Alle inzendingen over planeet red

Vijanden heb ik niet veel, maar als je dat van mij bent dan is het met een goede reden, beter voor jou kom je me dan nooit meer tegen, want hoe lief ik ook ben ik zal je breken en niemand houdt mij dan tegen. Ik ben ik, ik ben mezelf, hou van mij zoals ik ben, want ik zal nooit veranderen.…

De éénling die zich redde kon was wijzer dan diegenen die zich hadden overteld. Toen liet god het regenen, omdat het niet anders kon. Veertig dagen duisternis en geen enkele dagdeel zon. Een overvloed na de overmacht, die de mens zich zelf geschapen had.…

niet te vragen why De natuur is ook onthecht onverschillig Herbergt alles voorbij geboorte en dood Adembenemend riante vergezichten kunnen hart en hoofd niet altijd verlichten Karma doet leven soms vroeg stoppen Noodlot is met plannen niet te kloppen De doden die ons nabij stonden bezoeken ons soms meer dan toen ze leefden Twee Belgen reden…

Wij reden door want wat moet je nou zeggen:over een koe in een sloot op een zonnige dag, nog los van 't feit da'k dat echt voor de eerste keer zag!…

'k Geef reden van die leus: in mijn hervormde dagen Drie tekens van geduld, van smachten als ge wilt: Of bleef drie eeuwen lang mijn dorst niet ongestild, Al hoorde dag aan dag mij luide om water vragen?…

Heeft er iemand stof tot klagen, Ik heb daar wel reden toe, Want mijn man komt alle dagen (ô Wat ben ik droef te moe) Als eens slet langs straat gestreken, 'k Heb al lang weer uitgekeken, Maar hij komt hij komt nog niet. Ach wat doet hij mij verdriet. Ach wat doet hij mij verdriet.…

voetstappen Neer op dit pad Niemand zal ze herkennen maar je ziet Dat ze toch een beetje naast je Kunnen lopen Doorgaan, doorlopen Sneller, laat een imprint achter Zodat ze volgen Waag het niet om stil te blijven staan Zelfs op het punt van struikelen Blijven rennen Doorgaan, doorlopen Doorbijten, met bloedende Voetzolen, pijn Is geen reden…

Hij zingt om wat een lied kan redden. Zacht zing ook ik. Verdraagzaamheid: zelfst. naamw.; de bereidheid licht door schaduwen te zingen; te zingen, samen te zingen.…

ach zo, wat is dan van uw komst de reden?... - ik zou 't niet weten...psychosomatiek... vermoedt u, maar hoe lang is 't al geleden?... - weet u dat niet, dit is toch een kliniek?... lichtgeraakt, een onverwerkt verleden... - noteert u dat? ik ben niet geestesziek!...…

aanranding van woorden en haar betekenis nog erger gemaakt tot: 'vuile homo', 'vieze jood' woorden, zinnen zijn zo gezegd, zo ingetypt zo de eeuwige digitale wereld ingedonderd de omgangsvormen zo verhuld op het internet wat voor mij geworden is tot een ‘hindernet’ ik zal niet de lieve vrede blijven zoeken maar wel vrede met een rede…

het vogelparadijs, ik de vogels gehoord die de hele dag riepen, we terugliepen door de polder, het kerkje bezochten, je huis dat er verwaarloosd nu uitzag, je buren hun huis te koop hadden gezet, toen ik terug kwam in mijn straat weer, zag ik de volle maan net boven de horizon en passeerde een man die een kind in een rolstoel reed…

dit is de jaardag van de dag dat je geboren bent er is geen reden voor jou om hem te vergeten een dag om alles te vieren in wie en wat jij bent we wensen dat jij deze dag zo ook ervaren mag onthoud altijd dat leeftijd slechts een datum is zij zegt niets over je skills en de competenties die jou tot prachtig mens onder mensen maakt ontwikkel…

Natuurlijk is er vrede Op aarde tijdens Kerst Wapenstilstand in plaats van strijd Grote vraag, welke hand Reikt het verst; die van de oorlog of Toch die van de vrede Aard' bedreigd in haar voortbestaan Komt Poetin tot rede...?…

Wat denk je, Hypatia, Dat de rede niet kan zegevieren? Nu een hersenloze bende op je aast? Jou voorgoed de mond snoert? Hypatia, kijk om je heen Zie je de wreedheid en de wedijver? Hoor je de strijd om macht? Voel je de vernietiging van je huid? Hypatia, vergeet je niet Dat jij schilders inspireert?…

wil je dat ik naar jou toe wil je dat ik opgestegen kom om je verder te duwen om je mee te trekken om je te helpen om samen te leren vliegen zonder los te laten om samen te klinken twee kamers van hetzelfde hart ik kom eraan liefste ik trek mijn zware vleugels aan en stijg en stijg en onderweg zal ik voor jou de sterren tellen en planeten…

Je collega's zijn vriendelijke en intelligente heren, die zo hun wetenschapstaken hebben, net als jij, maar soms, op een onbewaakt ogenblik huil je in het geheim over de rottigheden op die kwetsbare planeet daar onder jou, net als God, maar niet heus, weet je en je schoonmaaktaken houden je in beweging, je ruimtevrienden kunnen zomaar je…

O ironie om als voetnoot dood voorbeeld te zijn geweest voor een artiest die wél naar de planeten vlood en de eeuwigheid aan zijn kwasten spietst. Jan Janszoon ligt nu in zijn kist gestript enkel door de dood gehuldigd. Ook al was hij eerder ambachtsman dan kunstenaar; we zijn hem dankbaarheid verschuldigd.…

Straks komt de planeet met een andere in botsing, En vliegt er uit één, tot atomen. En wij zijn verdwenen, maar in het universum, Zal daar wel geen drama van komen. Het is uitverkoop in het warenhuis, Restanten, restanten. Wij horen bij de laatste hoop, 's Levens laatste uitverkoop, Wat zijn wij? Wij pedanten? Restanten.…

Reden. Vr. Wat mist al ‘t Vaderland bij ‘t korten van die draad? K. Raad. Vr. En brak men meer dan ‘t Recht der vrijgevochten steden? K. Eden. Vr. Wat baart dit, nu elk voelt hoe veel zijn dood ons schaadt? K. Haat. Vr. Wat moet men doen, die met de Dwingland t'samenzweren? K. Weren. Vr.…

laten verleiden We hadden al het vermoeden Maar we wilden elkaar niet behoeden Het zou een keer gebeuren Kan het ook echt niet betreuren Die eerste zoen, het voelde zo goed Een speciale nacht tegemoet Toegegeven aan mijn hart Aan onze lust voor mijn part We wisten het beiden Dit was niet te vermijden Het gevoel kwam toch niet zonder reden…

, we waren te verschillend, we hadden nooit eens 'een goed gesprek' Op een dag verloor ik - puur van de zenuwn om onze slechte relatie - mijn stem Ik kan niks meer zeggen ik kon niks meer uitdrukken, ik was zo stom als een steen 'Psychosomatisch,' zei de dokter Ik sprak hem niet tegen Mijn ongeluk was voor het meisje een reden…

bus honderd acht en twintig naar Delluft reed uit De Lier langs Het Woudt een man stond op zei zo maar zo zout is het eeuwenlang nog nooit gegeten zet stil die bus mijn vóór-vóór-moeder beviel daar in 1622 van mijn vóór-vóór-vader de mond van de chauffeur viel om zeven over half drie open de bus stond stil de man wees op de boerderij…

In 't pandje van Van Ooi tot Atteturmen zit 'n kinderboekenantiquariaat en zo het vaak bij oude boeken gaat het wemelt er van dikke boekenwurmen Eén van die wurmen is een reed'lijk ouwe hij woont al jaren in een woordenboek en doet aan wetenschap'lijk onderzoek zijn naam is Willem-Hendrik van Nassaue Die Willem-Hendrik is een allesvreter…

bij elkaar ik weet niet waarom het gaat maar verwijten zijn daar de woorden die we zeggen zo hard, zo gemeen hoe kan het dat we van elkaar houden terwijl onze liefde verdween verdween op zo'n moment zo'n moment van pijn en verdriet verwijten en woede dat niemand van ons ziet anderen zien een gelukkig stel kijk ze toch eens die redden…

Er is daarvoor geen reden, tenzij de schilderes - het is een vrouw - in zekere mate uiting geeft aan kwade trouw, aan decadentie, corruptie en aan algemeen bederf.…

Ik dacht dat ik dapper was en je redden kon. Soms wil de drenkeling zinken. Zelfs een volbloed met gebroken benen moet worden geslacht. Je bent een eeuwige vriendin geworden. Nu wens ik dat je over mijn schouder gluurt naar de rijm op het wazig gras.…

Een oorlog zo wreed, zo verschrikkelijk wreed Kapotgeschoten levens, een vloedgolf van leed Wat is de reden voor vernietiging en geweld Wie is het die mij de echte waarheid vertelt De beelden blijven zweven voor mijn geestesoog Dodende tanks, hun lopen dreigend naar omhoog Bange mensen, de handen hoog boven hun hoofd Angstige burgers, van…

Beroofd van zijn nieuwe telefoon Zijn geld nog kunnen redden, ofschoon...? hij kon in zijn eentje niet op tegen vier Laaiend van woede, weg het plezier... Is dit normaal, als je een dagje gaat stappen? op weg naar 't station en zomaar die klappen? Hij is niet de eerste, maar ook niet de laatste Dat vinden we allemaal al heel gewoon!…

. --------------------------- * gezicht = ogen, opinie * foelie = glans * git: gitzwarte ogen * de ivoren slootjes = tanden, slotjes van de mond * houdt te râ = houd te rade = red…

Zijn uitdruk, neen, moet geen vertolking zijn in rede, Geen kunst; maar zelfgevoel dat uit de boezem breekt; Geen dichtspel dat ten schouw op fiere brozen trede, Maar 't uitgestort gemoed dat onbedwongen spreekt. Doch zie, wie dicht zo?…