Netgedichten

netgedicht (nr. 52.089):

Speelde blond door je haar

wij keken uit over zee
wat verder op het strand
gleed de zon over zand

wind speelde blond door je haar
ogen wolkten nog donker
langzaam werd de bui geklaard

snel als de golven
kwamen je woorden
in oneindige stromen

ik liet ze komen
als een tsunami
van ijskoude dromen

het luchtte op
samen te praten en niet
op de vlucht voor jouw hel

de zon brak door
in een bevrijdende lach die eindelijk
het echte blauw van de hemel weer zag