6882 resultaten.
ZONDER
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.860 (na een opofferings-dagje)
Een dagje zonder zonnestraal,
Een nachtje zonder stergeflonker,
Wat zijn ze donker! -
Een lente zonder nachtegaal,
Een bloemknop,
waar geen dauw op druppelt,
Een beek, waar geen koeltje* huppelt,
Hoe doods en kwijnend allemaal!
Maar o! een dag
één enkle dag,
Dat ik u niet aan ’t hart mag drukken,
In zoet verrukken…
Toen bliezen de poortwachters op gouden horens
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.453 Toen bliezen de poortwachters op gouden horens,
buiten daar spartelde het licht op 't ijs,
toen fonkelden de hoge bomentorens,
blinkende sloeg de Oostenwind de zeis.
Uw voeten schopten omhoog het witte sneeuwsel,
uw ogen brandden de blauwe hemellucht,
uw haren waren een goudgespannen weefsel,
uw zwierende handen een roôvogelvlucht.…
poëzie thuis...
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 35 poëzie bij je thuis
is het behaaglijke op
een voetstuk zetten en
weten dat je thuis bent
de taal oppoetsen en
even op een ereplaats
op't dressoir zetten
zodat de bezoeker
er niet om heen kan
zo help je op eigen wijze
toch een heel klein beetje
mee aan poëzie promotie…
Tot de gesluierde zomer
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.230 Wat wilt ge, o Zomer, 't aanzicht niet ontbloten,
Maar schuilt en houdt de sluier voor die ogen,
Die ons te aanschouwen nimmer nog verdroten,
Hoe vaak ook hun beloften ons bedrogen.
En schoon ook soms die plooien het gedogen
Dat onze blikken langs uw leden schoten,
Wat troostten ze ogen, die niet drinken mogen
Stromen, die u uit de open ogen…
Afscheid
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.190 'k Heb afscheid van het leven nu genomen.
Ik wist het ogenblik dat zon en maan
Tezamen langs de hemel zouden gaan
En alles ging als ik m' had voorgenomen.
Nooit bloosde 't licht zo ernstig achter bomen,
Zo helder gaf nooit alles te verstaan
Hoe het voor andren ging weer open gaan —
En verre zag 'k de Rijn lichtspieglend stromen.
Uw oude…
Geloven
poëzie
4.0 met 1 stemmen 558 Wanneer ik nu in de oude bladen lees
En zie het wonder beeld-werk van die tijden,
Die nog voor 't heil-begerig oog belijden
Een geloven, dat hoog boven werelds vrees
En hel en dood en wat het meeste dees
Tijden onteert: kil onverschillig lijden
Van weedom, hief tot 't hoogste heil verbeiden,
Des dervend nu doolt menig hart als wees;
Dan…
Spichtige spreeuw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 259 Spichtige spreeuw,
Het graatmagere, kalende
Mannetje dat in zichzelf
Gevangen door de gangen
Van het gebouw zwerft,
Schichtig bewegend over
Het kale, koude beton
Waaruit alle leven verdwenen is,
Maar waar hij geacht wordt
Het zijne weer op te pakken -
Op weg naar die ene deur
Waar zijn Vriend de behandelaar
Kantoor houdt, en…
De jonge zeeman.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 746 'k Ben zeeman; - van echt Hollands bloed,
Heb ik mijn lust in 't varen;
Vindt gij aan wal het leven zoet,
Ik zwalp liefst op de baren,
En, ben ik jong, vaak is de orkaan
Me toch al over 't hoofd gegaan:
Hoezee!
'k Ben zeeman; - hier op 't nuchter strand
Wil 't mij niet lang behagen;
Veel liever hoor ik door het want
De winden…
Poëzie is een daad
gedicht
4.0 met 43 stemmen 14.540 Poëzie is een daad
van bevestiging. Ik bevestig
dat ik leef, dat ik niet alleen leef.
Poëzie is een toekomst, denken
aan de volgende week, aan een ander land,
aan jou als je oud bent.
Poëzie is mijn adem, beweegt
mijn voeten, aarzelend soms,
over de aarde die daarom vraagt.…
ode aan een gestorven dichter
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 323 poëzie laat zich niet sterven
als de reis ten einde is
schrijft in alle talen
waar de dood te stil is
om het te verbieden
poëzie houdt niet op
als het keerpunt eenzijdig
het lichaam neemt, want de geest
van een dichter is de jeugd
die altijd blijft
poëzie is de adem van de
schrijvershand, het typt het zwart
van inkt met gele stippen…
advies van een kenner
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 365 (over het klankdicht)
hij had het over grootse poëzie
en gaf een voorbeeld
van orakelklanken
ik zei hier heb ik echt
van zitten smullen
hoe kan ik u ooit bedanken
hoe prachtig toch die grootse poëzie
en zo eenvoudig ook door simpel
uit je nek te mogen lullen…
Taal kan niet alles
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 349 het alfabet is kostbaar
onder het juk van de tijd
door een droomgevoel
ben ik verliefd geworden
in de ziel van poëzie
maar hoewel, taal kan niet alles
voor het oog bevrijden
altijd zweven er zwart-wit beelden
door mijn geheugenbank
die niet in poëzie te lezen zijn…
hij zei
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 226 "ik ben poëzie"
zijn stilte drong tot mij door
ik werd boom met hem…
INTRANSPIRATIE
snelsonnet
2.0 met 26 stemmen 2.181 Ik schud zo’n speedsonnet niet uit m’n mouw.
Want ook al is het dan Gedichtendag,
het is toch steeds weer een uitputtingsslag.
Dus zocht ik inspiratie in de sau-
na en daar heb ik uren zitten zweten
op dit vers, dat mag u best wel weten.…
Zoals de meeuw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 123 Zoals de meeuw
In al zijn koninklijkheid
Wordt gedragen door de wind
Zo worden wij
Dag in dag uit
Gedragen door de liefde
Van Hem die Uw zoon is,
Net als Hij
Zijn wij geborgen,
Zijn wij Uw kind…
Herfstlandschap
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.755 In de mist is trage een os met een ossewagen
stappend naast de mist nooit mist zijn maat
de os van de ossewagen
Uit de mist in de mist met de hortende wagen
dut de wagenvoerder zich niet vast
in een spoorloze slaap
Achter aan de wagen drijft lantaarnlicht
een geringe wig van klaarte in de donkerdiepstraat…
Ik wilde...
gedicht
2.0 met 169 stemmen 32.046 Ik wilde bij de dood belet aanvragen,
hij deed zelf open en hij liet mij in.
'Er lang omheen praten heeft weinig zin;
ik kom hier', zei ik, 'om je uit te dagen'.
Hij glimlachte: je komt dus uitstel vragen;
kan ik je dienen, een glas port of gin?
''t Is mij hetzelfde', zei ik, 'schenk maar in'.
'En nu muziek, daar staat de grammofoon…
In de stad met het zilverig oogerondkijken
poëzie
2.0 met 2 stemmen 1.428 In de stad met het zilverig oogerondkijken,
de tere omhoge volneergeblazen zachtgerande wolklucht, ’t strijkel
van de blauw wittigbespeelde lucht.
Hoe heerlijk. Het stille hoogdroge roodwange door de lucht.
Met moeie voeten, maar warm lepelende lucht;
stil langs de huizen, de lichtglazen, de donkerstenen,
dat donker geloop naast, er over henen…
De angst om zichtbaar te zijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 150 Bang ben ik,
Altijd maar bang,
Mijn hele leven
Al, vanaf het
Allereerste begin,
Bang om er te
Zijn in de ogen
Van andere mensen -
Hoewel ik ook met
Een angstig oog
Naar mezelf kijk,
Altijd is er die
Angst om zichtbaar te
Zijn en de onbedwingbare
Drang mijzelf te verstoppen
Onder de oppervlakte
Van de aarde…
zeven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 107 morgen start de zevendaagse
neen, niet op de fiets of te voet
het is bedoeld voor menig dichter
die dan extra aan de 'poiesis' doet
.
dat is in het grieks het woord
voor "dichten als kunst"
nu weet ieder wel zijn hemd te lichten
zoals men dat in de volksmond zegt
maar in dit geval "schept" men iets
met potlood op papier
letters die woorden…
rozengeur en maneschijn
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 168 `k hoor jouw stem in het zoemen van een bij
een fluistering roze wolken op de wind
waar ik het vlinderlichte zuchten vind
en voel haar adem als een zachte dag in mei
daar valt de nacht als een satijnen laken
en bloeit de liefde als een roos in mij
al wat in mijn vezels leeft ben jij
iets kleins kan een mens gelukkig maken
jouw linkerarm…
Steno van de Schepping
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 535 Poëzie. Ritme. Heelal. Schepper. God.
Leven. Liefde. Routine. weer Poëzie. weer God.
werkwoorden, werkuren, werkelozen, werklustigen...
Adem. In ademen. Uit ademen.
Proces.
Levensproces -
Poëzieproces.…
kruimels
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 82 iemand strooide
kruimels poëzie
sommigen stapten
er overheen of
bovenop
anderen stonden
even stil haalden
diep adem
dachten na of
schreven iets
iemand maakte
kruimels poëzie
en mengde ze
met parelende
kruimels op de grond…
Rauw
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.769 Poëzie
is wording die
blijft steken in de
rauwe, gebarsten
onhandige gaafheid
van het ongenoemde
haar voltooiing
is toeval, het stokkend
ongerepte uit haar krom
getrokken pen
poëzie
polijst niet wat
ze zegt, ze schuurt zich uit
in haar ontluistering
----------------------------------
uit: 'Als het dichtklapt', 2005.…
AFVRAGEN
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 314 verbaas mij over
vloed van treurnis in poëzie
alsof levensvreugde is vergaan
kan het soms niet rijmen
of is poëzie daaruit ontstaan?
alhoewel mijn leven
zich gekerfd heeft
in de huid
behoor ik soms tot de minderheid
die zich met humor omarmen
uit pure zelfbehoud?…
Mijn weg door de wereld
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 64 Na een lange reis
(tol en schatting inbegrepen
in de kostprijs)
land ik op ruwe hei
en zie
een boom
(off centre in het
verder kale landschap),
aan de voet daarvan,
als een stil meer,
slagschaduw,
waarin ik tranen spui,
tranen die in de zandbodem
wegzinken,
jij bent de aarde
waarin de hei wortelt,
kronkelt, groeit, een…
een andere wereld
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 91 herkauwen strelen slaan
poëzie brengt ontheemde regels
in leesbare letters thuis zij gaat
over die ene notenboom in de regen…
ook in Meppel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 387 ook in Meppel zit poëzie
zo herinner ik mij een gedicht
van de dichter Kopland
over het Meppelerdiep...
een diep triest relaas over
de eenzame juffrouw A.
waar een mens normaal gesproken
niet vrolijk van zal worden
maar toch voor mij
een voldoende bewijs dat
er ook in Meppel nog immer
voldoende poëzie aanwezig is…
Censuur
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 427 och, lelie van het veld
gij zijt uit poëzie geboren
ween toch nimmer
om een vermeende held
doch toon in volle bloei
wat u zozeer beknelt
verbannen van het land
dat u zo liefde
werd pure poëzie
begraven onder zand
monddood
uw schrijvende hand…
kissproof (senryu)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 167 liprode letters
tintelen als poëzie
gekuste woorden…