Alle inzendingen over regels

Ik had geen idee al kwam ze van elders met de ogen dicht douchen onder een filter van ontvangen als een harmonisch uitverkoren voelen van zichzelf Behalve alles opperbest spannender zonder diepgang en elke nummer volgens de regels van de rest van de wereld leek het me, dit ook alweer heerlijk om naar de zon te brullen Jonge mensen ontsnappen…

De ambtenaar zegt: de regels - dat zijn wij. Een slimme engel schuift ons een bril toe gedoopt in onbevangen nieuwsgierigheid. De mensen - dat zijn wij. Allemaal. ------------------------------------ uit: 'Vinger van de tijd', 2007.…

Laten we de oude brieven verbranden, al die mooi verregende zongebleekte woorden en regels in vlammen zien opgaan maar schaamteloos hun inhoud behouden.…

Ik blijf maar vissen: blikschade, zwik, spaat, maskerade, tsja, om regels te vangen moet men een woordje uitwerpen. Hé, zwaan kleef maar aan, roept mijn duifje, daar bromt de taalstrot, hier resoneert hij. Zij hangt haar kousen te drogen.…

Maar nu zit ik al maanden zonder inkomen, mijn zelfstandige baan is mij ontnomen, door regels die het niet meer lonen, om mij op straat te vertonen. Mijn beroepsgroep, ‘t is eigenlijk een schandaal, gaat ten onder aan het nieuwe normaal.…

Een boze fee in mama maakt het mij moeilijk: school, zakgeld en zoveel regels van opstaan en op tijd thuis komen. Boos kan ik ook zijn, alle feeën nog aan toe! Papa vindt mij maar lastig hij luistert niet.…

je merkt het aan de lucht een rust van licht in late dagen zo lenig voor het vuistje weg hijs ik mezelf in narrenpak en in de leegten tussen regels kom ik gedichten tegen een sterveling met koude woorden verliest gezicht aan zwaartekracht hij spijkert donkere kamers kiest de vlucht vooruit breekt zijn breekbare pootjes maar hier…

Keken soms over de regels heen, zagen daar groeisel, verschiet en bedoening. Iemand riep: Drinkt u maar, drink maar, ik kom dalijk bij u! - terwijl hij verdween. ----------------------------------- uit: 'Wuif de mussen uit', 2006.…

De onuitgegeven gedachten en regels grond, de gezaaide dagboekfragmenten de straten en lanen die ik slapend beliep, dat verdrietige, de liefde, die publiekelijk aan het voetlicht leggen, ik denk van niet. Bij sommige momenten hoeft niemand toe te kijken, te schoffelen in onze tuin of gazon wat we niet hadden, te maaien of betreden.…

hun afkomst vergeten Er zijn er die met vuur spelen en ijzer met handen breken het zijn stevige handen die zacht kunnen strelen Er zijn er die tegen de bierkaai vechten en opstaan voor hun rechten er zijn er die aan de bel trekken maar hun stem wordt niet gehoord Er zijn monden zonder opening er zijn wegen zonder bestemming er zijn regels…

kerkhof de vergeten oorlog die jij niet vergat zij mijmert bij de muur van gestapelde stenen waaraan de wijnstruik zich vastklemt poëzie gaat over haar woekeren overal heen de liefde van planten voor het wachten op water en licht zij vraagt om toegang zoekt woorden om te kneden te herkauwen strelen slaan poëzie brengt ontheemde regels…

de dichter zijn klankloze stem in woorden verborgen wie zendt hem de eerste regel? de bedelaar de huid vol ogen die zonder wapen doden wie zal hem zien? de gemaskerde god die as bewaart van gesprokkelde takken wie bespeurt zijn leegte?…

ander leven de eenzaamheid doet lijden steeds in competitie na te streven We kunnen toch gewoon alles delen dan hoeft niemand meer te stelen en spijs vult alle kelen Oh ja, Dit kan, We zijn immers met zo velen Wees dan egoïst en grijp dan toch de macht schaf alles wat reeds is - gewoon af - Leven naar de rede niet naar recht en regel…

Het doet pijn te zien dat niets zich aan de regels houdt want wie het hardste schreeuwt schopt het het verst. De zon steekt zijn licht op en streelt de aarde warm alles dat groen is ontwaakt en eerlijkheid begint te leven.…

Heel weinig is zeker: wél dat water vloeien kan en dat er licht komt na de nacht, maar of de regels van dit klein gedicht ooit ergens zijn verwacht? Heel weinig is zeker: wél dat dagen snel voorbijgaan en dat er ooit een laatste komt voor elk van ons, maar of liefde blijft?…

In het kader van het dierlijke in ons wezen Worden we gevolgd door een zielsverwant Het leert ons tussen de regels lezen We vergeten te vaak onze dierlijke kant Het instinct als onze afgezant Is het iets dat we moeten vrezen? Dat we dieren zijn is toch bewezen?…

hoor en wederhoor het geweten credo en nog gaat het woord niet vrijuit, er zijn regels en ook hele coupletten een vers staat nooit helemaal alleen de gedachte uitgedrukt zwart op wit is soms mistig, ook wel te rauw om te verteren maar altijd onuitwisbaar in het geheugen gegrift wis en waarachtig onuitwisbaar dus niet altijd vergeetbaar…

en dans tot mij te nemen schilder stillevens met vaart omdat tijd vrijt met vorm en kleuren in een eerder gebeuren het resultaat staat als een huis maar de realiteit is vergaan omdat niets stil heeft gestaan zelfs als ik je kus vol liefde en lust dan blust het koele heden nog branden uit verleden we protocollen spelen met regel…

Uit kille roezjka schrijft anoezjka brief naar buitenlandze man jij bent liefszka ja met poenska `k hou van jou zo vér ik kan hollandskaya maak mij blija klompska tulpska wodkaka Kóm anoezjka laat ons mixja jouw foto is pikant genoeg ik stuur een ticket regel visa en vertel dit in de kroeg anoezjka poezjka knotszkaya waar ik mee…

als ik mijn pen beweeg op het papier is alles wat ik schrijf een lege huls ik wacht op meer, een krachtige impuls de regels blijven leeg, het stopt bij vier maar dan zie ik een deur die op een kier staat, licht werpt op m'n blad en mij iets guls aanreikt, het ziet eruit als uittreksels van muzen van de maan; tweede kwartier en halverwege…

Uw blij gelaat, noch uw lach is mij tot last, noch uw vermogen tot dank aan uw god, maar uw regels staan daarin zo vast dat ik moet vrezen voor mijn eigen lot. De koetsier spoort de paarden aan onder de dreiging van een hagelstorm; de geesten verschijnen bij volle maan en stellen vermetel hun boek als norm.…

koele wind verwaait haar zilver en bolt het blawgeruite schort ze veegt met blote handen zwarte aarde in de hoop dat groen opnieuw geboren wordt ze kromt haar rug en graaft dieper trekt brede vorens in het land plant haar voeten tussen de regels en poot kleuren in het rulle zand kijk, ik heb ze allemaal op een rijtje het is de wereld,…

wanneer komt een trein voorbij, hij mag ook wel even stoppen als ik spreek over een gedachte die passeert en aanzet tot enige beweging in mijn vingertoppen of een beeld dat zich neervlijt bij mij waaruit ik zicht heb op voldoende letters die woorden kunnen bouwen uit een scheppende brij en regels trekt over wit papier die konddoen…

smachten Als ik je dan weer gevonden heb Ik jou mijn hart en jij mij jouw hart belooft Ze zeggen wel Liefde is een spel Maar een spel speel je om te winnen En jou wil ik gewoon beminnen Eerder nog zal ik mezelf verliezen Dan dat ik niet voor jou zou kiezen Leg me maar nooit uit hoe je dit spel moet spelen Ik wil dat ik nooit die regels…

Gisteren zei je dat het niet hoefde vandaag vond je dan weer van wel kan jij dan echter niet begrijpen ons leven wordt een ware hel Altijd luisteren naar gefluister buren die hun gangetje gaan wanneer ik doof ben en niet luister zie ik jou ook niet meer staan Het leven is een hel geworden een droef en uitzichtloos bestaan sleur is als regels…

nou goed, één regel nog dan. en nog één, en nog... potverdomme man!'-…

De allerhoogste graad in een zin of regel, die geen ruimte en twijfel laat bestaan, van wat ik zeggen wilde, daarin zou een onversneden boodschap moeten staan om al wat mee - of tegenzat, uit eigen hand bedreven, in eigen leed geleden en met tol en taal betaald, verhaalt zich braaf tot het heden, in eigen dicht en slaaf van literaire daad…

Met in mijn hoofd een eerste regel die Ik vluchtig had gezien bij een verhaal Werd, fietsend, al naar het vervolg gegist. Toch geselde ik vervaarlijk het pedaal Om sneller thuis te zijn, omdat ik wist: Het boek is beter dan de fantasie. --------------------------------- uit: 'Luchtspiegelingen', 2001.…

Hoe vrees ik te grote gebondenheid als zij de regels onzer taal herschrijft!…

behandelen we elkaar en bereiden ons voor op genezing met medisch handelen en goddelijk gebed of een natuurlijke dood Met elkaar zijn we gebet in het lijden van de prins en spiegelen we ons in dat collectieve lijden, meeleven beseffen en onderkennen dat zij De Majesteit en haar familie van Oranje geen uitzondering zijn op de regel…