"Angst voor wat?"

Ik ben voor niets angstig geweest
niet voor donker of het schelle licht,
niet voor een optreden op een duister feest
niet voor oorverdovende stiltes, of het
verkeer, aanstormend in vage dromen
waarin ik bivakkeer, waarin het uitzicht
mij niet gunstig lijkt, ook daarin heb ik
een afgewogen verweer.

Maar als ik me in een gevoel verslik
en ontrafeld wordt door een
ontnuchterende rede zijn de angsten
uit ervaring, waar ik op wil bouwen
en daarop de stappen moet vertrouwen
gegrond in afkeer van een filerend ego
in reflectie vermomd als spiegelbeeld,
omhult verder niets en maakt dat ik stik.

Een angst de noodzaak onderschrijft
in het spoor van oorzaak en gevolg,
de processen beter te ontleden, wordt de
genomen afstand van de angst beloond
en ik evenwichtiger mijn schreden vervolg...

Bijgeloof Vermomd ego

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 12 stemmen 312