Alle inzendingen over pijnkamer OR onthechting OR adieu

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

lees met vreugde, hier, mijn laatste gedicht ik ga vertrekken op zoek naar het evenwicht soms moet men vertrekken schrijf nog daar waar ik kan dromen en opnieuw mijn woorden kan stekken…

ik heb met de dood geweend zo zacht dat zelfs geluid niet meer bewoog woorden van maagden een gelukkig kind blootgefluisterd in mijn handen gedragen langs rotsen en de ruwe noordrand heb ik het licht gewogen van een volle maan na de vadermoord in mijn vlees onder lakens en dekens van toen…

Altijd stond ik voor je klaar deed van alles en nog meer Altijd was ik er voor jou Luisteren deed ik en gaf raad Altijd kon je me bereiken Als je sores had of gewoon Even praten met me wilde Altijd tijd voor je vrijmakend altijd een oplossing zoekend altijd luisterend. Altijd En ineens maakt dat niets meer uit of het er nooit geweest…

Te jong worden takken soms gesnoeid daar waar oude stoere eiken niet meer kunnen reiken naar een vol bladerdek of naar een voorjaar wat luchtig en ontspannen het licht verspreidt worden takken soms te jong gesnoeid daar waar witte vlokken smelten eer zij vaste grond voelen of in warme wanten landen en wonder ogen laten stralen verglijdt…

Ook deze liefde deed ik uitgeleide, en weer was het: Adieu, mijn hart; aanstonds is het gedaan met jou, met mij, met ons, en schuiven tijd en ruimte tussenbeide. Ach, hoeveel treinen heb ik weg zien rijden van andere, van eendere stations? Ik draai mij om en mompel binnensmonds wat wij elkaar ook deze keer niet zeiden.…

daar sta je dan BEVRIJD van alles eenzaam en verweesd mooi te wezen op de website van gedichten.nl honderdvijf keer bekeken en niemand die om je geeft niemand die de moeite doet om je waarde uit je regels te zeven quotering nul schrijver Jan lul adieu van mij hoef je geen inzending meer te vrezen…

Ik ontkramp, onthecht, spreid. Ver en wijd.…

verlost van metaal zal ieder elementje een spoor nalaten…

een deken van mist spreiden over pleinen van lawaai, een cirkel om verwaaide tonen trekken bladeren doen luisteren graven in ondergrond en nevel met sneeuw bevlokken we zullen nog water prevelen afstanden verwerpen tijd laten gaan om te rekken in gerucht zonder gezicht aan ons onttrekken in niets dan lucht zonder gewicht…

Verliefd tot in mijn botten was ik op jou, smoor met vlinders op de koop toe, had ik van jou. Dromen, zachte mooie, alleen van jou. Tot ik je verloor, nooit nee nooit meer, zal ik die liefde ervaren, met zachte botten, vlinders en mooie dromen!…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Verlangen is een missie met de heimwee naar vroeger maar door die gehechtheid problemen schept en het huidige moment als een vlucht wordt ontkend.…

hij scherpt zijn gedachten aan de randen van zijn geest woorden snijden dieper dan liefde is geweest twijfel in haar ogen aarzeling in zijn stem hij praat nog over “samen” zij denkt enkel nog aan hem…

Onthecht valt een blad Ten prooi aan de zwaartekracht Op het zachte mos…

ooit waren mens en maatschappij vervlochten met elkaar maar in onthechten komt het echte op de eerste plaats van het ware is helaas door het ontvlechten alleen het ego nog paraat zodat ieder als verdwaalde door alle lagen van het leven gaat de kuddes zijn compleet herders doen hun kunstjes omdat iedereen hetzelfde vreet…

ik ben een gekooide kamerplant gekluisterd in een kamertje aan een rolstoel maar in mijn beperking is plaats voor alle sterrenstelsels een tuin vol bloemen een berg liefde en tederheid en zelfs voor een kussentje onder mijn kont mijn gedachten zwerven onbelemmerd en vrij de nacht verduistert ze niet ik ben een jonge god…

Kus, geen ascetisch cement connectie tussen jou en mij, die duurt tot het scheiden der tijden Onze tijd die overging in slechts die van jou mijn tijd, die totaal dimensie-loos 'en route' bleef volgen in echelon dat mij geheel vreemd was logisch tot na onze eerste Waarom zette de tijd zich toen in omgekeerde volgorde voort; achterwaarts…

Ook al verlies ik er mijn dierbaarsten door, dat is van tijdelijke duur en andersom wil ik liever niet meemaken, omdat dat de ultieme onthechting insluit.…

de moniale de doorschijnende onthechte elke nacht hoort zij nog getrippel op de trap…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

in zwakke fluister "adieu" ik zei nog net: "au revoir!"…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…