11711 resultaten.
Braille
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.191 mijn handen
doe ik
open,
mijn ogen
doe ik
dicht
dan betast ik
alle zinnen
van top
totaan
teen
alinea na alinea
nergens
lees ik
overheen
en
voel ik ze
ergens prikkelen
tot in mijn vingertop
dan weet ik
dat ze vragend zijn
en geef
er antwoord op…
Ontvangen...verlangen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 229 vanwaar de maan
haar stralen zendt
blikt mijn oog omhoog
milde prikkels
ik ontvang ze met
een open hand
breng ze op het land
naar een mooie bloem
die de vlinder boezemt
daar waar de zon
de aarde raakt
spreekt het verlangen
blijven woorden
op mijn lippen hangen
ik zal ze bewaren
eens misschien
zal mijn adem ze spellen…
weerzien op 't strand
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.201 de wind breekt door de lucht en dreigt
met scherpe dorens; smarten drijven
zwepend golvend prikkelen huid
en zij kust liefdevol mijn adem
misleidt bedroefde ogen
mijn lippen openen zich en proeven zand
al voel ik zoekend vingers in mijn haar
het weerzien werpt een mantel om ons heen
en laat mij knielen zodat zij mij zich geven kan
… en…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Oppepper
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 144 De winterslaap ziet
visioenen van bloesems
door lente prikkel.…
Rinsma Franeker Transport
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 91 Mist regeert in het hoofd
Hersens die maar moeilijk
Reageren op prikkels die
Zinloos uitgaan en in
Het volstrekte niets
Lijken aan te komen
Schakeling tussen cellen
Uitgeschakeld voor nu
Tot opeens Rinsma opdoemt,
Vervoerder uit Franeker,
Holland, en ik met zachte
Drang word teruggeleid
Naar de wereld waaruit ik
Afkomstig was…
Kastanje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 221 Zo mooi
Zo rond
Zo glimmend
Zo puik
Je ruwe bolster
Je prikkelige schaal
Daaruit
Een pracht
Een praal
Dieprood
Weerspiegelt
De kracht
Van een zaad
Ooit word je
Een boom
Die jaren oud
Zo sterk
Zo groot
Groeit
Tot bloei
Van ruwe bolsters
Met kastanjes
In schaal
Ze vallen
Breken open
Tot een nieuw
Verhaal
Oh kastanje
De mooiste…
bolster
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.073 huid als een pantser
beschermend, soms prikkelbaar
veilig omhulsel…
De Prikkels van het Leven.
poëzie
3.0 met 7 stemmen 950 De prikkels van 't goede te kweken,
Dat vordert elk blijvend genot,
De prikkels van 't kwade te doden,
Dat eist ons bestaan en ons lot.
Het goed brengt zijn eigen beloning,
Het kwaad is zich zelve ten straf:
Wie strijdt voor het goede in het leven,
Plant bloemen, die bloeien op 't graf.
1858.…
Laten we zwijgen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 377 de façade
is niet te vatten, bevreemdt
als prikkels vanuit duisternis
tot alle woorden breken
en iets opduikt uit een mist
van stof dat nog wat zweeft
aan je verschijnt, vluchtig
nakend en nader dan de naam
die jou het beste beschrijft…
Zonnen en bloemetjes!
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 901 Prikkelende geur
pas gescherpt kleurenpotlood
kleu(te)rtijd in beeld...…
Vonkende God, of geest van Godes naaste neven
poëzie
3.0 met 9 stemmen 4.056 Sonnet
Vonkende God, of geest van Godes naaste neven
Die hart aan hart met vuur gezuiverd innelijft,
Waarin uw gouden grift gloeiende wetten schrijft,
Daar niemands wil af schrikt, of tegens denkt te streven;
Onttern mijn borst en bid de voedster van mijn leven,
Die met een zoete wind mijn teedre zinnen drijft,
Zo lang tot op mijn hart haar…
blauwzuur
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 de zon zoekt
zijn steile weg
naar boven
cassave brood
op het
open houtvuur
een vleug van
fijne prikkelende
brandlucht
op de akker
struikjes met
handvormig blad
haar smalle
vingers strijken
langs het blad
ze zijn tot elkaar
veroordeeld: gif
en voedsel ineen
geen boom beweegt
in de donkerte
van het woud
als…
dág nacht [senryu]
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 265 nacht plaagt haar zinnen
prikkelende fluistering
wakkert schrijflust aan
[Gedichtendag 2011]…
in 't verschiet
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 239 belofte van
ontluikend groen
in allerlei
schakeringen
ik heb trek
het wordt tijd
voor prikkelende
lente-uitjes…
De bruggenbouwer
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.007 Hij spant
Van kant tot overkant
Al heen en al terug
De brug.
Hij bindt
En wint en overwint
De wal en overwal
Voor al.
Hij bouwt,
En iedereen betrouwt
Al heen en al terug
Zijn brug.…
Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 509 Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
Met zwarte nesten in verwarde twijgen
Kwam regen op verdorde halmen zijgen,
Toen woudt ge een dierbaar graf mij zwijgend wijzen.
Een traan lichtte in uw oog, de zerk lag grijs
En eenzaam in een krans van groene blaren -
Een lichte handdruk kon uw smart bedaren
Maar wis zong nog uw hart bedroefd een…
Dood
poëzie
4.0 met 1 stemmen 606 Mijn peinzen kan de vreemde dood niet loven
Die me u welhaast voor steeds genomen had:
Uw lichaam dat mijn droom ontroerd bezat,
Uw bleek gelaat welks lach mijn smart kan doven.
Dan had ik u nooit bevend meer omvat,
Nooit meer uw haar gestreeld, zijn geur gesnoven,
Met u nooit meer door zomers blijde hoven
Gedwaald of laat door de avondlichte…
Herinnering
poëzie
4.0 met 2 stemmen 462 Velen die 'k noodde in mijner dromen woon
en die er 's levens wondre beelden zagen
hoorde ik elkander met verwondring vragen:
‘Hij roemde zo, is dit dan al zijn schoon?’
En andren lachten luid: ‘Hoe ongewoon!
Hoe vreemd, hoe dwaas: hoe kan hem dat behagen!’
en keerden weer naar de eigen grijze dagen.
Doch geen van hen gaf mij 't verwachte…
DE VERLOREN VROUW
poëzie
4.0 met 1 stemmen 440 Een grauw verdriet is in mijn ziel begonnen,
De dag is triest en vol onduldbaar wee...
Ik weet het nu: 'k heb mij te laat bezonnen,
Geen deelt mij ooit meer van zijn deernis mee.
Vroeger ben ik mijn eigen zelf ontronnen,
Wellust verkoor ik boven zoele vreê.
En thans, helaas! ik geef mij laf verwonnen:
Ik ben een wrak op zwalpend-zwarte zee…
Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
poëzie
3.0 met 3 stemmen 547 Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
Maar ruist de zee niet rusteloos haar zang,
Nu zacht en klaar, dan war en wild en bang,
Anders in stil, anders in stormgetijde?
Zo glanzenrijk als wisseltintge zijde,
Dan armlijk grauw en wedrom, voor hoelang?
Eén blanke blauwte, en zò wisselt die zang
Die eeuwig 't eeuwig spel zal begeleiden…
Ik ben heel blij
poëzie
4.0 met 2 stemmen 788 Ik ben heel blij
Doch 'k weet niet waarom,
't Hart van mij,
Klopt bom, bom, bom.
O! alles blinkt,
En trilt en beeft,
En mijn ziele zingt,
En droomt en zweeft.
O! ik ben zo blij,
Van blijdschap dronken.
Doch wie heeft mij
Deze vreugd geschonken?
Uit welke bron,
Uit welke stroom,
Uit welke zon,
Uit welke droom?…
De Schutsluis
poëzie
3.0 met 5 stemmen 780 Daar dringen zij dooreen: de harde boorden kraken,
zodra een druk rumoer zich opzet in de lucht,
totdat de wachters weer de poorten open maken,
en al dat ongeduld ver in de ruimte vlucht.…
Oude huizen
poëzie
3.0 met 2 stemmen 339 Aan d' overkant van 't water stonden d' oude huizen.
Het water was heel stil, een witte rand
van pas gevallen sneeuw lag voor de huizen.
't Was alles broos en fijn, voor strakke lucht met sterren.
De huizen stonden oud en stil....van verre
kwam dof gedreun: het ruchten van de stad,
dan was het, of de huizen
nóg groter stilte hield omvat…
Een-en-al.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 384 Wat vraagt één ziel van de Aard behalve vrede?
En vrede schenkt zij nooit, slechts strijd en streven,
En kort geluk, gevolgd door snik en beven, -
Zij stoort zich niet aan tranen noch gebeden.
Zij doet haar wil, en strooit haar heerlijkheden,
En werpt haar bliksems, door geen drang gedreven
Dan Macht en Noodlot. Ach, en alle leven
Trekt…
Het Lichte Beeld
poëzie
4.0 met 2 stemmen 930 Als wij, na nachten loom van liefde, ontwaken
En onze droom verkwijnt in 't morgenlicht
Zal, lief, mijn hand uw naaktheid strelend raken,
Uw zachte leden en uw aangezicht.
En al de dagen naar wier stil genaken
Zo lang ons droef verbeiden was gericht
Zullen wij samen zoete vreugden smaken
En fluistrend gaan of mijmren, de ogen dicht.…
Rembrandt: De Heilige Familie, ets
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.029 Was niet hun beider teerste droom, het kind te aanschouwen
Dat uit haar reine schoot zuiverste Liefde schiep?
Betastte hij niet zacht, en voelde hij niet diep
Verscholen leven daar, het lijf der lieve vrouwe?
Hoe kon zijn zaligheid zo plotseling verflauwen?
Wat angst welde in zijn hart, dat eensklaps hij ontliep
Het warm vertrek, waar aan…
Aan een Dichter
poëzie
4.0 met 5 stemmen 420 Dichter, van uw zachte woorden
waar gij omgaat begeleid,
aan de nooit betreden boorden
zwervend uwer eenzaamheid,
uit de weelderige wegen
van het leven tot de rots
van uw vast geluk gestegen
langs de paden van uw trots,
als de morgenzon gerezen
boven damp en duisternis,
Dichter, uit de streek der vrezen
in het rijk, waar vrijheid…