Alle inzendingen over paradox

In de mand van paradoxen en ambivalenties. Maar het mocht niet baten; het onophoudelijke zijn draaide me een tong. De perverse hoop spitste zich op de roede van welbehagen en mijn ijdele gemoedsrust verankerde zich onder mijn vermoorde gat in een dubbele spagaat. 'Wil ik jou een kind schenken?' vroeg ik haar.…

Die muurschildering, de vogel op hoge stelt, de twee speren, de bizon, de man met armen wijd, liggend tegen lucht, zijn pik stijf. Waar gaat dit naartoe? Nergens: nacht, land van wat niet bestaat. Wat richt die vogel/ziel op hoge stelt/hakken uit? Op het tipje van je tong begint de wacht. Kon je maar als een dolfijn slapen met een…

Die voor de meesten Onder ons soms zo Onbereikbaar bent, Die begin en eind Is van liefde Die heel maakt En geneest maar ook De Vriend is van De jongens en meiden Van de straat, Een dakloze als zij, Zoals zij zeggen - Hebt voor mij Mogelijk gemaakt Dat ik hen die wij Samen in liefde kregen Geleidelijk aan Liefdevol los…

in de verdediging maar dan met een leger van glas o zó breekbaar en toch ook weerbaar als scherven kunnen zijn met deze fragiele woorden wil ik eigenlijk zeggen dat ik niets te zeggen heb wel veel te verliezen…

Verliefd word je, liefde ben je Pijn denk je, liefde voel je Verdriet heb je, liefde vergeeft je Tranen stromen buiten, liefde vloeit binnen Angst ontkent, liefde bevestigt Jaloezie gaat, liefde blijft Wantrouwen doodt, liefde leeft…

neutraal evenveel van iedereen omdat zij zoveel groter is dan wij Op goede dagen loop ik dus in andere schoenen, kijk ik met andere ogen en voel ik met een ander, groter hart dat plaats heeft voor van alles dat mensen liefdeloos doen – zoals mensen zijn: humaan en dat is niet dubbel gezegd geen tautologie of pleonasme maar een paradox…

ik was op pad met de broer van Jezus zonder pasklare antwoorden maar altijd met de paradox van alle tijden: onthullen en zwijgen we stonden stil en brachten iets in beweging een schepje water op gloeiende kolen we zaaiden wolken al wisten we niet van wie ze waren we lazen van wie bijna de hele Britse zeebodem is een…

censuur maakt verzwegen gedichten teder als het eerste loof aan bomen na een lange winter ogenschijnlijk nietszeggende woorden die teneinde raad van zich doen spreken in doodstil duister zoals geluk bij het ochtendgloren kan zijn wanneer je ziet dat er een gedicht is geboren…

In de luwte van laagte lijkt de zee uit te steken boven mijn kruin, of zou het komen door de hoogte van het duin? Langs mijn eigen hijgen hoor ik palmen ruisen, ondanks dit blindzwijgen zie ik de zee immer bruisen. Ik zoek nog steeds een strand met de koelte van kiezels en de warmte van zand, met lichtvoetig water en zwaarlijvige…

gezicht van steen met een zwarte traan een symbool dat lijkt te staan voor het ogenschijnlijk onaantastbare doch wie beter kijkt ziet zoveel meer…

Zin leeft in waanzin. Liefdeloosheid toont ons, wat ongeboren liefde is. Nog is het winter. Een merel zingt in het duister. Nog is het nacht. Ik waak en ik luister. Een verborgen lente wacht.…

. -------------------------------------- Uit: 'Francesco's paradox', 1995.…

Het lichte vers slaat danig aan het hakken Een volrijm hamert op een halfrijm in De vage titel ligt daar zwaargewond Het schema neemt het vele wit te pakken Een zin bestookt een afgebroken zin Een paradox ligt bloedend op de grond En humor snijdt een tweede laag in plakken De muze Terpsichore verroert geen vin De volta ramt bezeten in het…

De paradox van dat inzicht ontroert. Later besluit je zelf om terug te gaan. Journalisten wachten deze keer niet. Je nam en neemt je leven in eigen hand. Je besluit dat het genoeg is geweest. Lef, moed en inzicht dwingen respect af. Bij vrienden. Bij vijanden.…

Een paradox weegt in mijn lijf, zodat ik niets meer goed kan maken en niet praten en maar zitten blijf. Je kijkt verwoed naar voren. Het is blind in je ogen, het is de zon die verkeerd staat. Naar binnen toe ben je bang. Voorgevoel. Vrouw naast man. Stoel naast stoel. Je lacht te laat. Ik droom ervan.…

Het huis dat alles van mij bergt Een oog dat niet passeert Een onderneming die niets vergt En een gevoel dat mij niet deert Het blijft een wispelturig script Vast en zeker ongewis Bevorderd of gewipt ’t heeft ongekend betekenis Paradox van ‘t scheve schrijven Niets blijkt op zijn plek Het onmogelijke bedrijven Als testament van een gezonde gek Voorbij…

Een paradox een contradictie tegenstrijdigheid Hoe verhoudt muziek als kunstvorm zich met tijdloosheid?…

het land van de revolutie, van vrijheid ....en gelijkheid waar iedereen weg moet ....die zegt of steunt dat anders beter is het land zonder mensen ....die huisgenoten en buren uitzonderen ....om hun afkomst, geslacht of liefde het land zonder volgelingen ....van gezinshoofden, goeroes en ....mannen met een heilig boek het land van de paradox…

Haar eigen schoonheid is zij zich vaag bewust maar zij staat vast voor hem De vreugde van het moederschap - het diepst gevoeld door een onvruchtbare vrouw Heimwee dringt door tot het hart en verschrijnt tot zielenpijn als het thuisland onbereikbaar is De woorden van haat verwoed geschreven verhullen niet hun bron - liefde…

in deze botsing van ongelijke werelden breekt het woord barst en kraakt onder het olijk jolijt van eeuwige paradoxen levert enkelvoudige letters aan het edelachtbare Hof en de betere huizen geblakerd hun tradities en rijk verleden ogen en oren koloniseren gewetenloos de lamme hersenen beheren strategisch spraakkunst en bloedsomloop…

’ “ De liefde lijkt een paradox, waarin twee gelieven versmelten, maar toch autonoom blijven.”…

Ons einde is nabij. Terminaal leven wij allemaal. Een paar dagen of een mensenleven. Voor onze aarde is dat niets. Voor een mens duurt een leven even. Waarom leven wij alsof even eeuwig is? In sleur, in verveling of lusteloos? In angst of in beven? In oorlog, in haat of altijd boos? In anderenverwijt of in zelfbeklag? Geniet toch van…

Ware schoonheid openbaart zich wanneer ons zoeken ophoudt met zoeken. Voordat het tegendeel gevonden is heeft zelfontdekte schoonheid geen enkel recht om te bestaan. Denk aan dat lelijk gewaande meisje, dat een wondermooi prinsesje werd. Besef dat een ventje met de baard in zijn keel prachtig kan gaan zingen. Zie hoe een ondankbaar afgedankt…

ik, als groteske judas, koningsvisser of velouren zanger van retro-pop raakte bedwelmd door de genadeloze insinuaties van je lichaam, je schuine blik gij werd mijn levensangst, mijn vlammende moedermoord mijn lief, mijn dier, mijn buidelvrouw ge zoekt me, ge vervult me ge zijt mijn eikpunt en mijn absolute paradox in al haar goddelijke implicaties…

Niemand is gezonder dan een hypochonder. Voltaire bracht een groot deel van zijn leven stervend door. Vaak dacht hij dat zijn laatste uur geslagen had. En de volgende dag trad hij het leven weer met onverschrokken vitaliteit tegemoet. Maar de aardbeving bij Lissabon in 1755, waarbij duizenden mensen omkwamen, bracht hem geestelijk aan het wankelen…

gedreven creëert nieuwe energie accepteer het nu verantwoordelijk voor de interpretatie open voor alles intentie en wens (5) zuiver bewustzijn beweging van energie en informatie werkelijke kracht pal achter alle wensen is de intentie aandacht op wensen uitkomst is aan de natuur hulde aan het nu afstand nemen (6) grote paradox…

Tussen diepzwart en stralend wit leeft onze veelkleurige nuance. Tussen voor en erg tegen woont het fijne compromis. Tussen gelijk en ongelijk woedt felle stammenstrijd. Alleen levenslustige mensen wisselen van gedachten. Zonder respect voor tegenstellingen kan niemand aandachtig worden. Wordt zich geen mens bewust.…

Even leek er iets te horen Altijd midden in de nacht Ogenschijnlijk wat verloren Of een wisseling van de wacht En gewacht werd er slechts even Er is zelfs bij stil gestaan Tot ook deze paradox van ’t leven Verder lijkt te zijn gegaan Die dag stap je plomp aan boord Van je eigen boot Ontluisterend en ongehoord Maar je houdt je groot…