Alle inzendingen over schellen

Licht stormt binnen van de schelle t.l.: de cipier opent de deur van mijn cel, zijn silhouet ontneemt mij mijn verhaal, zwart mijn blik in het verblindend portaal. Hoe komt die cipier aan zijn lamplichtmacht?…

Ver boven Utrecht vliegt een massa spreeuwen Een wonderschone vlinderende vlucht Strijkt neer en schiet dan plots weer in de lucht In elke boom een koor van schelle schreeuwen Maar mus en merel vinden dit te zot De vogels pleiten voor een vliegverbod. ---- De lucht boven de wijk Hoograven in Utrecht is het toneel van…

blik op rondspringende padden En een vale zon die mijn dag verlicht Zit ik nu op dit bankje… Mijn trillende hand bleef in de lucht hangen Toen hij zijn gezicht doelbewust omdraaide Erkenning was slechts mijn enige verlangen Totdat al het beleefde met de wind wegwaaide We zaten toen op dit bankje… Met mijn lippen op elkaar geklemd En een schelle…

Draag ik weer je felle kleuren Zorg ik voor schaduw tussen jou en het schelle licht Verwonder je je in mijn gerustende woorden Hoop je op een mooi gedicht Het stof om mijn schouders zijn geen oude lappen En jij drinkt ook niet voor niets om jezelf van vocht te voorzien Ik zal al jouw zorgen moeiteloos met een pennestreek willen…

naderen dat ik geheel naakt zal zijn en verloren zekerheden ervaar als een onafwendbare straf wie ben ik toch geworden roept mijn hart ten einde raad is zoeken naar ademende liefde struikelen over horden en maakt het stof der aarde van mij een holle veelvraat het licht van de waarheid werpt zijn schaduw vooruit als geleidelijk de schellen…

Zijn snelheid past ie aan, zoals het een heer behoort, verveelt zich bij het tempo, de stilte wordt verstoord, door een schelle piep. Ik schrik me wezenloos, het is zo rustig buiten, die was eventjes voorbij,.…

Wanneer vrouwen ophouden, met mannen volgen, vallen schellen van alle ogen. Zo wordt Adam opnieuw geboren. Zo sterft ons aller zonde, die Eva nooit begon. Zo openen zich nieuwe hemels. Zo ontstaat een nieuwe aarde. Zo sterft egoïsme.…

het uur is een bal van schelle vogelstemmen over de daken en een zachte gift voor de man die zijn brommer start achter de schuur. de klokslag van het halve uur blijft zweven in een onveranderd leven.…

vlamt Dwingt ons een monster te vervloeken De mens die van een beest afstamt Het Midden-Oosten vlamt en laait Uit zicht door zware, zwarte wolken Dat waar het werkelijk om draait Verdraagzaamheid onder de volken Gevolgen van bepaald beleid Die vallen nimmer te voorspellen Een keuze, nageslacht dat schreit Vraagt vissengal, goet teghen schellen…

De schelle schaatsers flitsen voorbij tekenen in de wind. Het kind beweegt, schaduwloos ze knielt, buigt voorover. Een vis bloedt dood onder het ijs. Ze wil hem redden, klopt en roept. Het bloed sijpelt, kleurt. De vis ademt een verdriet dat zij daar in die winterspiegel ziet.…

Zijn hand daalt traag Neer op het zwart en wit Zachtjes wiegt hij met zijn hoofd De schelle toon Van een hard aangeslagen toets Schalt door het Victoriaanse huis Een terts Verandert de harmonieuze muziek Tot een ongemakkelijke compositie Een zacht gekraak Van de houten trap Doorbreekt de melodie Vol bewondering kijkt ze toe Naar…

Zwellen zeezuchten en blazingen aan tot de sterkte van hevigen orkaan bij Ome Dirk gaat pas alarm schellen als hij klaar is met stemmen tellen Bij hem gaat de wedstrijd altijd door daar komen de dichters immers voor de organisatie zal nimmer nooit bezwijken al breken in den Hoek de pieren en de dijken Zijn vrouw gaat met de schellevispekel…

Zij moest een operatie ondergaan aan het aangegroeid en uitgerekt gezwel rondom de ingang van de oren lellen gaven knipperlichten en geluid ermee naar bed gaan deed zo’n pijn het opstaan bleek nog erger vooral het eeuwige geklets van dag naar nacht en omgekeerd tussendoor het vrijen erboven en eronder het continu geroezemoes van schelle…

De stad slaapt bedompt onder daken op zware adem, de huizen tot een blok verlamd, overeind door de schelle lichtkrans van een lantaarn. Een ijle fluittoon is de enige muziek van de zwak gespannen glans in het na te tellen etmaal, weer ontstaan om de opnieuw geschilde maan.…

ik ben gek op dit festijn waar toeters en bellen in hoge tonen schellen mag ik even mijn kunsten komen verkopen maar het leukst vind ik het romantisch rode de geheimen en rozen die op valentijn blozen door vaak onbekenden gekozen het verlangen om liefde gestalte te geven eindelijk kunnen openbaren wat verliefdheid in jou en misschien…

Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken.…

blijmoedig hang je aan het hemeljuk: je wortelt in een murmelende stroom en in jou wiegt de allereerste boom je murmelt mee, er heerst denk jij geluk maar als de schellen van de ogen vallen en om ons heen het groot verwelken grijnst verschuilt de ziel zich binnen vestingwallen en laat zich daar haar droefheid welgevallen terwijl ze koppig…

Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken.…

Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken.…

Kruipend door het oog van een naald, vallen de schellen van onze ogen, en leren wij zien wat puur geluk bepaalt. Dan pas weten we, hoe ongewoon gelukkig, gelukkig zijn is.…

Ik zag een opstoot mensen scholen samen, zonder schietlood tussen felle bomen op het marktplein Helderheid liep over uit de dakgoot spande samen met een schelle waslijn om het feest te maken voor ons welzijn aardedonker snelde weg in tijdnood In het duister straalde witte heimwee mijn geloof en hoop verraste slimheid onverwacht deed licht…

De schelle, hese stem verjaagt de zwarte vogels. Een overwinningskreet verscheurt haar lippen.…

Waarom zou ik je nog zien kijk eens naar je trieste leven Narcistisch in hart en ziel niet in staat liefde te geven Waarom zou ik je nog zien geef me maar een reden Je loog de schellen van mijn ogen trapte me hard naar beneden Waarom zou ik je nog zien al je daden waren doordacht Kwetste mij tot diep in mijn ziel Je hebt mijn liefde verkracht…

Weer terug in het schaarse licht van vroege dagen, in de schaduw van de schelle schijn. In aanwezigheid van herinnering lijkt alles kleiner te zijn. De stroom heeft de kiezels meegevoerd. Rond en vlak zijn ze geworden, ontdaan van breukvlakken en doorklievende randen van gespleten aard.…

Daar vallen ook de schellen, van onze ziende blinde ogen. Daar waar vrije vogels tijdloos vliegen, voorbij een eindeloze horizon.…

Ik ben voor niets angstig geweest niet voor donker of het schelle licht, niet voor een optreden op een duister feest niet voor oorverdovende stiltes, of het verkeer, aanstormend in vage dromen waarin ik bivakkeer, waarin het uitzicht mij niet gunstig lijkt, ook daarin heb ik een afgewogen verweer.…

Door 't dorre hout, waarin de druplen beven, schiet de eerste schicht zijn schelle schittering. En sidrend beuren slanke populieren zich op uit kille dauw, die langs de vliet in flarden zijn sluier af laat slieren.…

Vol ontzag, Look ik mijne ogen, die niet ogen dorsten: Een schelle schicht schoot schichtig uit den hogen, En sloeg mij. Ik bezwijmde... ontwaakte, en zag De lucht geschraagd door duizend kleurenbogen. Daarboven, in een kolk van licht te pralen, Stond reuzengroot de Jonkvrouw, en een lach Voelde ik van haar verengeld aanschijn stralen.…

Schelle mineur noten verschijnen. Een nieuw partituur ontvouwt zich. De voegen barsten. Hoge noten verzwakken mortel. Triolen van bassen, krachtig. De muur weggevaagd. Ik de metselaar onbegrepen, werkeloos, bevrijd van de last. De stilte treedt aan. Noten sterven weg in de verte.…

Een rij mensen op het balmaské in 't schelle schaduwloos licht gedwee dansend en buigend in de zaal benee onder maskers en kronkeltongen ontevree O wee o wee de lucht is buiten blauw en binnen zonder rookverstoorder grauw met grijze ogen gelijkend op de rook vogels met veren gloeiend rood als een pook Zweefden gezamenlijk voort verdoofd…