Alle inzendingen over rivieren

De rivier buiten zijn oevers weiland onder water meeuwgeschreeuw…

Tijd is als de stroom van een rivier van begin tot het eind voor altijd in volle vaart in beweging weer of geen weer op weg van bron naar de tijd van leven die niet meer telt terwijl besef verdwenen is, vliegt de tijd maar door Gegeven tijd die wij slechts willen vullen net als de grotten die verweven met jouw schoonheid in de nacht…

en een dag, als een zomerse vlinder in vlucht Nectar is overal te vinden, we laven ons aan nieuwe dromen De rivier meandert naar oorden waar droom en daad samenstromen…

er is een rivier blijven stromen en aftakkingen gaan hun eigen weg zij sijpelen langs verboden plaatsen waar ze niet horen te zijn krijgen eindelijk klein waar ze al jarenlang op jagen het geweten van dit water heeft blijkbaar geen grens kan zoiets gemakkelijk dragen…

we komen in onze toekomst aan treden buiten oevers verkennen het land dat zich altijd in vlakte verschool dat zich binnendijks veilig waande voor de bocht in de rivier de stroming houdt voet bij stuk van hoog naar laag beneden wacht de zilte moederzee oneindig gestaag nu we de stal ruiken, horen we de branding ruisen we verlaten…

het leek op toeval of een bekend gelaat dat van een glooiend dal in weelderige weldaad uit onverklaarbare lucht vliegt een eend tegemoet kalme spiegel, zachte zucht dicht bij rustend gemoed de tijd lijkt eeuwen geleden water, ver weg van hier met lijf en leden afgesneden och arme, oude rivier…

Lint van helderblauw versiert het groene landschap verdrinkt in de zee Hoe ontspringend zij is om kronkelend zich een weg te banen door stad en land op hetzelfde moment worden iedere bezoeker of voorbijganger met open armen ontvangen door haar schilderachtig getooide oevers, menig helder op het netvlies geschreven. Dat reflecties van het…

Ook ik krijg last van stikstof alg en wier Al blijf ik een bijzondere rivier SHENANDOAH (3) In koude winters kon je bijverdienen De Canadese boer werd voyageur Zwaar werk voor tijdelijke bedoeïenen Al bracht het vrolijkheid en geld en kleur Bont was van groot belang toen in die dagen Dat gold voor vacht van bevers des temeer De kano…

Het lijkt mij niet te vinden, omdat de rivier ze te ver verspreidt. In het verdronken land tussen de rivieren bevindt zich ergens mijn niemandsland. Omspoelen soms de kolkende rivieren een onrustige binnenbrand.…

De rivier houdt van je. De rivier houdt eindeloos veel van je. De rivier zal alles van je slikken, een en al blinde liefe zal ze zijn. De rivier houdt van jou zoveel als van ieder ander. In haar armen mag je liggen, schoon zal zi je likken tot het bot. Van wie ze houdt, het laat haar koud.…

Over de rivier de dijk Er zijn Geloof en zij Water te over kant van het bestaan De rivier De bedding er op staan Het vloeibare van het bestaan Vlucht begrip…

In het woud der scherpzieners loopt de rivier der rivieren ze weeft het lot van mens en dier van plant en steen bijeen en brengt het naar bewustheid het zijn…

Het lijkt mij niet te vinden, omdat de rivier het te ver verspreidt. In het verdronken land tussen de rivieren verloor ik al wat rede had in de eerste hand. Laat ik wegstromen met de rivieren, dat wat niet tegen het gat in mijn tweede hand was bestand. Ik voel mij geborgen in het diepste van het verdronken land.…

Maar als je inhoudelijk kijkt Mis je de rivier de Maas Kan die dan niet overstromen Of is men die rivier wel de baas.…

Voor Gaston Burssens Onder de maan schuift de lange rivier Over de lange rivier schuift moede de maan Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee Langs het hoogriet langs de laagwei schuift de kano naar zee schuift met de schuivende maan de kano naar zee Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man Waarom…

Geen rivier kan het razende vuur tot eindeloos schreien dwingen. Enkel de doodgraver kan de onbegraven kreten horen binnendringen. Stuiptrekkend stroomt het bloed langs beide kanten. Mijn ziel bezwijkt met duizend angsten onder de grijze planken. Het vuur raast onblusbaar.…

grote rivier, aan jouw oever strandt mijn denken - glazen libel met vliesvleugels aan - ik duikel in je buik op jouw wenken vooraleer de dag is dichtgegaan grote rivier, in jouw water zwemt mijn weten - papieren blaadje van een vlinderbloem - jou zal ik zijn, in jou wil ik heten een nieuwe naam nooit eerder genoemd in mij kabbel jij je klaterend…

Langzaam glijdt de rivier door de kom van het dal en kronkelt zich weg in haar dromen, om tot slot bij het zilte en zompige wad oeverloos in de ruimte te stromen.…

Aan boord van het motorpersoonschip Organza laven we ons aan uiterwaarden en zicht op gevogelte zo nemen we waar de eend, de aalscholver, de gans de meeuw, de zwaan en al wat verder vliegt over het groene land dat aan dit water grenst ach, hoe leeg de rivier, hoe ijdel ons vermaak glijdend over de IJssel van Deventer naar Zutphen en…

nee, het is aan jou om te beslissen of liever in een rivier doodstil op de bodem zitten wachten in een glazen vierkant de vissen en de lissen om je heen bewegen je als je stil blijft zitten komt het allemaal goed, maar onder en boven je hoor je alleen maar blup en de vissen gaan maar te keer of je stil wil blijven zitten…

draag me door de nacht wat maakt het uit goed of fout blijf bij me vannacht ik wil niet alleen zijn nu in deze donkere uren draag me door de nacht houdt me vast vraag me niets kus me zacht draag me door de nacht vrij met me tot de morgendauw…

Een rivier vol babbelende woorden stroomt aan mij voorbij. Ik werp mijn hengel uit en vang zo nu en dan een woord, soms groot, soms klein, en keer tenslotte huiswaarts met een potje visserslatijn.…

Ik vroeg aan de rivier waar je was. Maar hij stroomde verder en zei niets....…

Als wolf eenzaam huilt stromen rivieren afscheid maanlicht over de ziel. Haiku…

Een piepklein bootje van papier danst op een woeste bergrivier. De sterke stroming voert hem mee. Waar vaart hij heen? Misschien naar zee? ( Een kindergedichtje. Ik ben een bundeltje aan het maken, o.a. voor mijn achterneefje )…

Uit de heldere rivier van mijn onschuld; van aangezicht tot aangezicht.…

Met de juiste schoenen in goed gezelschap is het goed toeven langs de Waal Mooi weer deze zomer heeft ons aangenaam doen zwemmen tussen de kribben De zon nodigde uit heerlijke verkoeling Aangenaam in de rivier Waak echter voor de stroom en de trek van vele schepen die fataal verrast Rivier tussen dijken met zeer stevige kracht…

In jouw nabijheid wordt het leven trotser door de rivieren je bent op papier niet groter dan ik die in een bladzijde leeft bij dageraad zal ik vertellen hoe het uitzicht mijn emoties schildert tegenover bergwanden met witte dorpjes zoek ik mijn wandelstok op een balkon onze gedachten ondermijnen geen vrijheid brengen alles…

In de brief die jij nooit schreef is het heuvellandschap groener dan de polders van onze jeugd alsof een vreemde mijn bestaan volgt beamen we de doodse stilte in het nachtrijk zonder dromen tegelijkertijd zijn we niet samen door stormen uit elkaar gegroeid in een dagboek zonder toekomst we volgen de rivier zonder wanhoop onder het maanlicht…

Ik kijk uit over de rivier maar ik denk aan de zee, jij bent mijn zonsopkomst mijn boek in de branding het brein van mijn intieme gewoonte boven diepe wateren met vrije vogels vlieg jij hoger riviervogel boven het stromend water naar mijn dromen … Ik kijk uit over de rivier maar ik denk aan de zee, ons liefhebben is nu samen…