118 resultaten.
Drinkliedje
gedicht
2.0 met 379 stemmen 83.145 Ach het was
zij eigen, zijn eigen rechterhand.
Weg wilde hij, weg uit deze kroeg,
maar zijn lichaam hield hem tegen.
---------------------------------
uit: 'Liefdesstratenplan', 1994.…
Tafelblad
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 134 Je scheefgetrokken smoel,
De uitgezakte kin die
Met slappe lijnen als
Vanzelf in het vooronder
Van de tijd verdwijnen,
Hoog opgetrokken wenkbrauwen
Die louter onbenul uitstralen,
Noesten die je scheve ogen
Zo levend verbeelden
Kijken mij spottend aan
Als je ziet dat ik,
Met de rug van mijn
Rechterhand het schuim
Van mijn…
G.P.S
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 72 je hebt mij vast
volledig in je macht
ik doe wat je vraagt
blindelings volg ik je wil
je bent mijn kompas
mijn rechterhand
op plaatsen die ik niet ken
vooral in een vreemd land
je leidt mij subtiel
doorheen een web
van grillige wegen
recht naar mijn doel
mijn slimme gps
ik kan je niet meer missen
in een wereld van auto rijden
ben…
Geweld in Jeruzalem
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 63 Inkomende raketten
sirenes loeien
de ogen wijd open vol afschuw
om ‘t geweld in Jeruzalem
Zoete schoonheid roos van Sharon
gouden stad
van herinnering met
de man op de ezel
die hier de poort binnenreed
Och Jeruzalem stad vol leed
indien ik u vergeet
zo vergete mij mijn rechterhand
Zo sprak het Woord
in dit Heilig oord…
Slapen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 2.178 Met mijn rechterhand pak ik dan zachtjes je borst vast:
Ik kan je bijna voelen, maar niet heus, wat een last.
En dan... kruip ik heel dicht tegen je aan:
Ja, ik kan je bijna verstaan.
O... wat mis ik je, zelfs met slapen:
Ik hou van je, en hoop dadelijk langs je te ontwaken.…
Stervenskoud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 204 Hij steelt de dood uit de gang
speelt grijnzend met goud en zilver
kieren lijken mee te kijken
en roestig ijzeren haken
laten de laatste lus bengelen
zijn handen wast hij niet
die lucht beroert niemand meer
de ring aan zijn rechterhand
schittert maar is te ruim
met zijn linkerhand
sluit hij de zware deur
het heeft gevroren
hij denkt…
psoriasis (6)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 991 mijn rechterhand gaat onbewust
doelbewust naar de linkerelleboog
tast het ruwe oppervlak af
voelt of er een velletje los zit
even gaat het mis de huid is dun
mijn zakdoek stelpt het bloed
de rest van de plekken is rood
kaal afgezocht cellen delen snel
mijn linkerhand gaat onbewust
doelbewust naar de rechterelleboog
herhaling van het voorafgaande…
Gods Engel komt
poëzie
3.0 met 8 stemmen 3.274 Haast praalt, in 't eeuwig licht, de ZOON,
Aan 's VADERS rechterhand !…
Martinus van Andringa
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 167 Een potlood in je rechterhand
klaar om te schetsen
wat je ogen zien.
Zolang je deel uitmaakte
van een huisgezin
zag je ze fantaseren:
wat wil hij toch vertellen
met die peer,
symboliseert het zijn karakter,
zijn gedachten?
hoe lang laat je de kijkers
nu al op een antwoord wachten?…
Uitzwaaien
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 198 Daar gaat ze dan
een rode sporttas aan haar schouder
terwijl haar rechterhand een
kleine koffer trekt
ze kijkt niet op of om
loopt vastberaden recht vooruit
met voor een lady eigenlijk
net iets te grote passen
nog geen volwassenheid bereikt
wenst ze haar eigen weg te lopen
advies is niet aan haar besteed
zij claimt de wijsheid van haar…
geschenk
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 189 met de rechterhand
schreef hij zijn verzen, angstvallig
de toekomst vermijdend
alsof
lijnen voorspelbaar waren
de linker bleef gesloten
voor de wind die met de bomen mee
langs het water huilde
herhaaldelijk onderstreepte hij
tot het punt waar een ouder wordende horizon
de regen wilde opvangen:
“als een zon breekt
tel ik de bloemblaadjes…
Naast elkaar
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.880 haar uitgeraasde golven baren
nog nauwelijks keien uit het zand
het witte schuim dat kraagt al jaren
de bleke schelpen op het strand
toch proeft zij keer op keer
zijn diepe sporen van weleer
aan de zoute waterkant
zijn uitgeraasde stormen waren
teveel voor een rechterhand
zijn witte haren dragen jaren
van noest werken op haar land
wel…
Grenzenloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 532 Strelend gaat mijn
rechterhand over
de intens koude steen
regenboogkleuren laten
lachend gouden letters
stralen in ijzige kou
gedachteloos speel ik
met mijn wijsvinger boter
kaas en eieren in het zand
trek lijntjes om de hoeken
met elkaar te verbinden
ik zie je grijns, gewonnen
mijn linkerhand gebruik
ik niet, verstijfd…
Tweesprong
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 181 de schrijfpen trilt op het papier
aanblaast 't gedicht
hier-en-nu
mijmeringwoorden druppelen
waaien open
aan de linkerhand
(doet mij de wintersneeuw,
de kou vergeten op de achtergrond)
zucht ik naar de eerste Lentewind
als klankgazelle
aan m’n rechterhand
dat ik bemin, vol lichte geluidjes
puur en pril
op de wijzers van licht
dag…
Zelfvertrouwen per milligram
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 497 Ogen star van angst
Trillend de ogen
Die niet durven kijken
Gillette-mesje gevaarlijk
Vastgeklemd in zijn
Rechterhand schuift hij
Het witte goud naar
De spiegelrand waarna
Al gauw de lepel volgt
Die in de kilte van het
Moment de warmte
Van een mager vlammetje
Vangt en poeder oplost
Tot medicijn - en na
Het shot zelfvertrouwen…
Ogentest
gedicht
3.0 met 127 stemmen 34.407 Ik dek mijn rechteroog af met
mijn rechterhand
lees Love Letter
en met mijn linkerhand
mijn linkeroog
lees Love Lace
en weet het nu eindelijk zeker.
Op jouw muur staat:
ik hou van je.
Niets blijft liggen in de mist,
geen nevel drijft
voor mijn ogen.…
In volle schoonheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 208 Weggerukt uit hun midden,
Nu gezeten aan Zijn rechterhand,
Kunnen zij slechts bidden,
Voor hun dierbaar aanverwant.
Moet ‘t lot het nu ontgelden?
‘T is immer Hij die over ons beslist,
Wat er moet gebeuren met jonge helden,
Die door heel de wereld worden gemist.
Rust nu in vrede, lieve vrind.…
bladmuziek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 512 mijn ogen kleven vast aan het foedraal
spring nog, om minder diep te vallen
de rechterhand neemt als reflex de houding aan
het hart valt in Beethoven uiteen
zal ik mijn blad vast laten vallen
half gestorven ben ik al
moet naakt toch verdergaan
wil jij mij naar de stilte dragen
waar geen muziek, even geen muziek
houd jij, je wortels in de…
zo ongeveer
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 423 in deze rechterhand
met haar littekenwaas
getuige van wat leven
houd ik het heelal gekneld
tussen gisteren en morgen
verborgen achter toen en later
en de heerser over het lijden
in het hier bevoel ik
het eindeloze nu
dat getijdeloos gemurmel
van water in een beek
die hopeloos blijft zoeken
tussen bron en zee
nu adem ik niet
dat doet…
Te hooi en te gras
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 117 er komen gaat
voordat het ineens "ga schrijven" slaat
ik ben dan vol verwondering
het is zeker geen uitzondering
dat ik ademloos ga lezen
niet weet wat de titel zal wezen
dat noemen de realisten inspiratie
zeker is, het gaat zonder transpiratie
kennelijk is ons brein er mee geladen
ik mag mij in die weelde baden
mijn pen in mijn rechterhand…
Leven.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 282 Liep te dwalen langs het warme strand,
m'n slippers in mijn rechterhand,
stap voor stap door het mulle zand (zomerzongedachtengang)
Dit is pas leven,
ik hoef niets te geven,
want het is pure pracht,
voor gratis en niets,
Zou zomaar door kunnen lopen,
bijna mijn ziel verkopen,
maar dat is iets wat zinloos is..........…
Pijnbomen*
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.229 Donne schreef ooit: een mens is geen eiland,
maar met keiharde grond onder mijn voeten
voel ik mij alleen in de aarde wroeten,
ondoordringbaarheid in mijn rechterhand.
Snoeien en weghakken zal ik nog moeten.
In achterstallig onderhoud gestrand
weet ik mij met de pijnbomen verwant
en zal ik met bloed, zweet en tranen boeten.…
Moederschap.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 536 In mijn rechterhand de kracht van het breken.
Over mijn schouders hangt de mantel der onfeilbaarheid.
Deze zware last zal er zorg voor dragen, dat ik spoedig ten onder ga.
Ogen die doordrongen zijn van rekenschap, kijken mij beschuldigend aan.
Mijn schreeuw om hulp ging meerdere malen op in vergetelheid.
En zo,..…
Strijkbout
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.420 De strijkbout in haar rechterhand,
de onderzijde naar zich toe
alsof ze in de spiegel kijkt
en dan haar bolletjes van spuug
die dansen op het hete ijzer.
Ze legt een theedoek op je hemd,
je broek. Het sissen en de stoom,
de kleine wolken of zij daar,
achter die uitgeklapte plank,
schort voor, iets heiligs staat te doen.…
Voorjaarsgedicht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 334 Mijn rechterhand krabbelt vlug
dat wat rest uit een kort bevochten nacht.
Merels zingen dat de lente definitief is aangebroken.…
kleine letters grote God: wij loven U
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 en dennengeur
ik dank U o mijn God
voor wie zacht onze handen
de handen van Uw kinderen strelen
met ons delen blijdschap en verdriet
in ‘t hart dat op U ziet
Uw wonderolie giet
ons zondig en verminkt verstand
houd in onszelf geen stand
U snoeit de wijnstok het onkruid verbrand
door Messias Joshua gezeten
aan Gods rechterhand…
Steken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 142 Daar, achter die rode geraniums
zoekt zij het goede vertrouwen
in haar rechterhand prijkt een
grote stopnaald die het laatste
gat in de zwarte sokken dicht
hetzelfde paar dat ooit de voeten
warm hield van haar overleden man
plots herinnert zij zich ook de schoenen
met de stalen neuzen op weg naar
de dagelijkse strijd tegen onrecht…
Laat me lezen wie ik ben
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 Stil en innig in jezelf
Tevreden zit jij daar
Aan dat tafeltje
In dit goedbeklante
Café, kijkt met
Rustige ogen om
Je heen, zonder
Iemand van ons
In het bijzonder
Gade te slaan
Balpen gedurig
In je rechterhand,
De linker om het
Viltje gevouwen
Dat de barman je meegaf
Als herinnering voor later
Aan deze dag, aan dit ogenblik…
Mijn gids
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 387 Voer me zachtjes mee
aan de vingers van je rechterhand
weg van diepe dalen
langs de chaosbergen
uit mijn verleden
naar de warme gloed
die mijn innerlijke voedt
laat me op je schouder leunen
wanneer de demonen uit mijn hel
in een rauwe confrontatie met ‘t verleden
zich een weg doorheen m’n ziel branden
tot de gezuiverde geest…
Magister Vinites
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 2.547 Ze gilde, schreeuwde, beet iets in de trant
van rattenkop, rapaille, boeventronie
Den duivel was beslist mijn rechterhand.
Haar oeverloos getier doorstond ik maar
want zij schonk mij die nacht een klare zoon
die droog was, nee niet wrang. Een prima jaar.…