Alle inzendingen over onvoorspelbaar

ik heb betracht ze te vangen , één voor één hoe ik het ook probeerde ze waren te snel glashelder maar oh zo klein, onvoorspelbaar wellicht, zeker niet minder pijnlijk dan de keren voorheen al leek het dit maal zo veelbelovend voor de zoveelste keer…

een ontrouwe trawant Het is puur Hollands Weer zo onvoorspelbaar Wat wordt ons door de weerman voorgehouden?…

Maar de toekomstige roos is aan het bloeien geslagen. De roodfluwelen blaadjes hebben zich al geopend, Decennia te vroeg, niet op schema. Nu hebben de kwekers een vergadering belegd, Ze spreken in hun glazen stoelen. Ze spreken zonder terughoudendheid. Ze spreken wilskrachtig. Ze sommen de gevaren op. Zo'n eigengereide roos is funest voor…

Aangaande het noodlot in leven en werk van Jan Kal Wat wil het uiterst wonderlijk geval? Een kennis van Jan Kal die woont zowaar precies op nog geen uur van Zevenaar en zeven is net een geluksgetal, dus die z'n zus woont weer in Nijverdal toevallig naast een rijwielhandelaar en de ex-overbuurvrouw nu van haar heet door een vreemde samenloop…

Er zijn mensen die omzichtig, bijna onmerkbaar iemand willen kussen of alleen iets willen laten weten, iets teders. Er is daar geen verklaring voor. Anderen willen altijd net vertrekken, hebben een hand al aan de deur. Weer anderen liggen in elkaars armen en denken aan de vijand, houden soms even hun oor aan de grond. ----------------…

In een dwaalleer kunnen geloven, iets waarvan ik aan de boemel raak. Als een oude hommel overmoedig op vergeet-me-nietjes aanvliegen In de gouden strofe van mijn vlucht het geheim van de dood opbassende, verwar mij alsjeblieft met de zon, chrysanten, huiselijke margrietjes, opengesperde paardenbloemen. Deze opgeblazen droom komt in…

ik schrijf wanhoop geruisloze woorden die ledigheid vertolken in het nietszeggende niets lees ik die loze woorden zet er een kader om en kleur de hoeken zwart met omfloerste ogen herlees ik kwetsbaarheid als bij het voorspellen van onvoorspelbare weersverwachtingen…

Niet onvoorspelbaar ging het daardoor mis, Daar ook in Limburg nomen omen is.…

Jij bent als muziek Warm, gevoelig en trouw Soms met wat wilde en ruwe ontlading Onvoorspelbaar maar achteraf toch begrijpelijk Geen egoïsme maar behulpzaam en bezorgd Een open boek zonder leugens Hoeveel van deze soorten zijn er nog? Ik ben trots op je en ik houd van je…

zonneschijnsel een godsgeschenk De kleur van het blad van bladeren een stille wenk van herfstmaanden nog onbesproken onvoorspelbaar de nukken van't weer De deur.... van winter op een kier?…

je bent een levende kustlijn in wording een landschap waarin je kunt verdwijnen weggeblazen onder zand achter watermuren een rode slagader op de wegenkaart aanjager van onvoorspelbare vuren je wijst de afwijzing zijn grens je bent een verhaal in wording…

Wat als de dagen slijten en zij hun onvoorspelbaarheid in meerdere verschijningen aan de nacht doen rijgen is de lucht dan een spiegeling van wat wij kunnen zien..…

Hoe je toe ziet dat de wereld van een landschap in een woordenzeef verandert en bezinning aangetast door ouderdom maakt van de rivier een metafoor voor onvoorspelbare liefde hoe je ondergaat dat de zon zinkt in de zee wolken vreemde verhalen vertellen en de maanlach om de ochtend bedelt.…

jij snaak je staat daar weer twee heren dienend op je staak je werk voor groen de zaden en het vogeltje is liefdewerk veel plezier de roofvogel in onvoorspelbaar duiken de grijpbare prooi met brede armzwaai onthouden is je eigenlijke taak jij snaak…

Het sterke, zware hout wijst in onvoorspelbare luchten, om daarna onder de last van vruchten te zuchten. Ik koester zijn lommer, gewillig.…

stuur ik nog wel op dat wat komt of lig ik aan een infuus dat mijn bewustzijn verstomt verlies ik de grip, zo die bestaat, op dingen van belang lijkt het maar zo en gaat het onvoorspelbare gewoon zijn eigen gang het lijkt uitkijken naar iets dat een mens verwacht maar waar de tijd meester is, en mij als onderdaan veracht…

De angst voor de onvoorspelbare dood! Die angst is misschien hoe onredelijk ook, bij veel mensen wel het grootst! En toch, doe je er niets aan!…

Een onvoorspelbare toekomst, er wordt ons geen enkele zekerheid geboden. Sterk zijn en blijven met z'n allen.…

De herfstzon is voor verloren geliefden het inheemse volk de rampspoed nabij stilte domineert het bizarre gebeuren jouw rode mond bij leven onvoorspelbaar verdwenen tijd kust witte wandelwolken vaarwel komt stilletjes terug op een mooie oktoberdag.…

De afstand die ik af mag leggen, van hier tot hier opnieuw, is onvoorspelbaar kort. Moeder rust hier nu. Ik kniel hier al. Elke avond zal ik overlijden. Elke nacht zal ik liefde dromen. Elke morgen hoop ik op te staan.…

Gewikkeld in overmoed, in drang, ben ik toch stiekem een beetje bang, maar overspoeld door het onvoorspelbare, zal ik toch deze weg bevaren, en wie mij stoppen kan, zal niet bestaan, ik zal hoe dan ook verder gaan, verschrikking, verbazing en onenigheid zullen mij passeren, maar ik zal dit moeten tolereren, want ook geluk, blijheid en passie…

Geschuimde regels op een gedachtezee in oceanen van onvoorspelbaarheid waarin ik tijdloos onderga. drenkeling naakt zonder vinnen en schubben, filter de woorden met de kieuwen, om het zuurstofrijke vocabulaire uitzicht te vernieuwen.…

ondanks haar bange zelf bracht toen de stroomversnelling haar gedachten naar een open water een zee van tijd maakt plotseling haar leven onvoorspelbaar wijds en alles kan zo lijkt het naar haar hand gezet wat vroeger zo ongrijpbaar leek, zoals het eindeloos geluk ze rekt het uit en trekt het naar zich toe als was het een gedicht…

Je spreekt me aan met je mooie bruine ogen Die pijnlijke bittere woorden Wat ik voor je voel is nooit gelogen Altijd blijf ik zoeken naar antwoorden Net als regen onvoorspelbaar Mysterieus Voor een roos is dit onmisbaar Je maakt me nerveus Jij bent de regen en ik sterf van de dorst laat me niet lijden Door me te misleiden…

een hand in de golven de arm gebogen vingers gespreid een wenk zonder lichaam en ogen schuim tart het zicht diffuus is het licht onvoorspelbaar er zijn geen passanten die mijn angst kunnen delen ik spring wil die hand vingers gespreid duik tot mijn longen gaan barsten adem zee maar haar ben ik kwijt…

Je voelt hier de heimwee teruggekeerd als droom tussen wildernis van bomen je blijft staan aan oevers in gedachten, het onbevangen kind loopt met je mee in het vergeten en het proberen in toekomstgebaren heeft letters uit het alfabet verloren blijft alleen nog voelbaar in de zinnen van de wind die onvoorspelbaar waait uit boze dromen…

dat ik een leven heb gehad leed beitelt traag de diepe rimpels tot op vandaag plezier en verdriet liggen zo dicht bij elkaar lachen en wenen bieden iets een onvoorspelbaar... levenslied want in het leven is het altijd geven en nemen alleen ongevoeligen verstaan dit niet!…

Nog voor de geschiedenis een onvoorspelbaar teken. Zonder vrees. Onschendbaarheid is een diep verborgen wens van alles wat beweegt in het eindeloze spel.…

't zijn fracties van seconden luttele, onozele, fantasierijke gebeurtenissen geen besef dat het zo snel gaat mijn tijd is altijd wat nog komen moet onvoorspelbaar, toeval, lot zitten vast in zenuwknopen zonder ze los te laten de juiste verdeling van mijn verleden, heden, toekomst maakt het juist zo interessant dat ik voor geen moment…

Van alles wat bestaat, ben jij graag bereid te vertellen: die onvoorspelbaarheid, geen onderdeel van een systeem te zijn; dat zal ook meegeteld hebben: onder beleg zal het zijn weg vinden, zullen wij onvermoeibaar lering trekken en elkaar versterken.…