1185 resultaten.
Flos Susannae*
gedicht
2.0 met 27 stemmen 7.915 Zijn pas gestorven vrouw was ooit de vinder
en wees hem deze bloem bij 't planten zoeken.
Hij noemt de bloem Susanna, naar zijn vlinder.
*Pecteilis susannae
-------------------------------------------------
Uit: 'Een tuil zeeanemonen', 2000.…
Vogels in de lente
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 374 In de lente komt alles weer tot nieuw leven
De bloemen en planten groeien en bloeien
Elk jaar weer blijft het mij bijzonder boeien
Dank Heer, voor al het moois mij gegeven.…
De profundis
poëzie
4.0 met 8 stemmen 3.286 Wij zijn de overwonnenen
op de zuiderstrook der lage landen langs de zee
De zee was niet ons goed
al schuren hare zoute waatren zuiver ons strand
van bitterheid
Soms is een plant ons goed nog
en dieren
Ik meen daarmee buiten de paarden
schepershonden van Mechelen of Groenendaal
die na de schilders de roem van…
P.S.A
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 286 Meedogenloos is het doende de geest te vermoorden
Aangegeven in het koele wit met onderbouwde woorden
Vier Jaren van onzekerheid waarin men stilaan hoopt
Overgegeven in blind vertrouwen waartoe men noopt
Dan vanuit krochten van het orgaan wreekt het ongerief
En is men terug bij af en rest slechts het dodelijke het hormonale alternatief
Gelijk een plant…
De L staat voor leven,lijden en liefde
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 429 Het is voor altijd
Het is voor de eeuwigheid, zoals tranen worden verdoezeld
Zo worden gevoelens verdoezeld
De kracht van een plant in de bloei is meer dan leven
Het is pure levenskracht
En licht....…
de natuur
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 128 En doordat je de bloemen en planten gaat sproeien, Gaan ze beter groeien.
De lammetjes en kalfjes spelen in de wei, en daardoor worden de schapen en koeien blij.…
Andøy en Noorse nostalgie
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 423 te worden door het licht
en het zomaar verder gaan
van windgolven
op waar ze vallen wilden, nog even
of veel langer
dan de oude kleuren, haast vergaan
door het tasten aan de aarde
en lagen roest
waar het uitzicht naar toekomst
vergane glorie achterliet
er geen geruis meer was
of een siddering door ’t geoogste
land
misschien plant…
de natuur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 148 En doordat je de bloemen en planten gaat sproeien, Gaan ze beter groeien.
De lammetjes en kalfjes spelen in de wei, en daardoor worden de schapen en koeien blij.…
De appel en het paradijs
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 231 Er komt een eind aan
de schuld van appels (en slangen),
gegeten (en gevreesd) door dames en heren,
die compost verwarren met
het composteren van de geest
De dichter plant een pit
van de Adams appel
en Eva verzoekt hem
herhaaldelijk
Maar de Godheid laat het zaad
groeien tot onmetelijke hoogten
die de appel doet verbleken
Tot in verre…
ode aan mickey
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 426 Met je lieve kreetjes
die klinken vaak
als iets tussen
wanhoop en
verontwaardiging in
maar
dat is slechts
wat ik verzin
Onbeschaamd en knuffelziek
Lig je op je rug
Je kronkelt
alsof je zeggen wilt
Aai me eens
(heel vlug)
Met je fiere houding
zittend voor het raam
Wachtend op wat
komen gaat
Turend in de verte
tussen twee planten…
Droom
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 168 echte ik
dat ik de lakens deel
en koffie slurp bij het onbijt
het is met die verwaaide kop van jou
dat ik mijn geheimen deel en
grapjes maak over niets in het bijzonder,
dat ik de clown uithang en
al wat mij bezwaart bespreek
het is met die vermoeide blik
dat ik dezelfde passie deel voor
schoonheid en voor kunst
voor landschappen, planten…
't zal na de 6de whisky om een uur of 2 's nachts zijn geweest(uit "hoelang duurt geduld?"
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 290 Robert Plant zong samen apart,
nee, ik niet zonder jou en jij niet zonder mij
mijn beste vriend is altijd mijn gitaar
Beaujolais dan maar, een prima wijn
was het Jezus zelf die een gebroken hart verzon
of toch Judas met zijn zilverlingen blij
hoe moet ik van je houden
wat doe je wanneer je denkt aan mij
ja, ik ben veranderd en het voelt niet…
Ik had u niet gevraagd...
poëzie
3.0 met 2 stemmen 486 Ik had u niet gevraagd: gij zijt gekomen,
Muze der smarten, in mijn stille tuin;
daar bogen levenloos nu twijg en kruin,
en bloem en bald verschroeide op plant en bomen.
O geef mij weer mijn slanke en eedle jeugd,
mijn argeloze liefde en heldre vreugd,
nauw door een waas van weemoed overtogen.…
dans, dans! voor Pina.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 131 koord
danst ze in tijd en ruimte
het tanige, tengere lijf
tot het uiterste gestrekt
botst ze - net niet -
tegen de raamloze wanden
het weerbarstige koord
remt haar, bijna behoedend, af
het verliest enkel zijn weerstand
als ze stilliggend zittend staand
meer het midden kiest
de zon zendt haar warme licht
door de openstaande deur
iemand plant…
de blauwe vlinder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 546 de kleur van een bananenboom
in de vroege ochtend…
het heetst van de middag roept
hen naar binnen
geuren van planten, een blos bij
een niet verwachte bloemenhulde
kleurt haar gelaat donkerder
dit is mijn nooit vergeten land
een meisje zingt , ik gaf haar mijn
oor. zie de blauwe vlinders diep in
de jungle ( wonderschoon )
hoor hoe een…
Vogels in de lente
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 259 In de lente komt alles weer tot nieuw leven
De bloemen en planten groeien en bloeien
Elk jaar weer blijft het mij bijzonder boeien
Dank Heer, voor al het moois ons gegeven.…
Met een ruitje van vijf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 323 mensen vertroost
Bij het harde werk
Op het land in blakerende zon;
Vader en moeder die zwijgend
Hun handwerk doen, de basis
Leggen voor de oogst
Van komend najaar
En ik die kind ben,
Spelend in de droge sloot
Naast de akker waar zij die
Mij kregen hun werk doen -
Met een stomp zakmesje
Ontleed ik de stengel van
Die prachtige plant…
Woonplaats
gedicht
3.0 met 12 stemmen 2.785 Wij planten
de dagen vol bomen en dromen van dijken
en duinen die als we er stranden nog lijken
op wat we bewaren. Wij sparen gedachten
en spannen steeds samen. Het noemen
van namen als vogel of wind overbodig
voor wie zal beamen dat alles wat nodig
is staat waar het hoort. Zoemen van
camera's blijft achterwege.…
De Prostaat
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 458 Meedogenloos is het doende de geest te vermoorden
Aangegeven in het koele wit met onderbouwde woorden
Vier Jaren van onzekerheid waarin men stilaan hoopt
Overgegeven in blind vertrouwen waartoe men noopt
Dan vanuit krochten van het orgaan wreekt het ongerief
En is men terug bij af en rest slechts het dodelijke het hormonale alternatief
Gelijk een plant…
Vogels in de lente
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 119 In de lente komt alles weer tot nieuw leven
De bloemen en planten groeien en bloeien
Elk jaar weer blijft het mij bijzonder boeien
Dank Heer, voor al het moois mij gegeven.…
Levensdagen rijgen nieuwe doelen aaneen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 Dagelijks plant men zo zijn leven. Levensdagen rijgen
nieuwe doelen aaneen. Nieuwe doelen, die om aandacht
vragen. Want zonder aandacht kent het doel slechts die
mens alleen.…
cadeautjes van het leven
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.069 warmte
laat groeien en behagen
ze laat je altijd stralen
en wijst je de weg
in donkere dagen
er is ook de maan
haar mystiek
laat je zingen en dromen
van toekomst en gelukkig leven
ze is uniek in al haar vormen
en bestaat al duizend eeuwen
met de aarde onder ons voeten
hebben we steeds een steuntje
bomen, bloemen en planten…
Zo'n dag als vandaag
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 145 Zo'n dag dat ik mijn zang hervind
in de morgenhymne van de planten,
de rotsen, de bomen en de wind.
Ruisend als uit een schelp,
later met spontaan vibrato.
Gedragen als een onschuldige roos
in een bed van bloeiende klanken.
Zal ik mijzelf vandaag herinneren?
Wakker worden uit de droom
die zich voor mijn ogen afspeelt?…
Dure tuinnatuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Planten, die niet willen cultiveren.
Onkruid, dat niet goed bloeit,
maar, onuitgenodigd, woekert.
Schade veroorzaakt natuur.
Schande in onze tuin.
Boompjes beginnen bescheiden,
maar hebben een erge gewoonte.
Ze groeien maar door en door,
en worden torenhoog geboomte.
Dat trekt ongevogelte aan,
dat uit de hoogte,
op ons poept.…
een weg terug
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 225 een weg terug
ik wil van de snel weg af
ik wil uit de rit
geen draaiende assen
om me heen op
uitgeteerde grond
gras vergeten vlakte
water kan niet weg
aqua plant de plassen
spetters uit de sporen
spatten heel hoog op
ruiten van de naastrijder
wissen geeft geen zicht
ik wil van de snelweg af
lopen in het vrolijk veld
een uitgesleten…
Splinters in een ziel
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 43 Noch is het dit planten van een lindeboom
om ooit ook bij hen het zonlicht te temperen,
een manier deze hitte wel buiten te houden
't tij vertrouwen 't is niet enkel het zeggen.
Deze tijd voelt compleet als andere haven,
aangelegde geleden pijn, stil venijn ervaren.…
Het preludium van het vieve zomerseizoen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 67 Bloem en plant met een weergaloze kracht.
Integer het eerste zonnelicht betracht.
Heerlijkheid en luister van de natuur
in vol ornaat.
's mensen hart dat een ander ritme slaat.
's morgens en 's avonds laat
een concerto van helder vogelgezang.
Een bloempje her en der dat opengaat
in fluwelen kleuren.…
AANDENKEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Zelfs planten, dieren en rotsen zoeken
het spel, waarbij de koudste ziel ontbrandt.
Aan onbekende, verloren klanken
hebben de kunstenaars der vroegste tonen
hun onwankelbare naam te danken.
Beeldhouwers- en bouwmeestersroem mag tronen
binnen zakelijk woord, over schoolbanken,
blijft tastbaar gezeten tussen mensen wonen.…
VAN HAERSMAPARK
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 36 tuin
welke zijn helende adem
over het woelige Drachten
deed waaien en mensen riep
om hier te genieten
van bonte bloemenpracht
waar vlinders en bijen
hun leven kracht gaven
een geliefd woonoord
van eenden en zwanen
die in en rondom de vijver
rust en vertier vonden
de graag bezochte lusthof
behoort tot het verleden
struiken en planten…
huis van glas
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 in de bloeiende
binnenplaats
groeit de liefde
voor het leven:
pepers en tomaten
wonen gebroederlijk
naast elkaar in
het huis van glas
de levenslang gestrafte
buigt het hoofd
aandachtige handen
koesteren
het kwetsbare in een
begrensde wereld:
buiten in de
binnenplaats
het patina van
de tijd legt een
zachte sluier…