Tegelijkertijd
In de brief die jij nooit schreef
is het heuvellandschap groener
dan de polders van onze jeugd
alsof een vreemde mijn bestaan volgt
beamen we de doodse stilte
in het nachtrijk zonder dromen
tegelijkertijd zijn we niet samen
door stormen uit elkaar gegroeid
in een dagboek zonder toekomst
we volgen de rivier zonder wanhoop
onder het maanlicht van de gesluierde nacht
hier zijn we allemaal gelijk
tegenover elkaar veranderlijk.
Inzender: Henk van Dijk, 25 augustus 2013
Geplaatst in de categorie: emoties