Alle inzendingen over oude vrouw

De oude vrouw achter het raam, kijkt glimlachend toe. Naar alles wat er buiten gebeurt. En er gebeurt veel. Ze weet het waarom en hoe. Denkend aan herfst en winter, ziet ze nog die wilde kale pruikenbol. Hoe de merel af en toe kwam kijken. Nu ziet ze een enorme bladervracht Maar dat had ze ook verwacht.…

winterkleren hangen treuzelachtig voor ramen als oude vrouwen ,met lege zakken weerspiegelend in blinde tijden wordt ze door de huiskamer omarmt mouwen rijmen op muren als koude littekens op het behang maar nu zijn wij groene bladeren waarin wij ontwaken in een verre lente de kou houdt niet meer stand in een schaars verheven licht wordt…

Een oude vrouw zat voor een berg Zij weende om het verlies Een reus samengeperst tot dwerg Het schoonste laken leek nog vies Tranen van as vermengd met bloed In banen van was gedrenkt in een grijze vloed Langs haar papieren gezicht In trage stromen een weg zoekend Gaven blijk van haar leed, het doofde in haar ogen het licht De dag van vaarwel…

gedateerd verderop, in de gang, staat een oude vrouw voor een witte, steriele deur haar haren hikken scheef tegen haar linkeroor ik ben teruggekeerd van de zee, zegt ze het water heeft op mij gewacht het lijkt alsof ze naar de horizon staart wie ben ik, vraagt ze haar schaduw valt, vlak en verslagen ik kijk haar aan en hoor de meeuwen…

Ik ben niet meer dat meisje die in sprookjes heeft geloofd ik ben een oude vrouw geworden wiens levenslust wat wordt gedoofd. Ik ben niet meer dat meisje met die mooie nieuwe rode step ben door ervaring wijs geworden en doe het met de dingen die ik heb.…

vrouw opeens stond ze voor me als een seinpaal op rood kon haar wel omhelzen…

Ze strompelt daar, die oude vrouw, met weemoed in haar ogen; haar man al dood, nog in de rouw en wachtend op wat mededogen, maar niemand die haar groet of ziet; de herfst glimt in de straten. Wat ligt nu nog in het verschiet, met wie kan ze nog praten?…

Hier op aarde is de oude vrouw moe je neemt het op voor haar verlangen om telkens droom te zijn geschreven in brieven nog altijd ongelezen geen vertrouwde plek slechts herinneringen in de heimweehut Waarom luister je naar mijn droeve gezang mijn lieveling?…

geen bijzonder iemand, nooit heb ik de wereld verbijsterd… heb altijd oude vrouwen hun eigen takkenbossen laten sjouwen noch mensen van een wisse dood gered altijd vriendelijk, maar net op het randje beter wetend, tegen beter weten in schouderophalend, niets aan’t handje maar blijkbaar heb ik toch iets in mij wat jou heeft doen bekoren… je…

Een geluk dat geen raad weet; men bekijkt een glas met aandacht, er is een barst in en lacht en wiegelt het hoofd als een kindse oude vrouw die een broodkorst van tafel stoot, en lacht. Ik leg mijn hoofd op mijn armen en kijk op en leg het weer neer.…

De oude vrouw in Lima-Zuid. Het zwerfhondje in de straten van Saigon. De man zonder oren in Kano. Het meisje van 14 in Calcutta. De gescheiden vader in Gouda. De ontslagen leraar in Berlijn. De zwangere bosnegerin in Kaapstad. De bedrogen belastingambtenaar in Nieuw-Vennip. De gelovige bakker in Kralingen.…

De oude wijze ziel in haar geeft raad maar ZELF neemt ze het besluit De poort van goud gaat ze niet door een ziel gaat haar lichaam uit... Veel later sterft een oude vrouw geboren wordt een kind... Ooit vraagt hij raad om WAT te doen? als hij zich voor een poort van goud bevindt Een wijze ziel geeft raad...…

vrouw die een zakje met zonnepitten stopt in het borstzakje van een tot de tanden gewapende bezetter omdat altijd alles om leven om leven in vrede draait…

Een lieve grijze oude vrouw; altijd wenkend door haar ramen. Wanneer ik bij haar binnen mocht, op de thee bij haar privé, leek het of je in Indonesië was. De geur van scherpe specerijen werkte daaraan mee. Veelal wat goed leek te zijn ging te snel voorbij.…

Het wit van oude strenge vorsten uit die jaren van lang gelee. Oh, wat kan ik daar naar dorsten, houten schaatsen en een arreslee. Het krakend riet rondom de plas draagt z'n dik berijpte kragen. De lucht gevuld met ijl gekras. ‘k Hoor de ijzers ritmisch klagen. Oude vrouwen sprokkelen hout.…

- de oude vrouw zucht - Nu is een flits door het heden, een geldversnipperde levensmoeheid die zwart niet meer onderscheid van wit. - haar wandelstok tikt langzaam - De straat maakt geluiden die niemand verstaat. - op een kruispunt staat ze stil - Uren zijn te klein voor woorden en lossen op in een lege ruimte.…

Het plafond van de woning was wit in het bed lag een oude vrouw haar gezicht in een grimas een masker naast haar hoofd onder het bed stond een Middeleeuwse po gewoon po te zijn in volledig po verlangen ze prevelde onzinnigheden onvolledige zinnen over maagden en helden en sprak soms heldhaftig tegen po onder bed maar po zei niets…

vrouw vermomd Je bleek een dief en niet gekromd Geen winst of oogst, ik ben verloren Er komt een bord: PRIVÉ niet storen…

al maanden staat hij op een leeg perron hij lijkt de wereld en de tijd vergeten soms brengt een oude vrouw hem iets te eten ze houdt hem warm met koffie of bouillon hij staart en staart maar naar de horizon z’n kleren werden grauw en zijn versleten naar huis toe gaan, hij wil er niets van weten verkoos hij deze plek tot eindstation bewegingloos…

Ik zie een blonde jongen, vijf jaar oud naast een oude vrouw. Ze kust hem op het voorhoofd, ‘’Dag lieve jongen, slaap zacht.’’…

Ik voel mij net een cactus soms Dan ben ik prikkelbaar Die dag zijn alle mensen stom En iedereen doet raar Die dag zet ik mijn stekels uit Niemand komt in mijn buurt Voor mijn omgeving is het goed Dat zo'n bui nooit lang duurt Een vogel voor mijn open raam Een kleuter zwaait gedag Een oude vrouw met een rollator Schenkt mij haar liefste…

Hecate, Lilith, Baba Jaga De oude vrouwen strijken neer De wijsheden van lang geleden Hond, kat en uil herrijzen weer Het vuur van feniks blaast nieuw leven In wat tot as geworden was De jeugd, de onschuld, afgebroken In duizend scherven splinterglas Een nieuwe vorm van zwart wit marmer Zo hard als staal en diamant Geen muren…

In de krant een oude foto met de kleuren zwart en wit oude vrouw was bestolen van haar kunstbezit. Ook zij raakte verdwaald door de kronkels van de stad, ze zwoegde zocht en beefde want het ontbrak haar nog aan wat.…

De oude vrouw loopt met vaste tred door de winkelstraat denkend aan de karbonaadjes die al in de boodschappentas haar het water in de mond doen lopen niet het water dat na een hardroze regenbui spettert in paarse plassen op de begraafplaats waar ze al weer maanden wacht op de zo dikwijls beloofde hemel onder anjers en gerbera's omdat…

Een oude vrouw ziet gelijkvloers achter glas hoe kind en kleinkind hun affectie uitschreeuwen. Beter af dan even verder man en vrouw die staren naar een schim twee hoog. Onhandig gezwaai. Wat een gedoe.…

De buurman woont al jaren Met zijn oude vrouw in hetzelfde huis Wat zeur ik dan dat ik van het dak wil springen. Ze praten het broodnodige en kijken uit het raam Komt er nog leven naar hen toe? Als je ``het was goed`` mag zeggen kun je van mazzel spreken.…

Als de geur zich een weg heeft gebaand naar mijn gevoelig, verwend reukorgaan is de kinder- en schooltijd weer terug bedompte geur van een klaslokaal waar een stinkerd ook nog windjes liet Diezelfde geur hangt om een oude vrouw troebele ogen kijken onschuldig om zich heen staan in de rij voor de kassa in de supermarkt omstanders deinzen…

ijskoude wind roffelt op de luiken van de laatste winkel, gesloten voor alweer zeven dagen een oude vrouw lijkt met het desolate landschap te vervagen sneeuw stuift in haar marmer gelaat geen spoor van leven in de ogen het harde geknars van de trein die het einde van de wereld verlaat laat haar koud, zij weet van sterven Gdomsk verdwijnt…

Een glimlach naar de oude vrouw die met haar tas vol kostbaar fruit mijn weg daareven kruiste, licht gebogen naar de grond die alles deed ontluiken en begraaft; Novemberluchten vol vertedering, vol tranen van zovelen die nu treuren om wie ging en nooit meer komt; die zuchten onder eenzaamheid en afscheid, die geen licht meer zien maar toch…

, daar teken ik wel voor Voor haar rimpels en haar nukken Voor haar wijsheid en haar lach Ja, als mij dat eens gaat lukken Als ik dat ooit eens vermag Even kijk ik in de spiegel Ben ik dat, die oude vrouw Maar haar ogen zie ik stralen Levenslust door alle kou Beetje wijsheid, kleine glimlach Zo kom ik de herfst wel door Ja…