207 resultaten.
What’s in a name?
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.679 Nu ben je weg en begrijp ik perfect
waarom die schok en die angstige blik.
Nu weet ik wat mij die nacht heeft genekt.
Hij heette ook Peter. Net zoals ik.…
unieke naam
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.325 het vliegtuig
landt keihard
met een schok
stokt navenant
in mijn schouders
zonder enig excuus
een onverschillig
maar dagdagelijks
gebeuren
mijn droom rolt
als een teerling
op de landingsbaan
verplicht met gordel aan
tot bij de stilstand
van het noest gedraai
ik sluit mijn oog
een arend stort zich
onbeducht in zee
ver achter…
DE ROERGANGER
poëzie
3.0 met 4 stemmen 745 Zal ik zijn als gij mij wenst,
Varend tussen weerzijds banken,
Als een schok de schuit doet wanken
En het schuim de plecht beplenst,
Leer mij dan altijd uw oog
Boven mij te zien en onder,
Als een weerzijds lokkend wonder,
Afgronddiep en hemelhoog.…
En toch . . .
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 229 De stiltes vullen jouw kilte aan
jouw warmte leidt tot rumoer
gevoelens etaleer je met emoties
maar die schok is niet voelbaar
want de elektrische lading
ging in rook op met illusies.…
Dood in de ogen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 863 Toen ik begreep
dat ook ik ooit sterven zou
voelde ik mij zeer alleen
En om deze schok te verwerken,
bezoek ik elke week zijn grafsteen.…
Yin Yang verdriet
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.484 Oh, zegt zij quasi verwonderd
Dus je hebt mij bedonderd
Ach, ik wist het al lang
Met jou word ik geen honderd
En als zij zich verslagen afwendt
Ver van mij gaat staan
Zie ik haar tedere schouders schokken
Van haar kin drupt een traan
Maar als ik haar aanraak
Trek zij zich terug, als is zij bang
Dat moment heeft mij nooit verlaten
Het…
Géén Woord
hartenkreet
3.0 met 31 stemmen 1.974 Tranen vloeien,
schouders schokken
jij aanschouwt het
maar je doet niets
je zegt niets
geen woord...…
de verpleging
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 3.593 de jeugd verzorgt de stervende
frisse huid tegen het vale
de schok bij beiden
de belofte en het kale
lieve toewijding
in rust aanvaard
en oneindig tactvol
naar elkaar gestaard
ik ga, jij blijft
hoe was dat ook alweer
als het leven lacht
in oneindigheid en meer
en na dat moment
terug in eigen werkelijkheid
beiden naar wat voor je…
Trieste blik
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.403 Trieste blik en dito ogen
die ik in de spiegel ontmoet
Vraag me bij tijd en wijle af
hoe dít zo nog langer moet
Kracht verdwijnt uit mijn benen
door de aarde geabsorbeerd
Beslissing leek zo doordacht
maar voelt nu zó verkeerd
Schokken door mijn lijf
door jouw foto op de schouw
Liefste, geloof me als ik je zeg
ik hou nog steeds heel veel…
Zonder rammende beat
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 194 hoor ik muziek
zonder rammende beat
hoe sneller hoe beter
opzwepend en heter
met activerende pil
ik wil harmonie
in een melodie en niet
de hysterische dram
geen dwingelandij
van de tam want mensen
houden dat ritme nooit bij
mag ik bewegen op
het geluid van zon en wind
gelukkig zijn als een kind
laat mij dansen zonder
te schokken…
Gas
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 94 De grond onder het Gronings landschap beeft
'Haar verten wijds en stil', zo spreekt de dichter
Toch zegt de meter op de schaal van Richter
Dat elk gebouw het binnenkort begeeft
Dan zit men in het noorden met de brokken
Dus hoogste tijd dat Kamp eens flink gaat schokken.…
wat er rest van zoete dromen
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 475 de vogel vloog naar onbekende landen
bracht hem haar liefste dromen mee
naar waar zij hopeloos verzandden
in liefdesvuur dat hij verbrandde
aan 't eind van het bal-masque'
en later van de schok bekomen
zit zij gespalkt weer aan de oevers van haar zee
zij ziet de aller-wildste stromen
en wat er rest van zoete dromen
dat fluistert zachtjes…
Hartendief
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.626 Elegant
glijden vingers
langs lippen
van satijn
een zoete kus
van zondaars
ontvalt een blik
mijn lief te zijn
En langzaam
smelten wij ineen
een rode roos
gewild -ik blijf
een hartendief
besteelt mijn hartstocht
vreemde schokken
in mijn lijf
Al ik geef
is nog te min
voel ik meer nog
vaar ik klem
zweet ik rollend
in mijn…
EEN BOOM GEVELD
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 419 Een boom geveld
gedachteloos
de takken zijn geknakt
liggend, langer dan rechtop
terneergeslagen
in dat besef
gebroken
bukkend, tel ik
ring na ring
jaar na jaar
staren mij nu aan
geboorte, oorlog, dood
te lezen in zijn ziel
gegrift zijn
lief en leed
gekerfd,
een hart, een pijl
een schok gaat door mij heen
daar staat mijn wieg…
Nacht over Westwoud
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 273 Is het de koorts,
de schok van
de ontmaskering
of de herinnering
aan hem die van
zijn voetstuk viel
maar die je in
dit oorlogsogenblik
van zo dicht benadert
is het je staat
om tot een daad te komen
nu je de kracht voelt
van de man die je
geworden bent
is het je spanning
die je in mijn lijf herkent,
gemis of heimwee,
verkrachting…
Storm op de hei
poëzie
3.0 met 2 stemmen 311 De hei ligt te huilen,
Ruig opengeborsten
Aan kieren en kuilen
En schrompige korsten;
Met plotsige schokken
Uit gaten en naden;
Met bonkige nokken
Uit narvige paden.…
Een moeder zonder kind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 166 bleek en stil
het zwarte steile haar
iets voor haar ogen
zit daar
een moeder zonder kind
wat in elkaar gedoken
haar trein
dendert maar door
met onverlichte ramen
zonder namen
schokken vier coupés voorbij
terwijl de regen spat
geen uitspraak over schuld
kan haar nog deren want
in haar hoofd rijdt weer de trein
de seinen staan…
Beknopt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.046 Ik heb een achterbaks toestel
met lampen nog van voor de tijd
dat strijdtoneel de buis af bijt
aloud is hij, toch doet ie`t wel
Het opstarten, dat is een hel
het geeft een heel naar oorgetuit
de stroom valt dan in schokken uit
met knettervuur; een vette rel
Oh had ik hem hier maar niet staan
schermutselingen mij te fel
en hififonisch veel…
Het duister
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 617 Alleen in het donker
Wandel ik door het verlaten dorp
Langs het
Spiegelende zwarte water
De koelte
De rust
Kalm ga ik zitten
Beroer de zwarte spiegel
Met de toppen van mijn vingers
Het duister duwt me zachtjes in mijn rug
Ik laat me vallen
Glijd in het ijskoude zwarte water
In de rust
Een laatste schok
Stopt mijn hart
Of vult de leegte…
jij bent het
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 3.544 die een moedertje zo laat wenen
haar schouders zo laat schokken
in troosteloos verdriet
jij bent het die in elke straat
en in elke kantine
van zich laat spreken en zelfs
angstige kinderen weten ervan
jij die elk orgaan kan vinden
om te vergiftigen met je stuitende adem
jij bent het hè duivel?
jij bent het altijd al geweest…
De Veerman
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.051 hij neemt de munten van m’n ogen
en draagt me naar zijn boot
ik voel me opgetogen
al ben ik kennelijk dood
er is het wiegende
bewegen op het water
de besliste haal waarmee
hij aan de riemen trekt
de zachte schok een tijdje later
waarmee de eindreis zich voltrekt
een zwijgend wachten tot ik opsta
een knik – als groet bedoeld
terwijl…
Tot steen verstard
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 73 purperhennen, citrusvruchten
Deden de gasten dieper zuchten
Ten huize van de vissauskoning
Er was even wat consternatie
Bezorgdheid onder de vriendinnen
Als het maar niet zou herbeginnen
Het trillen tijdens glans en gratie
De wijn leek zorgen weg te spoelen
Maar aan het einde van de nacht
Ging alles plotseling bewegen
Je kon wat lichte schokken…
Hartverscheurend.
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 737 Lopend door de straten van mijn gedachten,
probeer ik te herinneren hoe ze hiervoor waren geweest,
toen er nog geen barsten en scheuren waren
en er geen schokken werden gevreesd.
De zon is verruild voor grijze wolken,
de glimlach is omgebouwd tot traan,
puinhopen hoop achtergelaten op straat,
te bang om het verraderlijke in te gaan.…
hoe moet het verder, dichter?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 655 feilloos zijn nog niet mijn worp en zet,
mijn dicht maalt met happen en schokken.
hoog in me zijn engel en beest betrokken -
het dichtersbloed is nog niet dik,
mij droom heeft zijn doel niet onthuld.
ik ben slag noch stoot, onvolmaakt vervuld -
sinds die dag, in hoop te verrijzen,
met een nieuw licht, vel of snoet.…
Manisch depressief
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 372 Soms ben ik als een bezige bever
die naarstig een burcht bouwt
maar vaker ben ik als een spin
en houd ik me in schokken dood.…
Laatste trein
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 960 Wat gelaten stond je voor me
en ik snikte met een brok
want ik kreeg nu in de gaten
dat ik jou hier moest verlaten
toen mijn laatste trein daar wachtte
op de wijzers van de klok
en het fluitsignaal viel samen
met de eerste wintervlok
Van het raam zag ik je zwaaien
en de trein schoof met een schok
over veel te natte sporen
langs dat wat…
Totale eenzaamheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 160 vals draait
een kring
rond de maan
in het duister
is er een komen
en gaan van geluiden
onherkenbaar
in bestaan
reppen zij zich voort
met een spoor
van buitenissigheden
achter zich aan
aarde lijkt
te schokken door
brokken vreemde energie
mythen sagen
en legenden geven
nooit zoveel ellende
de stoet lost op
in het licht…
nevel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 sluier om de ogen een donker zwart
Wat het leven heeft te schenken is alles wat het ziet
De diepte van verlangen slaat op het hart als angst
Bewust zijn van komen en gaan
Voor altijd de reden van bestaan
Maar wat vrij wordt ontvangen bezit gevoel het langst
Een open hart een open hand
De wereld schrikt
Rukt alles uit verband
Voor deze schok…
Op de valreep
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 108 Maar wat kregen ze een schok:
daar zat thuishulp Truus van Strien
pront in haar positierok.…
Ontwaken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 Ik beef, schok, schreeuw, ontwaak.
Een beeld zweeft uit het natte raam,
Er is geen uitweg meer, ik maak
een einde aan uw naam,
gooi een net van taal door het duister
en vang een laatste woord.
Ik knikknie naar het venster, luister:
een vader, moord.
Het is een droom? Nee echt.
Wiens vader? Al mijn vrienden
leven in geluk.…