrugbaar zijn
meters in oneindigheid…
Zondeval
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 618 onze
berouwvolle zonde
zonder woorden
wij nestelden ons
schuldloos
in de zachte, vochtige flanken
van een fonkelende nacht
wij dronken en lachten
moordden en verkrachtten
zongen en vonden
vochtig onze monden
Sodom
en Gomorra
naakt stortte ik naar beneden
in een oeverloze, bodemloze droom
jou meedogenloos meezeulend
in een oneindige…
"Ik Zwijg !"
hartenkreet
3.0 met 31 stemmen 1.146 Brokstukken
van een zomer
oneindig mooi
en héél intens.
Mijn ongetemde
liefde voor jou
overschreed ècht
iedere grens.
Maar nu stopt
mijn droom,
het wensen
en het smeken...
Het is op,
ik ben kapot
mijn hart kan
niet verder breken.
Lippen op elkaar
laatje op slot
sleutel opgeborgen
niet langer meer verward.…
Klapstuk
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 284 Rollende waters, letterwaarheid
het naakte woord dwalend in zijn stilte
in het groeien van oneindigheid.…
wie niet weg is, is gezien
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 848 en langs de kant van de weg,
in plassen regen, kijk ik terug
naar dode bloemen en gezichten
achter ramen, die ik nog steeds
tel, van één tot tien
ze herkennen me niet
noch de droefheid die ik draag
achterwaarts
naar het zwarte huis
en de appelboom, mank
door het sterven van seizoenen
bij elf zoek ik mezelf en het kind
als een oneindigheid…
wanneer lippen elkaar raken
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 984 doet me smelten
aangetrokken als een magneet
opent mijn hart
waar ik je met open armen ontvang
wanneer lippen elkaar raken
komt er een energie vrij
die als een vuurbal explodeert
in de verstrengeling van onze lichamen
uren later kijk ik je nog aan
dankbaar dat ik deze warme gloed
in je liefdesbeek mocht laten stromen
waar het einde oneindig…
Zapp-poëzie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 248 Je hebt goddank twee goede longen want
Een vrouw beminnen is
Fietsen op de Mont Ventoux
Nauw zichtbaar wiegen
In eindeloze deining
Door zolderramen langs de lucht bewegen
Langzaam over verdronken sterren varen
Traag door oneindig laagland gaan
Vliegen als een schaduw
Een vrouw beminnen is
Een daad van bevestiging
Van al de dingen…
afgestoten
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 165 stralen, schoonheid lag
te sterven, een sculptuur vormend
waar was haar bloeiakker gebleven
dat massief met de witte weiden, de
uitzichten over gebroken landerijen
schip met steven en grote diepgang
donkeren bergen omhelzen het einde
haar graf zal opgaan in de kiezelstenen
sijpelen zal het water, door muren en
zand, zuiver als het was, oneindig…
Geestkracht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 306 de ontembare geest
openbaart zich
door de suizende stilte
van de wind
kruipt door het oog
van ons bestaan
heeft oneindig veel geduld
tegenover ware grootheid
gaat door de díepste diepte
wat ons roept, drijft
tot een volkomen
aaneengesloten beeld
als blijvend sprekend geheel
dat alles omvat
zonder enige pauzes
spreekt de geestkracht…
Gespannen snaren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 Oneindig stil, zo
verstild, als ik het
wil, die stilte spreekt in
alle talen, als gespannen
snaren, resoneren stiltes
over evenaren, als de zwarte
tovenaars preken, ontlokken
onhoorbare klanken uit de
windgitaren, om daarna te
zwijgen, dan is het werkelijk
doodstil, alleen het hijgen
van het verschroeide gras
op dichters graven…
Breekbaar?
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 157 Tijd verschuift met dons,
bepaalt het gewicht van
ruïnes, steelt vuur uit
hemel en harten, waarin
blikken zijn versluiert,
golven vonken breken door
vanuit de ruimte, als wolven
land en zee bespringen, een
witte meeuw vangt zilte
wind in een oneindige geeuw.…
zacht neurie ik mee
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 428 van het lied
“Mary did you know”
ze weten me te raken
tot in het diepste van mijn ziel
de stemmen van
Kenny Rogers en Wyonna Judd
ze bekoren me
Maria wist dat je
toen je het gezicht
van jouw baby kuste
je het gezicht
van God
hebt gekust
ontroerd denk ik bij mezelve
is niet elk kindje
een kind van God
omdat God liefde is
in een oneindige…
finale
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 379 voor dit hier
dit bestaan
geen naam kan ons helpen
op weg in een baan
die wetten en instanties begeleiden
langs gangen vol regels
ik tel mijn dromen
nooit meer die tegels
die ik schilder in elke willekeurige kleur
want ik proef en ruik nog steeds
jouw geur
lavendel en verpulpt tot krijt
dit is dichterlijke vrijheid
tot ziens in onze
oneindigheid…
Speelde blond door je haar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 87 wij keken uit over zee
wat verder op het strand
gleed de zon over zand
wind speelde blond door je haar
ogen wolkten nog donker
langzaam werd de bui geklaard
snel als de golven
kwamen je woorden
in oneindige stromen
ik liet ze komen
als een tsunami
van ijskoude dromen
het luchtte op
samen te praten en niet
op de vlucht voor jouw…
VERSTROOIEND TOCHTJE
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 106 'k Fietste op een frisse winteravond
over de lange eenzame landweg
volgde een kleine warme luchtwenteling
de oneindige troosteloze ruimte
had één starre droge ademtocht
maar een soepel balletneveltje
danste speels voor me uit
de gitzwarte akkerzee welfde gedwee
tegen de lilliputterboompjes van houtskool
bij de nòg grijze stramme westelijke…
Zij is het
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 379 De blik op oneindig
geen tastbare bezorgdheid
om de toekomst.
Haar verleden op nul.
Nieuwe oorden zal ze verkennen
onbeschadigd zoals ze is
broos en fragiel
zorgeloos en aftastend naar een leven.
Begrijpen doet ze nog niet
of is het misschien
omdat zij het nog niet ziet
Ze is mooi als kristal
maar ook zo breekbaar.…
Vrienden blijven?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.111 Onze liefde was zo echt en puur
zo helder en zuiver als kristal
onaantastbaar en mooi als de natuur
en zo oneindig als het heelal
Onze gevoelens dieper dan de oceaan
kwamen plots verlamd bovendrijven
vervolgens ieder onze eigen weg te gaan
maar wel altijd goede vrienden blijven?…