2899 resultaten.
Een mooie herfstdag die vertedert
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 357 Is er dan toch iets van heimwee dat niet
enkel pijn is, maar dat ook zalft en geneest?
Is de herfst al in de verte aan 't kijken
naar het nieuwe begin, zoals de scheuten
nu al onder de dorre bladeren groeien?
Wie weet, ik zal vanavond zingen.…
heimwee
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 805 heimwee naar vroeger
even weer kind zijn
zorgeloos
genieten
heimwee naar vroeger
lange zomers
strenge winters
bergen sneeuw
genieten
heimwee naar vroeger
lange vakanties
dagen zwemmen
uren lopen
in de bossen
genieten
heimwee naar vroeger
mooie herinnering
ik wil geen kind zijn
ik ben blij
met het heden
soms met zorgen
maar…
Toerist
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 63 ik voel me
een toerist
die reist door
dit leven
en altijd is
er het heimwee
het heimwee
naar huis
want in dit leven
voel ik me vaak
niet thuis…
VESPERS
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 198 Het daglicht sterft langzaam weg
we ruilen het in voor kaarslicht
we verzoenen
ons met de
tegenstellingen
in ons
en smeden
ze om tot
eenheid…
Stappenteller 3
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 391 Ze gaat op zomervoeten
haar handen spelen door
op de préludes van Chopin
en in haar hoofd
sluipt heimwee binnen
naar het verre land
van blije kinderzomers
hoe zuiver is
de geur van dorstig-
droge dennebomen
en blauwe bessenstruiken
dauwbedekt
hoort bij het langzame ontwaken
de koer van houtduif
heen en ook weer terug
door oma's stille…
FINALE
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 278 De laatste whiskey klampt zich
vast aan een uniek idee
de volgende middag ontwaak ik
met een spinnewebberig heimwee
Hoe nu verder, kwart voor twee.…
Lichting
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 87 Woorden van zee strekken zich in kalmte
heimwee is ontvankelijk voor zwijgende taal
in het voorafgaande ligt ontwaken
onze ontmoeting tekent zich
aan horizon van stilte
je spreekt over liefde
dat is natuurlijk dwalen
waar het hart spreekt van waarheid
is laatste echo: trouw
we stropen mouwen op
om de ziel te laten spreken
kom mee, dan…
Beste dichter(es) (tanka)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 300 Heimwee naar de jeugd?
De tijdgeest schrijft momenten
Die niet weer komen;
Doch tijd polijst heimwee tot
Zachte weemoed die beklijft…
de weg naar pasen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 514 een weg
vol dreiging
adembenemend
en toch
is Hij gegaan
in het levensbelang
van mij
die weg
een weg
naar verzoening
adembenemend
en toch
blijf ik maar
moeizaam
in Zijn spoor
op die weg…
Over de troost.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 155 Ze worden gegeven
Als verzoening met het leven,
Gedachteloos.
Men vindt ook vaak troost,
met een bakkie troost.…
wanneer ik
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.995 wanneer ik met mijn ogen je niet meer volgen kan
en alleen nog voor mij uit zal staren dan
laat me niet alleen
Wanneer ik niet meer in staat zal zijn
van je te houden en niet meer voel de pijn,
wanneer ik tenslotte in een diepe slaap zal raken
waaruit ik nimmer zal ontwaken,
laat me dan niet alleen.…
Heimwee
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 2.318 Het lijkt het meest op heimwee
en heimwee doet zo'n pijn.…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Weemoedige echo van heimwee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 235 de ‘heimwee’ naar iets
dat niet meer bestaat
Sfeer van weleer
verdwijnt omdat onze wereld
verandert en tenslotte
de heimwee eindigt in weemoed
waarmee te leven is…
Bruggen Bouwen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 227 Afstand scheppen kan bijna iedereen.
Gas geven,
en onverschillig achterom kijken.
Onderduiken,
en niets meer van ons laten horen.
Opstijgen,
en gewoon uit het zicht verdwijnen.
Ondergronds gaan,
en naar zwarte olie boren.
Wegen aanleggen,
dwars door problemen heen.
Bruggen bouwen,
die meningen verbinden.
Waterputten slaan,
in denkwoestijnen…
Echo van een zomerdroom
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 174 Of ik iets wilde schrijven
voor als je zou ontwaken
in jouw doodskist vroeg je mij
bij wijze van grap op jouw sterfbed
heimwee waaide woedend weg
over zilte stranden van verlangen
in mijn fantasierijke verbeelding
over de zwoele zomeravond
intens was de liefde, warm
het zand als kleding, naakt
was de echo machtig
als een vlinderhart…
Geen weg terug
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 56 Ik woonde niet eens aan een rivier
toch staar ik weer in de verte
naar niets, naar het water
dat ook niet kiezen kan
waar het terechtkomt
over welke giftige gronden
en stekelige verwachtingen
verdund, bevroren of aangevreten
door duizend kilometer zon
Aan mijn schouders groeien
zwarte vleugels van heimwee
maar ik weet me gedekt
door…
Ontwaken na coma...
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 795 Langzaam ontwaak ik uit
de diepte van een slaap.
Ik kijk en bevat
de ruimte die me omsluit.
Zachte pastelkleuren
dringen zich naar binnen.
Ik kan ze niet weren,
ze worden steeds sterker.
Kleuren ordenen zich en ik
ontdek de vormen waartoe ze behoren.…
ontwaken
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.040 Ontwaken
uit toevallige
omarming die verlangen deed
naar steeds weer opnieuw
die glimp van jou
je warme zachte flanken
verdronken
in bloedstollend mooie ogen
verloren
dit ongeboren kind en
jij
die jeugdig onverschillig
in mij dit craquele
veroorzaakte…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 314 in de schaduw
ben jij voor mij
geschapen
zie uit
naar jouw
vragend licht
dat ontwaakt mij
uit levend slapen
op herademen
gericht
het duurde maar even
de nacht brak aan
ik droomde verder
op de verduisterde maan…
Tortel.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 484 Mijn raam wijd open
naar de vroege stilte luisterend
bedenk ik dat jij nog wel zult slapen
Ik hoop dat ik in je droom zit
Het water in de vijver rinkelt zacht
een tortel trekt met klokkende geluiden
de aandacht van poes
Zijn onwetendheid zal hem beschermen
Dunne witte flarden in het blauw
en de wind, zacht ademend nauwelijks aanwezig…
Zo volgden mijn voetstappen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 183 geopende venster
de dauw lag nog druppelsgewijs
op de zachte bloemblaadjes
wijl overal verspreid
roze bloesem aangedragen door de wind
op de tuinaarde was neer gewaaid
na een verfrissende douche
stapte ik verkwikt in mijn kleding
deed mijn schoenen aan
en liet de deur achter me
in het slot vallen
de intensiteit van het prille
het net ontwaken…
Als de stilte schraagt
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 216 terwijl mijn stof nog
door een zware deken
wordt toegedekt
blijkt in de hemel
een nieuwe maagd geboren;
naïef nog en onbevlekt
waar droefenis heerst
blijken bloemen te groeien
terwijl houten planken
nog moeten worden gezaagd
zie ik elders al leven bloeien
zelden ervaar ik bij het sterven
van de winter
de lente zo vroegtijdig ontspruiten…
In alle vroegte
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 163 In alle vroegte doen je dromen
je ontwaken door met goud
te strooien over het uitzicht
vogels vliegen al kraaiend over
want de stad is nog in slaap
zacht kust de zon het aangezicht
stilletjes golft het vochtige gras
aangeraakt door de ochtendwind
gaan sprankelende parels op
in het grotere geheel…
Ontwaken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 254 Gevangen in een eenrichtings
gang van de kringloop aller
dingen, in de herfst van mijn
bestaan; verstand langzaam
de overhand krijgt over de -
primitieve emotie, die zonder
natuurlijk onderhoud verstek
laat gaan; ik m’n herfstig lijf
besla om winterhard ‘n levens
winter te doorstaan; -
besef ik dat de werkvloermens
onderweg…
Herstmorgen.
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 218 Ontwaken in weer een nieuwe dag
kijkend door mijn raam waar ik
zoals in een spiegel mezelf zie staan.
Als een stille schaduw met vragende ogen
ademloos kijkend naar het ochtendgloren
bij het ontstaan van een nieuwe herfstmorgen.…
Langzaam
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 111 Langzaam komt het licht
van een nieuwe morgen
in stilte ontwaak ik uit
mijn droom en wordt
losgemaakt van herinnering.
Waar ik een glimp zag van
heel lang geleden goed
verstopt achter mijn hart
nu roept de nieuwe morgen
gaat mijn droom vervagen.…