Alle inzendingen over rijst

Doet zo de rijke niet die veld aan akker schakelt en 't grote goed met goed groot graan Bezaait, en rijst en goede bomen plant? Zaad is het kostelijk bezit des mans. Veel zaad bezitten is veel zonen hebben. Zaaien en oogsten is in Tao één.…

Het kruipend ijs sleet het dal uit alsof een zeeslang in de berg beet een flank die steil onder de spiegel dook oplopend naar een drempel van puin Daarachter ligt een verlaten haven altijd dieper naar de bron toe In de zomer rijst het peil zoete regen aan het oppervlak zout in de donkere diepte Een wemeling van plankton en anemonen Haaien…

Op de vooravond na de zegen afgezonderd in haar kamer kraakt het ouderlijk huis wacht zij roerloos op Middernacht voelt zij dwars door haar fontanel een engel dalen vederlicht in zijn tijdelijk verblijf Morgen loopt zij in gewaden zwaar van goud en zilverdraad eet zij gele met witte rijst vermengd van één bord eerlijk alles delen lief…

kruipend ijs sleet het dal uit alsof een zeeslang in de berg beet een flank die steil onder de spiegel dook oplopend naar een drempel van puin daar ligt de verlaten haven altijd dieper naar de bron toe in de zomer rijst het peil zoete regen aan het oppervlak zout in de donkere diepte een wemeling van plankton en anemonen haaien die…

Nog steeds in de hete lucht van de Filippijnen, een beetje gewend aan de smaak van de rijst en de kruiden, maar niet aan de geuren van de vis en aan de luchtvervuiling in Manilla. Zo blij dat ik over enkele dagen weer duizenden kilometers weg kan van hier.…

tisnietgenoeg nog ééntje dan, nee serieus, wat zegt nou he-le-maal een lijst met honderd namen en gedichten (nee, serieus, het is nog niet zover wel 'close', een mijlpaal rijst nu op het mulle zand vol teksten-wier dat aanspoelt uit een letter-zee de vaart vertraagt, terwijl het hoofd zich vult met golvende gedachten die rusten op het…

Blondieneke maakte een lijst: een pak koffie, een fles grenadine, citroenthee, een kuip halvarine, komkommer, een kilopak rijst, een ui, mandarijntjes, (een net vol) tumtum, pepermuntjes en drop. Met een viltstift noteerde ze 't op een velletje van een closetrol. D'r vader zag dit en zei: 'Liefje, wc-papier nam je. Waarom?'…

Langzaam groeit in mij de ander die in niets op mij lijkt en toch alles in zich heeft van mij die hem baren moet dan rijst het doek dat me scheidt van mijn tijd die nu gekomen is de zaal opent zich veelvuldig gespiegeld vlees en bloed even is het alles stilte wachtend op het eerste woord dat het schouwtoneel de wereld tot leven…

Hij stopt wat voorgekauwde rijst Voorzichtig in haar kleine mond De oude man is zwaargewond Zijn ziel heeft alles ingelijst Hij voelt zich moe, vies en verreisd In zijn valies een zakje grond Een vaag portret van een verbond Dat zich naïef gelukkig prijst Geschrokken zet hij voet aan wal De havenkade heeft geen geur Het kleinkind dat hij…

De wereldse mens van vandaag kent De Verlosser nog maar vaag Voor hem rijst met Kerst de vraag Met wie zit ik aan tafel en met wat vul ik m’n maag?…

‘T water uit deze kanalen en rivieren rijst niet het stuwt. Op deze dag hebben hemelse sluizen niet opengestaan de hoge wolken voerden geen hagel mist of regen aan. De druppels van ooit uit welke bron ook ogen gehuwd ‘t water uit deze kanalen en rivieren rijst niet het stuwt.…

Een hand omsluit een hand, een berm rijst op. Met reeds ontstoken lampen rijdt een auto, glimmend, door het land. -------------------------------------------------- Uit de bundel 'Fratsen' (1993) van Erik Spinoy (Aalst, 1960)…

langzaam rijst de kosmos op uit het oneindige universum kennen stelsels hun melkwegen lichten zonnen uit sterrennevels op in vele heelallen zij heeft zich gekleed met het gruis van de schepping als lichaamsdracht met tijdloze kracht de dood omgord als teken van persoonlijke vrijheid en intrinsieke macht in het tot leven relativeren…

Er is een drempel die verzakt is tot een kloof een berg die een kuil wil zijn een strand dat uit het water rijst geef maar een schelp voor de zee een hand om het zand te lichten een zandklont om de kloof te dichten bouw maar een zandkasteel in de lucht of spoel de muren en de trappen glad tot de kloven elkaar langs het water ontmoeten…

Uit hun rompen rijst een woud. En het huis wordt niet herbouwd. MORAAL Ach wat groeit het leven goed als het niet van mensen moet. --------------------------------------- uit: ' Alle malen zal ik wenen', 2007.…

een berg is gestolde wijsheid van een millennium en meer inspiratie van eeuwen de berg draagt de kunstenaar in zich met onverzettelijke kracht rijst hij waardig boven ons uit met al wat wij nastreven en zouden willen bezitten daarom beklimmen wij hem trachten wij hem te bedwingen daagt hij ons uit om zijn top te bereiken om daar te…

Rijst er een horizon als ik u mijzelf reik, versmachtend? Fata morgana, dorst naar ons. -------------------------- uit: 'Landgoed', 1989.…

Later op dag duiken er curieuze gaten op bejaard daglicht waagt er zich zonder enige rimpeling te water een troebel theezeefje schept zilvergruis uit de reflectie verdwijnt als kruimeldief in de kruipruimte van het ondermaanse als een groene draak zwermt geboomte langs kartelranden eindeloos bladspuwend in dode wind uit de stilte rijst…

Planten krijgen soep en rijst, nog warm, vuile lakens terug op bed. Eerst Maastricht, dan Middelburg, of andersom, toen ik uit huis ging, de oorlog, Delft, waar ik later, nee, dat was Bussum of Zutphen, of? Uren gevuld met reconstructie, ieder antwoord direct verloren. Mijnen in Friesland, schaatsen in Limburg.…

Maar rijst de vraag of alle moeite loont, dan trilt het beeld dat in gedachten woont, de wil verslapt gestuit op tegenstand, elk plan wordt snel als dwaasheid weggehoond. Vergeefsheid heeft in pracht de overhand.…

Verderop, in de puinhopen van Marioepol, rijst als een feniks uit zijn as, onverminderd strijdbaar, met hernieuwde kracht, de VUURVOGEL Zo kalm het Lenteoffer van Strawinsky Begint met klare klank van een fagot Zo snel ontaardt ze, als een Kremlinzot Die grof geschut inzet tegen Zelensky Maar dan kondigt heel fel het voorjaar…

Strijken schuimkoppen neer uit de ether Ik begrijp de natuur, die haar grenzen toespreekt Maak een gat in de heining Laat me vrij, laat me wild, één leven lang woest zijn Zelfs de wet van de jungle verzuipt hier De geur van het geurloze water is al De schepping stroomt onder de stroom duikt het leven Maar meer dan het leven Rijst…

blokkeert Hoe kan ik zeggen Dat je met een vrolijke persoon praat Met heel veel kleur en positiviteit En dat ik echt besta Maar die revue is al gepasseerd Net als velen weten dat ‘ghosting’ Het nieuwe tijdsperk is Ook het verliefd worden op het plaatje Maar pas als mensen de inhoud weten En er velen tranen vallen Is het al snel over De vraag rijst…

Toch wil ik genieten van dagen die mij resten de wereld zien in 't licht der zon zoals die rijst in 't oosten en daalt in 't westen en elke ochtend weer het duister overwon.…

maskers in een strak mimme, biggelen tranen over de wangen van de tijd,gesoufleerd in een dramatisch slot, uitgebeeld in een onvoorspelbare acte van een geënsceneerde remedie, is de juiste plot in deze wereldse komedie nog niet geregiseerd en valt het gordijn,in een fictieve scheidingslijn tussen acteurs en hun geëerd publiek, rijst…

kalkstenen vlinders vliegen naar je toe de stad zegt met één oog de nacht gedag straks vlieg ik op de vleugels van je rode haar over de blauwe halswervel der stad als een dragonder ga ik in de wolken rijden maar jij wenkt met je kleine witte hand een twijfeltorentje van vrees en beven rijst uit de zwarte bronnen van je ogen en als ik dichter…

Als ik druipend van zelfmeelij tenslotte in de spiegel staar rijst de vraag: ben ik dit echt of speel ik voor iedereen een rol met als onderwerp mijzelf het eeuwig lijdend voorwerp Als ik de spiegel vallen laat naar buiten vlucht in de kou waar een straffe tegenwind bijna alle gedachten aan jou rafelt tot dunne heimweedraden besef ik eindelijk…

– denkend aan vroeger tijden en aan hen met wie hij vrijde Nog voelt hij voor de meisjes al zien ze hem niet staan In zijn lijf voelt hij zich twintig maar vanbuiten is hij honderd Voor ’t slapen pakt hij de foto van zijn allerliefste ooit en legt haar op zijn borst om haar virtueel te beminnen Soms gebeurt het wonder wel – zij rijst…

Wanneer ik aan hem denk en in gedachten zie, rijst dankbaarheid voor wat hij heeft gegeven.…

Boven mij gaan de dag en de nacht, de zon rijst uit mijn schoot, de wolken zijn mijn sluier en ik behoed de maan voor de dood. Je kunt in mij verdrinken, verdwijnen voor de eeuwigheid. Maar ik zal altijd blijven, ik heb de tijd van eindigheid bevrijd. Alle dromen voeren met mij mee, onvindbaar, daarom ben ik de zee.…