339 resultaten.
Sluimerzinnen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 610 Het letterbos beweegt
met vlinderzachte schreden
voor mijn ogen langs.
Tropisch hout, warme woorden
van bezinning
droomregels gesponnen
in fluisterend wit.
Het landschap
dat zich al vormde
voordat de inkt haar verhaal deed
nestelt zich voorgoed
in mijn herinneringen.…
Oranje
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 712 in het voorbijgaan
groet ik je even
gewoon een knikje
niets overdreven
vandaag geen zin
om te delibereren
spoed huiswaarts
met rasse schreden
voel me niet te min
om Oranje te eren
wat is het leven
dan simpel
verstand op nul
lekker snoepen bij de buis
we worden kampioen
ik weet het zeker
en nog wel
met vlag en wimpel…
Langs de vloedlijn
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 609 Licht tipte zand, ogen bogen
en het strand raakte bedolven
onder een lange adem, de oceaan
een nachtsonate van geruis
en wij keerden op onze schreden
over gouden duinen, wuivende palmen
indrukken achterlatend
later dwaalden vingers
tussen schouder en blad
een levensloop van stiltewoorden.…
Praag
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.167 lichte schreden
passen traag
vele treden
herfstig Praag
stenen zerken
oud papier
meesterwerken
Pilzner bier
stromend water
Karelsbrug
straattheater
heuvelrug
schrijversstad
barok muziek
bakermat
melancholiek
vervlogen dromen
strijdtoneel
thuisgekomen
zacht fluweel…
hemelhuis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 opnieuw, in een poging niet te betreden
planten we bodemloos onze dunne bomen
te voet, langs de randen van vrije vlucht
op zoek naar de wortels van verlangen
om ons af te zonderen van het heden
de kaalheid van onze vlakte te omzomen
tevens voor wankele schreden beducht
altijd tussen gedachtemuren gevangen…
Veertien
netgedicht
2.0 met 333 stemmen 36.810 Je zult je zinnen nu
verzetten
krakend zet je, je eerste
schreden in de boze mensenwereld
van waaruit je de regenboog
kunt raken
met je mooie oog
of liggend in het gras
een zachte wolk
voorbij ziet drijven
ver weg
zo zal dat gaan
en we lopen met je mee
zo langs de zee
zo langs de zee.…
Hemel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 308 Ik heb een rivier
gevuld met tranen
die ik om jouw gelaten heb
wanneer mijn sterven
met rasse schreden nadert
laat mij dan verdrinken
in het water
van mijn deemoed
als jij hier niet meer
bij mij wilt zijn
dan hoop ik dat ik je in de hemel
weer in mijn armen mag sluiten
de tijd heelt voor mij geen
wonden, slechts het sterven…
Jas van onverschilligheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 110 Het najaar nadert
Met forse schreden
Herfstwind die het
Overneemt van milde
Zomerbries - stormen
Zullen ongetwijfeld komen,
Ik trek mijn jas van
Onverschilligheid aan,
Doe de knopen dicht
Die niets meer van dit
Leven moeten hebben,
Slippen die meewarig
Het zielloze leven
Om zich heen bezien,
Ik zet de kraag hoog op
Die alle…
Snelhechter
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 179 Jij wende rap aan mij
Met rasse schreden wist jij mij te vinden
Jouw hart vlug aan mij verpand
Als de bliksem verdronk jij in mijn ogen
Handen die pijlsnel de mijne wisten te vinden
Je oren in no time mij horend
Vlot knikten jouw knieën
Hecht snel
Snelhechter…
Mantel van?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 75 Het heden waarover ik struikel,
een dunne waslijn aan de
horizon, die al eerder
overspannen was,schrikdraad
waaraan de alom aanwezige
schaduwen hangen, ik spartel
tegen, verlangend naar een
integere engel die bestaat,
ons het onzichtbare verklaart,
terugkeert op haar schreden
wordt ik door tijd en ruimte en
onder een mantel van…
Stromen van tijd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 67 Niet langzaam treden dagen nader
Maar komen en gaan met rasse schreden
En vliegen aan ons voorbij
En wij, wij worden meegezogen
In kolkende maalstromen van tijd
Aan zwakke strohalmen klampend
Op de woelige baren
Tot we belanden in oeverloze ruimte
In zeeën van eeuwige tijd
Waar dagen zich stapelen tot eeuwigheid.…
Raar
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 252 verleden is niet voorbij
het ligt in het heden
je vindt het in jou en mij
instinct uit de hersenstam
dat van de reptielen kwam
behoed de schreden
vleit zich tegen emotie
kust gevoelens in devotie
verwarmt de stam
begrijpen is zwaar
en verklaring onwaar
beter woorden vermeden
gevoelig ondergaan
betoverend aftasten
mensenkern blijft…
CONCERT
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 911 Nu, doelloos op mijn schreden teruggekeerd
wordt deze dag mij langzaam afgenomen.
De weg voert naar een huis dat zwijgend wacht,
de kamer waar een bed mij tergend noodt.
Ik leg me neer, verhang mij aan de nacht,
de klamme slaap, klein voorschot op de dood.…
Het hart spreekt
poëzie
4.0 met 2 stemmen 476 Laat mij, als wie uit zijn huis getreden,
ginder in de nevelen verdween -
- nimmer nimmer hoort men zijn gewende schreden –
spoorloos in Uw stilten zijn vergleden,
waar ik eeuwig ben met U alleen.…
tweesprong
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 op weg naar de
kust raak ik het
spoor bijster
de tijd snelt een gestrand
mens graag met rasse
schreden voorbij
de kraanvogels boven
volgen vastberaden de
reis naar het zuiden
luid trompetterend doorklieven
de hemelbestormers een
blauwgrijze lucht
mijn gedachten
strijken neer in een
armzalig verzanden
kom ik in beweging…
Ochtendritueel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 61 weer hoor ik
traptreden keuvelen
over jouw schreden
geschuifel
wat gekraak
in bibberend beven
de kreun
het steunen als je
op de overloop bent
het gemak
van de traplift
heb jij nooit gekend
als je boven was
liep alles altijd
keurig in de pas
jouw heerlijk
ochtendritueel was
voor ons nooit te veel
een nieuwe dag
met heldere…
Ogen om in te verdrinken
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.160 Ogen om in te verdrinken
liefde om in te baden
Tanden die naar me blinken
borsten om naar te raden
Een mond om te willen zoenen
billen om te willen kneden
Goed gekleed inclusief schoenen
loop jij met rasse schreden
Monden vallen bij een ieder open
al loop je alleen maar voorbij
Elke man zal stiekem blijven hopen
ik niet, want je koos…
On ne parle pas Anglais
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 620 Ik en mijn Franse taalgenoten
hebben eensgezind besloten
om terug te keren op onze schreden
en dat tot elke prijs moet worden vermeden
dat er Engels wordt gesproken in het Europese Parlement,
zolang Brown niet in euro's afre kent.…
WEEMOED
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 190 beter te zwijgen
Ik wil nog 'n ijsco
op 'n terrasje eten
Nog bruin en bronzen
in een ligstoel
Maar wind wil
niet langer liggen
Avond aan zee
toch wat koel
Goudgeel blad
ligt op m'n pad
Zomer wil niet
op z'n schreden terugkeren.…
Schaakspelstratego
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 45 De IIIde Wereldoorlog is nakend'
Komt met rasse schreden rap dichterbij
Wie leidt de touwtjes, wie moet terugtreden
en werpt bommen, gericht, slechts rakend?…
Aanwezig
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 639 alle schreden zijn versteend
en toch vind je me steeds weer
ineengedoken onder tafel
wanneer je droge, koude mond
het niet meer alleen kon halen
je armen zo geluidloos zwaar
toen ik ging schuilen
achter naakte wind
en nauwelijks beslagen ramen
vele volle manen hebben
mijn schaduw zwijgend beweend
want ik hoor nog elke stap…
ontmoeting in spiegel
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 433 onvoorwaardelijke
allesomvattende
onuitputtelijke
lieve liefde
hoe onvermoeibaar
heb ik je gezocht
noord en zuid
oost en west
in diepste diepten
en in verste verte
hemel en aarde heb ik bewogen
water en vuur
uitgeput en moedeloos
op mijn schreden
teruggekeerd
en thuis gekomen
poets ik mijn spiegel schoon
na zoveel lange…
65 jaar Westerbork
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 415 Barakken, ramen die bestemd waren voor wezen
die met ruimteloze schreden de dag afwachtten,
muren van prikkeldraad niet zagen verdwijnen
eenzaam als de dood,
zelfs de andere kant van het draad was zonder licht
ze hebben getracht een eigen kamer in de wereld te zoeken
uitzicht op vrijheid , plafond en die binten
kregen ze nooit meer uit…
De kus van verraad
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Ten onrechte blijkt de goede
overtuiging een wang te hebben
toegekeerd en pas later met
een beschadigd vertrouwen op
zijn schreden te zijn weergekeerd.…
Aanhalig vleit langs mijn schreden
gedicht
3.0 met 31 stemmen 16.246 Aanhalig vleit langs mijn schreden
Mijn panter, die zwarte tijger.
Daar ik niemands gunsten weiger
Vier ik feest bij sluwen, wreden -
Vorsten liefst, vol boze lusten,
Schenders, die de schepping Gods
Vertrappen, met zoveel trots
Of zij de sterren zelfs blusten.…
LEVEN
poëzie
4.0 met 3 stemmen 403 Wij reppen onze schreden,
En scherpen ons gezicht,
En zoeken hier beneden
Wat verre vóór ons ligt; -
Verzuimen en verzaken,
Wat ons omringt, wel niet,
Maar hijgen toch en haken
Naar vrolijker verschiet.…
Verloren vriendschap
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 3.107 Merk dat je me met schrome schreden mijdt
Ieder nieuw gesprek opnieuw vermijdt.
Onze vriendschap lijkt plots heel beroerd
De herinneringen laat je onaangeroerd.
Ik moet deze gevoelens kwijt
Je bent een man, een rariteit.
Onze vriendschap lijkt meer op durven en kunnen
Maar merk je dan niet de verschillen?…
beukenaanplanting wijst op het horen tot een goed
gedicht
2.0 met 11 stemmen 8.669 horen tot een goed
de groepen bomen, groepen van een vormend, groeperen
hun onderscheidloosheid en stellen hun enigheid
hun plaats is het dat tussen hen, door hun omspreiding
genodigd, in die de grond zacht is van zoveel herfsten
als haar jarental en voelt als zwichtend, voorbijgegaan
worden tegelijk twee en vele, als zich begeeft in een schrede…
carrefour
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 134 maar nog voor we goed en wel
beseffen waar we nu zijn
keren we terug op onze schreden
Lejo van Kuijeren…
Welgevallen beloftes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 231 ik schrijf van leven
tot aan de ondergaande zon
draag de dood tot aan mijn kraag
het kleedt warm en is barmhartig
het eind smaakt naar doffe gebeden
en bidt zich door het sluitwerk
van opgedrongen vaardigheden
die roerloos blijven staren
het monotone, het lied zonder verhaal
dat toonloos de tijd laat passeren
met schreden die al dolend…