Alle inzendingen over oude klok

Het oude jaar is bijna verstreken We staren naar de klok En nemen nog een slok We hebben het weldra bekeken. Het is nu omstreeks middernacht De klok tikt en slaat bijna 12 uur Buiten is het erg koud en guur Het nieuwe jaar wordt verwacht.…

In een schicht ontwaar ik de klok. Een opname. Zo blijf ik op. De nacht duurt. Gutsend regent het oude wijven. Alle dagdingen verdrijven. De nacht vlucht. Fasten seat belts.…

De oude klokkenluider Loopt elke dag de trap op en af In de ochtend middag en in de avond Zodat hij het licht volgen kan De trap in de toren Hij sloft Naar boven Gebogen Zijn hoofd Elke dag bij het vallen van de nacht is het alsof hij de vlam dooft Het luiden van de klokken Een bekend geluid Vertrouwd Voor ieders ziel en geest Luiden…

Het oude jaar kreeg een verlengd besluit: De klok werd één seconde teruggezet. Maar daar hebt u misschien niet op gelet, Want wat maakt nou één zo'n seconde uit? Alleen Olympisch kampioen Van Velde Weet heel goed hoe zwaar één seconde telde.…

Een klein metronoom die tikt en draait, dat is de klok. Neutraal als hekwerkstaal. Niet wreed zoals het weer, de vrouw, de man.. De klok maakt niemand oud of gek of kaal. Het koele mechaniek heeft niets met ons van doen. De wijzers draaien stijfjes door.…

Een dronkaard heeft, om fraude aan te duiden, Besloten om de grote klok te luiden.…

m'n oude vriend moest leunen op z'n stok ik ging vermoeid op mijn rollator zitten er klepperde een koor van kunstgebitten hoe wreed is toch de rondgang van de klok en toch ... en toch ... we voelden ons kiplekker we zagen voor de laatste maal Mick Jagger nog één keer naar de Stones ...…

Er tikt een klok, ergens. Ver weg herinneren oude mensen dat er een nacht was.…

Na een leven in dienst van het communisme sloeg de klok ineens niet meer aan, terwijl het laatste uur toch geslagen had. Haar man, de schrijver Paul Lafargue, beet op zijn droge lippen, sloeg enkele keren tegen de stomgeslagen klok en laadde bibberend het oude pistool, terwijl Laura nog gauw wat spullen recht zette. Haar haren schudde.…

Boven de toppen van de bomen een blauwe lucht met wolkenveren en de geluiden van verkeer en daaromheen vogelgezang het duurt niet lang of klokken luiden om mensen naar de kerk te roepen om stil te zijn en na te denken te luisteren naar oude wijn de zon klimt, en de koele morgen wordt met de oostenwind verdreven hier zit ik, noordzij van…

Hard maar honingzoet en toch nog wijs als oude man die zich net weet te bewegen met een stok. Een lange stok met zilveren knop, die glimt in de zon. Een reflectie of spiegelbeeld van vrouwen die verdwenen. Een echo van het tikken van de stok. Het tikken van een klok. De tijd vloog, maar is altijd gebleven. Zo ook het leven.…

De vriendschap zou hij dragen als een klok die hem zou vertellen wanneer dromen hem weer in de steek zouden laten en ik op hem zou mogen wachten en waken over wat nog steeds zijn eigen schaduw was.…

van de kroeg in Vlaanderen oud beierland…

Wanneer we hoop vaarwel zeggen. Wanneer we troost laten gaan. Wanneer we leren zwijgen. Wanneer we voor de afgrond staan. Wanneer weerstand wordt gebroken. Wanneer opstandigheid vergaat. Pas dan, keert troost troostend terug, en heeft angst geen reden van bestaan.…

Als zacht de nacht ontwaakte met maneschijn en twinkelende ster boerennachtegaal kwaakte laatste klokken beierden van ver verstomde mechanisch geweld en aan de kim verdwenen laatste stralen verstrijkende uren werden geteld een oude man vertelde zijn verhalen stil zat men bijeen bij lamplicht en werd het grote boek geopend met woorden als…

Als zacht de nacht ontwaakte met maneschijn en twinkelende ster boerennachtegaal kwaakte laatste klokken beierden van ver verstomde mechanisch geweld en aan de kim verdwenen laatste stralen verstrijkende uren werden geteld een oude man vertelde zijn verhalen stil zat men bijeen bij lamplicht en werd het grote boek geopend met woorden als…

De kroeg in een kruk op Daar zit hij Aan zijn vinger een trouwring Op de bar naast zijn vuist een pils In de hoek klinkt een lied uit de jukebox Maar in zijn hoofd daar is het stil Klok klok klok weer een slok door zijn keel Niemand praat, niemand wil.…

En de tiktak kan slaan bovenlangs op de metronoom En de tiktak kan slaan Langs een traagzame slinger onderlangs, van de klok Het is toch altijd de zeef waarin mensen zijn uitgelekt naar de dood.…

Een rustige dag plotse wind raakt het water reflectie rimpelt Tel grijze haren hier en daar een glans of gloed jong van geest, nog steeds…

is een goed teken wanneer stilte de muze draagt langs de lijnen van je smalle gezicht tot aan je ruggegraat ze stopt al het oude hartzeer onder de vloer vergruist de molensteen van oude dingen naar de zeebodem (want hier wordt je zo moe van) gelukkig, stilte ontspant op ogen en lippen tussen taal en inspiratie oud zeer laat ze los, voor…

het als kristal Een klompje goud Voor het leven Zo word je oud.…

mijn kinderjaren ik ken ze nog zo goed jaren van speurend staren er was alleen de tijd die leek bevroren, of gewoon stil te staan door het opgroeien in moeilijke jaren leerde ik te aanvaarden dat de klok van het leven vele dingen zal bepalen zelfs oud worden is een waarheid, een voldongen feit waarbij ik hoopte dat die…

Zo word je oud.…

Het is een grote strijd De strijd tegen een tikkende klok, Want de klok staat nooit stil Het leven heeft geen resetknop Waarmee je terug kunt in de tijd, Want het leven gaat gewoon door Als een hart niet meer klopt Als een klok die niet meer tikt Is de strijd tegen de klok Een verloren strijd, Want het leven heeft geen tijd Om stil…

kijk wanhopig op de klok Dagen tikt de klok steeds weg En de dagen worden jaren En het wachten waarop Heeft geen zin, laat het nu maar varen…

elke ochtend hoor ik de klokken luiden ze luiden alle drie ze luiden luid en atonaal en doen de honden huilen waarom ze huilen ze weten het niet wie weet waarom de klokken luiden niet voor de doden niet voor verdriet wie weet waarom de klokken luiden ik weet het niet…

Ze zei dat dat afhing van haar klok. Voor iedereen een klok met vastgestelde tijd! Er is voor mij een kloktijd voor de liefde en een kloktijd voor het breken van die liefde. Er is een kloktijd voor jou en een kloktijd voor hem. Ik heb genoeg klokken, klokken om te gaan en klokken om bij stil te staan.…

Kijk naar je, hoor de klok tikken. Denk aan het verleden, het heden, aan de toeko... Voltooid verleden tijd. De klok, ook ik, wij lopen door.…

prikte al in twaalf slagen van een galmende klok die de duiven deed verschrikken van de bescheten platjes aan het achterhuis…

verleidt toch zal ik fluitend mijn oude luit uit de vingers van de wilg plukken en zingen -bij het vrolijk openklaren van snarenspel- een goddelijk lied vol herinneringen nu klokken kleppen door heuvels van heimwee en wind van verlangen de hemel vangt de bergen van Salem hun vrede uitschudden zoals een vrouw die gewassen lakens…