8023 resultaten.
Eigenzinnig
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 384 verloren woorden worden vertrapt
door stampvoetende passanten
verdwijnen tussen kierend beton
opgenomen tussen de smalle openingen
vergruizen ze in nietszeggende letters
waar ze opnieuw mogen beginnen
met de opbouw van een zinvol bestaan
voorzichtig
pluk ik ze tussen de tegels uit
als onkruid, dat ooit verstoten
weer mag bloeien als zichzelf…
Verlichting
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.351 De dood rijdt voor me uit
Wijst me de weg
naar het begin van het einde
Ik sluit mijn ogen
doe de wereld langzaam dicht
Zie in het donker
mijn bestaan verlicht…
OUDERS HOREN HUN KIND NIET TE VERLIEZEN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 850 Ouders horen hun kind niet te verliezen
maar daar trekt het leven zich niets van aan
laat staan de dood, die koude dood
want een warme dood bestaat niet
alles rondom dood is als een kille premiere
zonder generale, zonder repetities
je wordt direct voor de leeuwen gegooid
je wordt in het diepe, diepste gegooid
zie maar terug te stuiteren naar…
sneeuw !
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 144 De Goden schudden hun bedden op
Vlokjes van onschuld dansen met
pluisjes van dons
Zuiverder wit kan niet bestaan
als van een maagd die zich
behoedzaam neervleit in de straat
Die zichzelf niet meer herkent
Stemmen niet ver van stilte
Voetstappen die alles verraden
Lijdzaam dragen takken hun nieuwe
last en buigen diep voor de
passanten…
Langszij
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 105 , passanten
de bomen hebben geheugen
zien elkaar staan in het bos…
- Passant der verzuchting -
netgedicht
4.0 met 48 stemmen 329 Als een oogstrelende passie fladderen vlinders,
in mijn gekwelde ziel als passanten der verzuchting.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Levende berm
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 45 In de bonte berm
wuiven bloemen vrolijk naar
een grauwe passant…
Een exquis touche
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 40 haar schoonheid
schichtte langs de
mensen in een
verlicht ogenblik
een knippering
of straaltje warmte
raakte het gezicht
van de passanten
die verschrikt
alert werden
door dit ongekend
verschijnsel
normaal betalen
zij voor schoonheid
met een exquis touche
echt geraakt te worden
en nu zomaar in
het wild gebeurt
dit exceptionele…
Schijnsel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 409 nog altijd ruik ik de angst
van onze jonge lijven
zo klein als wij waren
luisterend naar haat
wij kropen
in de verste hoeken
en door het raam
leek de maan ons
te zoeken
om wat verlichting te geven
aan ons bestaan…
Verlichting
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 672 Dan
breekt
de hemel
open
Door alle
donkere
lagen
Het
zonlicht
werpt zijn
stralen
Op deze
grijze
sombere
dagen.…
HET PAD VAN DE SJAMAAN
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.448 onderweg naar het bovenzinnelijke
over gewijde grond en oude ethiek
het gegeven relativeren
beproevingen doorstaan
verlichting in een trance
door ontleende krachten
op het pad van de sjamaan…
ik ben verlicht
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 735 verlicht ben
ik vandaag
even sterker
dan de zeis
hou op tijd
mijn hoofd omlaag
heden ben ik wijs
zie eens rond
naar allen, zoals ik
wat zijn we toch
gewone mensen
dacht ik soms
het edele te vinden
in verklaarbaar gedrag
ach het gaat mij niet anders
ook ik maak van mijn
onvoorspelbaarheid gewag
verlicht ben
ik vandaag…
Verlichting
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 184 nu ik ouder ben
niet meer gedrogeerd
door de natuur
niet meer opgefokt
gaten sla
in ijle lucht
ben ik vrij
geen knecht meer
maar ’n gelukkig
verlicht mens
enige verlichting
die er is…
Verlichting
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 118 de toortsen branden
langs de paden van het verleden
er is geen verloren tijd
wel een verlichten van het heden
wat ooit geleerd werd
mag nooit meer vergeten
de weg van harmonie ligt open
de zachtheid leren zien
tussen de regels van het harde leven
voeten op de grond
altijd op de grond…
Verlichte tuin
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 86 Dit jaar stond in de tuin van onze buren
een volverlichte kerstmissantenkraam.
Een bord met “vrede” stond er voor het raam.
Uitnodigend voor wie er wilde gluren.
Ik wou net rustig het tableau verkennen,
toen plots hun doberman eraan kwam rennen.…
Aankomst
gedicht
2.0 met 49 stemmen 13.272 de navel van zijn bestaan, men laat
zijn leeftocht vallen, niets klopt, alles
verpopt in het wachtglas, achter de adem
stilt zich de made.
------------------------------
uit: 'Vallende stilte', 2008.…
Zijnsvergetelheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 170 zichtbaar "wat een pop"
Een besje vist uit haar hart wat predicaten
En rept van liefdes' voortgebrachte licht
Voila; zoiets als een verlossingsschema
Wordt en passant het kindsbeen toegedicht…
mijn grens
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 609 aangespoeld verlangen
gebroken in golven
markeren bakens
van mijn wezenlijk bestaan
afdruk na afdruk
zorgen achterlatend
balancerend op grenzen
zee keuzes latend
richtingloos
op zoek naar toekomst
gebroken in zorgen
verlichting tegemoet…
vuur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 ik ben geen vuurzee
maar fonkelende vlammetjes
dicht bij het water
een rode gloed
waar de passanten
in de nacht
zich warmen kunnen…
Hoofdwerk
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 224 vlammend vuur
dans ik mijn zinsverrukking
ik stapel, strijk en vier
mijn bestaan in letters
op blocnote of kreukelpapier
maar ach,
alles is meteen zoveel
hoe zou ik het geheel ooit
kunnen benoemen
het leven van een dichter
is immers veel te kort……
Seine
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 langs de kant
ze bewaren hun woorden voor later
ze hebben dit uur niets gemist
het bestaan wordt vederlicht op
akkoorden van een mondharmonica
in het licht geritst.…
einderloos
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 54 in de schaduw van de dood
die de kleuren van het leven
verlicht tot aan de horizon
waar het verlangen wenkt
dat het verzet zal breken
lijkt de strijd om het bestaan gestreden
als ik op het kerkhof van het even
aarzelend mijn vleugels spreid
voor een reis zonder einder
de verre vlinders achterna…
Verlicht
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 119 Door openlijk spoor
trekt jouw routebeschrijving
de hemel open.…
Verlichting
netgedicht
2.0 met 48 stemmen 8.356 Wanneer licht je tuin verlaat
schaduw je huis omsingelt
wind tegen je voordeur slaat
waar lang niet werd geklingeld
Wanneer mist je raam beslaat
je aarde is bevroren
hagelsteen je pad bestraat
waar lang geen weg van sporen
Wanneer vorst je gang opgaat
je kamers doet bekoelen
neerslag bij je binnenslaat…
Verlicht
netgedicht
2.0 met 22 stemmen 1.593 Laat een mens nooit donker staan
en evenmin in het naakt
doe altijd een lichtje aan
zorg dat je warmte maakt
en zie, als jíj eens eenzaam bent
en huivert van de kou
dan kaatst dat licht naar je gezicht
en dat verwarmt jóu…
Verlicht
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 839 God strooit met sterren
alsof er geen vuiltje aan de lucht is
alsof de geschiedenis
zelf haar sporen heeft uitgewist
alsof door de eeuwen heen
het leed van alle mensen
niet meer is dan het lijden van één
In zijn tijdloos ingerichte feestzaal
steekt hij talloze lichtjes aan
in opperbeste stemming.…
verlichting
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 453 ik schenk mezelf iets,
door het jou te geven,
zachte woorden van satijn
als eeuwige momenten
van even
zij komen uit
overdadig niets
de eigen pijn verlichten
door de ander
het goede toe te dichten
waar tranen drogen
door een milde lach
zo groeit een droomwens
langs rozenbogen
tot een mooi en
bloeiend mens
en raak ik…