Alle inzendingen over regels

glinsterend dauwvocht op mijn wimpers vloeit weer in mijn oog terug als ik de woorden tel, de stomme woorden uur na uur, minuut na minuut in ’t ritme van seconden tijd verjaag ze niet, ‘t herinneren blijft ondanks jaarringen spijt zelfs wanneer elke boom die in ons groeit uiteindelijk geveld, draai ik me nog naar je om laat mijn gedichte regels…

Al deze regels zeggen dat ik blij bent dat jij er bent. Ik hoop dat ook uiteindelijk jij dat erkent.…

Om rookgebieden uit te breiden is thans een regel uitgevonden. Zo zijn ze niet meer paalgebonden. Voor 't wereldwijde rookgenot geldt nergens meer een rookverbod. Zo hebben alle mensen pret en daarom geldt er deze wet: Als u zo nodig roken moet, wees voor uw medemens zo goed om deze niet te irriteren. Vermijd daarom het exhaleren.…

In deze stad waar hij als jongen kwam En waar hij zich met vrienden zou omringen Daar liet hij zich door regels nimmer dwingen En waren dagen zelden kalm of tam. Hij zong en vocht, hij huilde, werkte, lachte Bracht passie in de Amsterdamse nachten En vond de kracht om altijd door te gaan. Hoe zal de stad dit groot verlies doorstaan?…

Hoewel het gebruik van het voornaamwoord als onderwerp volgens de regels van de Algemene Nederlandse Spraakkunst echt fout is, is het steeds vaker te horen. Eigenlijk zouden de gebruikers 'zij' of 'ze' moeten zeggen.…

Het is de kunst om mij in afgepaste mate en op de juiste toon tot u te richten; maar dat lukt mij in de regel nauwelijks. Begint het in mijn bast te klinken, hoed u: duizend bronzen klokken donderen mijn gram over het grasveld uit, gericht op u - onschuldige bezoeker. Brombast. Breektaal. Briesklank.…

Teloorgang is regel, het herstel een zwanenzang zonder heilzaam licht dat mij ooit toescheen. Bang houdt het waarom mij in het gevang, mijn kloppend hart is immers niet van steen. Hetgeen door verrot merg en been verdween, jaagt mijn gedachten rusteloos op stang. Hoe lang duurt het om te sterven: één zucht en het is gedaan.…

Geen Pennewip met brilende argus-ogen hebben wij ooit één regel toegedacht. Geen jongedames, die beheerst en zacht, als door een rietje, van de lettren zogen. Geen kenners die, waar zij nooit jokken mogen, trouw prijzen wat vertrouwd is, langgeacht. Geen vakmanswijsheid hebben wij betracht, geen boekwinkeltriomfen overwogen.…

Maar als je goed leest dan ontdek je misschien dat er tussen de regels iets zingt. Het geheim van de dichter is niet zo groot. Hij verstopt het gewoon waar hij wil. Het vliegt als een vogel of vaart als een boot maar houdt zich verschrikkelijk stil. Het geheim van de dichter is vaak zo klein dat hij zelf soms vergeet waar het ligt.…

Jij zit daar, zo diep mijn ziel, armen en mijn lichaam, omhelzen jou maar hoeveel meer woorden ik je willen geven zou weet ik, dat afstand de regel is en jij dit enkel zo willen zou zoekend naar jouw hand beseffend, je te moeten laten gaan en zie wel wanneer en of ik weer in jouw armen beland maar om jou echt los te kunnen laten bestaat…

onverzettelijk ferm majestueus en toch zo kwetsbaar geeft zich over aan het leven een vlinder levenslustig teer en prachtig toch zo kwetsbaar kent geen buitenissigheden in haar streven een bloem geurt en kleurt ten dienste van een ieder weet wat haar staat te doen omarmt en verwarmt laat het leven beleven een dier kent de harde regels…

Regels geschreven in eeuwenoud bloed. Geef me, een houvast om door te gaan. Geef me, een reden voor ons bestaan. Ik zoek, blijf zoeken tot ik vind. Mijn hoop, de vervloeking die ons bind.…

Elk oktoberblad raakt hij aan als een regel uit een gedicht. Ik heb een bijzondere plek in zijn hart in zijn leven en dat mag. Elke dag is als een omhelzing een dans in de kamer in het schemeren van de avond. Ik ben altijd aan hem als bij bliksem en donderslag op die ene dag blijven hangen.…

het moment zijn van ieder willekeurig dier De druif proeft me al haar wijnen van mensen leren kennen ken ik mensen het leven is een feest en ik vier het hier Heel simpel wat er te zeggen valt over mij ik ben misschien vandaag gewoon blij Wat kan het mij uiteindelijk verdommen Ook al valt dit onder simpele rijmelarij ik voel me door geen regel…

Het heelal oogde weer goudversierd betoverde met de maan haar regels. Ze verschenen van elders, versleept als kleine sterren dwarrelden ze neder nu rest de vraag of dat vandaag moest.…

Wel bracht hij mij bij de regels van het sonnet, als u dit leest begrijpt u dat ik goed heb opgelet, mijn lief heeft toegezegd niet te zullen corrigeren; mij kennend, weet hij dat hij dat niet moet proberen.…

buiten guurde de noordooster schuurde hagel langs de ruit binnen lachte warmte vlaagde plezier door het versieren van boom en takken thuis frutsels en tierelantijnen van lang geleden alles heeft een plaats en maakt geschiedenis jij manoeuvreert tussen velen en iedereen in regel en beslissen of het resultaat minder is dan vorig…

Treur niet langer om mijn dood dan 't trage dreunen van de droeve klok die tijding brengt aan deze lage wereld dat ik gevlucht ben en bij wormen dwaal: Neen, als jij deze regel leest, vergeet de hand die het schreef; om liefdeswil: Geen droefenis is mijn herinnering waard, als aan mij denken jouw zoete hoofd ontrust.…

mooie woorden zoeken en ze nergens vinden heb ze overal gezocht op berg in dal letterlijk overal maar tijdens die zoektocht heb ik moeten bemerken dat mooie lieve warme woorden zijn als jonge schichtige hinden grote ogen vol liefde en toch bang voor het gevang van woordenzoekers val nee mooie woorden laten zich niet gemakkelijk aan regels…

op, waren bijna boven, zijn door ademnood gestopt ik zag de pijn voelde tranen om het falen, wist dat we de top niet zouden halen we waren niet alleen zagen hoe schaduwen zich langer maakten, hoe alle licht rond ons verdween we hadden elkaar ingepakt een teveel aan goede zorgen wisten hoe de dag verliep, ook gisteren, het regelen…

in bed Ook wie met kruik en grog naar bed toe gaat Zal tot zonsopkomst moeten blijven zwoegen De actualiteit barst uit haar voegen Ze dringt zich aan ons op, van vroeg tot laat Armenië, Nagorno Karabach De zorg die ook qua premie duurder wordt De lontjes van de F-side - veel te kort Te laat of veel te weinig, wat ik zag Één regel…

Regel na regel neemt hij op de lippen en wat goed klinkt spreekt hij omhoog. Telkens hoort hij dan in zijn rechteroor lispelen: en het mensdom ging weer over tot de orde van de dag. Een etmaal later ziet hij hoe een ladder zich kromt naar de hemel. Doodstil is het en hij staat weer met een opdracht voor het bord.…

Of het gedicht bestaat uit honderd regels of juist één, als iedereen maar weet dat wat ik schrijf ook echt meen.. Doch na een tijd zijn alle regels uiteindelijk daar, en als iedereen tevreden is pas dan ja dan is mijn gedicht echt klaar...…

Mooi, dat de rechter motorclubs verbiedt, Mijn mening kan ik onbestraft nu geven. Op drugsgebied is daar veel te beleven, Mijn ideale schoonzoons zijn het niet. Al is het bij zo ’n club voortdurend feest, Als je daar weg moet ben je er geweest.…

Hier door de mobiel de echo van woorden spreken van virus dood en vrijheidsberoving vreten in lijf en leden woekeren in het hoofd rondom de ketens van vuur en verwoesting het wilde bloed van roofdieren dat tussen de scherven sijpelt Tranen en pijn in het hartzeer van het leven onder de rommel van puin De uitgestoken hand een…

recht door zee is best een nuance is verschansen wat humor verpest…

Want thuis daar heersen regels en die komen ze niet na ze willen niet gedwongen luisteren naar pa en ma. Willen zelf hun eigen leven waar drugs spelen een rol die ze eerst gratis kregen maar nu betalen ze de tol.…

Zal stil - aanwezig - tussen regels staan.…

linnen de juffrouw had het al op hen gemunt ze leerde ons de woorden overwinnen: "met schrijven moet je bij 't begin beginnen, we zetten achter elke zin een punt" ze komen los van het papier, verzinnen hun eigen tekst, het script wordt uitgedund een weerwoord schiet mij niet zo gauw te binnen ik laat het lot beslissen, werp een munt geen regels…

Zomaar een collega vertelde gewoon hoe hij het voelde enkele woorden tussen de regels door uitleggend wat hij precies bedoelde. Zomaar een collega die vertelde over "zijn" kinderen van toen over dat deel van zijn leven hoe heerlijk hij het vond om dat te doen.…