149 resultaten.
Knopen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 401 De avond was koud
van het oude jaar
we waren bij elkaar
De sekt was bubbelig
onze relatie opgedroogd
leeg en uitgedoogd
De kus miste vuur
de waarheid gevoeld
woorden niet bedoeld
De knopen waren licht
werden doorgehakt
een liefde abstract…
op laatste benen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 323 je zwaaide
in gebaar
de rest
bleef hangen
vol verlangen in
opgedroogd verdriet
ik wist
dat je daar liep
op laatste benen
nu ga je
er vandoor
traceer slechts
enkel spoor
maar laat de
planten groeien
die ons
in bloei ooit
konden boeien…
Het woordje 'liefde'
netgedicht
4.2 met 17 stemmen 193 Mijn pen ligt te rusten in mijn hand,
het lijkt alsof de inkt is opgedroogd.
In gedachten zoek ik naar zinnen,
het is alsof de tijd mijn letters heeft geroofd.
Ik kan de beelden niet stilleggen
die dartel spelen door mijn hoofd,
ik kan ze niet vatten om vast te leggen
ze weergalmen in dat ene woord:
'liefde'.…
Lentelui
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 209 De bladresten van
twee seizoenen terug
zijn aardig opgedroogd.
Ik kan de schade
nog niet overzien
van twee seizoenen niets
te hebben uitgevoerd.
Met verse boomschors
schep ik
nog wat orde.
Haar inhalen hoeft niet meer.
Tussen de troosteloos
afgestorven herfstresten
waren de bollen me voor.…
in de maalstroom
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 169 met rommelende onderbuiken
draaien wij ondersteboven
In de maalstroom en terug
verstrikt in het web van het zielloze zijn
de altijd hongerende onrust
schreeuwt naar alle moeders
maar de borsten van de moeders
zijn allang opgedroogd
in de zo ontstane kraters
verschuilt zich de valse slang
vluchten kan niet meer
en er is geen weg terug…
Samen eenzaam zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 309 Zacht zwevend op de malse mozaïek,
danst hij een laatste tango
met een verbolgen mimiek
De inktvlek van zijn verre verleden
raakt langzaamaan opgedroogd
twijfel verteert het heden
Het sfeerlicht vol minachting
wanneer hij oprijst en wegvliegt op
de vleugels van verwachting
Ze staat reeds te wachten…
Oase.
netgedicht
2.4 met 5 stemmen 499 Lievelingsklanken klinken
langs frêle ranke flanken
Mijn ogen schreeuwen wijn,
gehoorgangen lang
In het midden sta ik,
jullie zitten in mij,
mijn tranen waren
al lang opgedroogd in de laatste oase
Ik lach schuchter en loop wel
achter de feiten aan
Bier vanavond.…
Dood hout
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 het lijkt
alsof ik te veel
levens leid
bomen splijt
die eigenlijk
moeten groeien
voor meer ruimte
heb ik het zand
laten verstuiven
maar de vennetjes
zijn opgedroogd
de fauna is gestroopt
mijn bos
is chaos in de greep
der elementen
mij rest
dood hout
in wanbeheer
het loof dat ik
lang koesterde
is er helaas niet meer…
Doorbraak
netgedicht
1.3 met 3 stemmen 209 ze houdt haar mond
uit angst voor ongenoegen
steeds meer raakt ze bekneld
haar man maakt haar onvrij
geen dialoog is er
dagen worden schraler
woorden raken opgedroogd
alles lijkt taboe
haar stuwmeer vol woede stijgt
emoties klotsen hoog
de dam zal breken
éer zij er aan stuk gaat…
De pluk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 42 zo hangt die daar
de rijpe vrucht
ik ben gaan liggen
de eerste druppels
geen deren
nog lig ik daar
natgezeken
kom niet overeind
de eerste aarzeling
hou je bek
zo speelt het als
gedachtevrucht
ik ben gevangen
geen ontkomen
rotte vrucht
nog lig ik er als
opgedroogd
verlangend zand
de vrucht verstrooit
in gedroomd fruit.…
Herfst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 In de herfst valt alles
terug in zijn plooien
en rimpels worden
dieper uitgesneden
uit opgedroogde levenskanalen
kaalheid lijkt onvermijdelijk
hoewel weggestoken
achter een tooi van bont coloriet.
neen op afgehakte boomstronken
groeien enkel zwammen
of voor wie nog hoop koestert:
paddenstoelen.
ga er maar even bij neerzitten ...…
Mijn Wad,
netgedicht
3.6 met 7 stemmen 143 Mijn Wad, kon jij mij maar dromen
me kleuren aan de horizon
met mij ontwaken
telkens wanneer de vloed
me overspoelt
kon ik maar jouw water wezen
het opgedroogde zand
of gewoon zoals jij wilt;
een beetje golf
draag mij in het boeket van het heden
speel de liefde al was het echt
spreek niet van zonden
laat me de winnaar zijn…
De dag dat ik verhoutte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 120 de nerven van dit lijf
laten geen sap meer door,
de levensstroom stagneert,
de wortels in de gortdroge
grond tasten wanhopig naar
water, maar vinden ze niet meer -
geen sloot, geen put, geen wel
meer in de buurt, alles is
droog, droger dan droog,
armen en benen verworden
tot dode bomen, zijn helemaal
van hout,
voorgoed opgedroogd…
Besluit
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 209 Dus ging de duim vandaag alsnog omlaag
De rijen bij het CDA gesloten
Ferrier en Koppejan weer teruggefloten
Gewoon een doorsnee middagje Den Haag
De krokodillentranen opgedroogd
Er kan weer vrolijk verder doorgedoogd.
------------------------------------------------
De Tweede kamer besloot Mauro Manuel definitief
geen verblijfsvergunning…
Onvervalst gevoel.
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 169 Kleuren van een onvervalst gevoel,
waarin de inkt van realiteit niet is
opgedroogd, overstemd door de
aromatische geuren van de dramatiek.
Verdriet zoals het werd gedoogd
en steeds wordt geproefd, dat zijn
de tekens dat alles werd gedroomd
zoals het niet zou moeten komen.…
Het zaad verstrooid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 162 wat jij raakte
schitterde als goud
nu zijn je handen broos en oud
het water uit je bron
is langzaam opgedroogd jouw
wilde bloemen op een hoop gegooid
het zaad verstrooid
door tijd en tegenwind dat
hopelijk weer goede aarde vindt
jij hebt alles weggegeven
als je in de spiegel kijkt
weet je wat er over is gebleven…
De pijn van "zijn"
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 302 Tranen die zijn opgedroogd
omdat ze niet los zijn gelaten
daarom zal de weemoed er blijven
net als het verdriet, zonder tranen.…
Verdriet
hartenkreet
3.6 met 10 stemmen 1.811 Stil verdriet als ze opgedroogde tranen
voelt trekken op haar gerimpelde
wangen, intens verlangen naar hen die
in haar geheugen dichtbij, maar in de
realiteit van haar bewustzijn de strijd
allang opgaven.…
Gerontologie
netgedicht
3.6 met 20 stemmen 342 de man is oud
zeker al overmorgen
zijn liefde is opgedroogd
telt niet
telt niet meer
hij telt niet meer mee
te oud, te lang gezoogd
aan een jonge veer
hij is niet meer gedwee
hij gaat zijn weg
rollatorbaan op
heen en weer en af
verleid door oma
in de rolstoel
ouderdom is straf
hij is nu al later
grijs van het verleden
toekomst…
Opruiming
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 497 Elke dag opnieuw
laat ik de woorden ritselen
tussen mijn vingers
ik ruik het papier
streel de letters,
het opgedroogde inkt.
Ik schrijf mijn weken weg
de maanden leeg
de jaren achter mij.…
De eendagsvlieg
hartenkreet
3.2 met 14 stemmen 1.081 De inspiratie opgedroogd.
Nooit meer een open doekje.
Een spiegelbeeld dat ouder oogt.
De toetsen al lang niet meer gestreeld.
Succes alleen nog in gedachten.
Het nummer dat is uitgespeeld,
Aan het einde van haar krachten.
Een gouden plaat eenzaam aan de muur.
Geluk stond aan de wieg.
Talentloos, druiven werden zuur.…
Oogt donker
netgedicht
4.5 met 26 stemmen 28 nog heeft
de lente zich
niet vertild aan
de winterse kou
wel rustig aan
de snijdende
noordooster
af en toe gestild
het tikje
opwarming
heeft ons allen
juist heel goed
gedaan alleen
regen en buien
uit sombere dikke
grijze luchten
hebben licht
en vrolijkheid
niet gespaard
nog is het natte
niet opgedroogd
oogt donker
nog veel…
Zielendroogte
netgedicht
4.2 met 10 stemmen 346 Opgetild vanuit de diepte
klommen wij naar grote hoogte
als een zweep die slagen zwiepte
om een tol van zielendroogte
ons liefdesleven nam een vlucht
die geen vleugel meer kon dragen
wij tuimelden uit ijle lucht
wegduikend in hoge kragen
nu de boorden zijn gestreken
en de stoom is afgeblazen
zijn we weer op wie wij leken
opgedroogd in…
papieren stilte
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 352 ik hoor de bomen niet meer
hun zwijgen benadrukt
mijn stilte
wanneer ik
net te laat voor de zomer
word weggeblazen
ik ben alle woorden vergeten
weet niet waarheen de ribben op mijn rug
zullen waaien
de losgeweekte bloemen
het huis vol spiegels of de opgedroogde
gevallen bladeren
ze hebben mij niet lief
de eeuwigheid lijkt te dromen…
Tranen
netgedicht
2.4 met 5 stemmen 211 De tranen in mijn hart zijn opgedroogd
De wind nam de verhalen mee
En soms dan komt een kleine bries
En brengt ze weer terug
De diepe onbeweeglijkheid
Waarin ik woon en ben
Laat golven golven daar omhoog
Terwijl de diepte stilte blijft
Het stille diepe water
daar ben ik van gemaakt
Het is hetzelfde water
als traan en golf en golf en…
Herfst
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 166 spelen,
de wind giert en het wordt fris,
ik weet het net als iedereen, het is herfst,
met prachtige kleuren, aparte geuren,
regenbuien en herfststormen,
het verkeer heeft hinder van je,
maar ik vind je geweldig, dus waai maar,
laat maar vallen dat water,
laat maar dwarrelen die blaadjes kom maar op,
tegen de lente is niet alleen alles opgedroogd…
Stilte uit mijn boxen
netgedicht
2.1 met 8 stemmen 407 leeggezogen en opgedroogd
voel ik mij als verlaten
niets speelt meer voor mij
alles is uit handen gegeven
ik probeer een lach
maar het worden tranen
waarom moet ik uitleggen
wat mij heeft bezwaard
pijnlijk zijn die stille momenten
waarvan je wilt dat ze overgaan
dat er muziek klinkt in je oren
en niet langer tegen zal staan
zie nu…
Echo van verlangen
hartenkreet
2.7 met 17 stemmen 1.859 Jouw mooie woorden komen niet overeen
met de onuitgesproken waarheid in jouw ogen
ik zie verdriet, wrok, pijn en opgedroogde tranen
ik had het stukje geluk in jouw ogen willen zijn
Mijn hart blijft geborgen in jouw handen
bloeddruppels sijpelen door jouw vingers
ze raken de grond en spatten uit elkaar
't zijn de tranen van mijn gebroken hart…
Tien na middernacht
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.596 waar elke angstkreet
zich aan mijn lichaam bindt
en met mij de nacht ingaat
staar ik steeds kinderlijk klein
naar een ontwakende vrees
in verzegelde ribben
ik zoek godvergeten woorden
op mijn onbewogen mond
daar waar ik het sterven leerde
in ontzielde meisjeshanden
en het opgedroogd onzuiver bloed
staren mijn beroofde wimpers
naar…
Aalgladheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 955 Je vraagt mij naar mijn tranen
of ze soms zijn opgedroogd,
ingedampt tot scherpgerande
zoutkristallen in mijn oog.
Je vraagt mij naar mijn liefde
of zij mijn hand nog leidt
en mijn hart op het jouwe legt,
gelippenstifte minnemond.…