190 resultaten.
Herinnering aan een kolonie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 333 Hoe je het slijk van je schoenen krijgt,
De stank uit je sokken wast,
De vlekken van je broek veegt
Des te meer.
Soerabaja
Atjeh.
Keer op keer.
Blik op oneindig,
Handen in elkaar gevouwen,
Het beeld op zijn netvlies nog gebrand.
Te breken, ontsteken, te duiken, te zijn.
Soerabaja
Atjeh.…
Noordpolderzijl
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 262 Tussen de stilte
lispelen golfjes
onder welluidend
vogelgezang
fluisteren rietkragen
wind over land
grazen koelbloedige
Belgische paarden
in kwelders achter
de wakerdijk
waden kinderen
door het slijk
wandelaars
kijken hun ogen uit,
vormen een kleurige
sliert door de polder
lucht ademt nodigend
Rottumeroog,
de waker geleidt je
indachtig…
moeder aarde
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 146 Zij ligt er moerassig bij,
slijk, water een vuile brei.
De jeugd lijkt uit haar lijf verdwenen,
de hemel is zelfs aan het wenen.
Moeder, waarom doe je mij dat aan.
van jou komt toch mijn bestaan.
Laat me weer even bloeien,
laat vergeet-mij-nietjes op mij groeien.…
oude kerk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 345 in de holte van een torenspits
een kreupele kroon in de mist
glipt de duif door een kier
het gebinte kreunt onder een dunne mantel
trefzeker als de naald van een kompas
strijkt de duif neer in de afdruk van een rubberzool
ribbels in een vlies van slijk
herinneren aan de gebochelde dwerg
die schichtig maar sluw
achter orgelpijpen wegduikt…
waterval
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 409 in de tropen gromt de dondergod
in een woelige sluimer
druppels versmelten tot een straal die opbolt
doorheen de grillige darmen van een grot
naar de rand van het hoge rotsvlak
de trechter die zwelt en overhelt
de stroom is een glinsterende tong
die gruis en slijk loswoelt
haar bedding slijpt tot kruimels
ze tuimelen in de kloof
door…
Jij brak de wind
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 ik wist je
op het zwarte land
terwijl de regen striemde
zwoegend in
het zuigend slijk
gebogen naar de dijk
jij brak de wind
die gierend aardde
terwijl jij even rustte
en als kind
de mantra’s zong die
haar kracht bedaarde
jij bent geen heerser
over grond en lucht
maar deelt de elementen
in samen gaan
neemt ieder zo zijn vlucht…
Tamar
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 663 Ik sleep mijn vleugels door het slijk,
ik ben goddelijk.…
rookt nog na
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 verpulver het potlood
de vingers aan de rol
rullen geurige tabak
likken warm het slijk
de letters branden
aan rokende zinnen
de woorden knetteren
een zwevende waas
verzilver de katapult
het elastiek stil de spil
springt en velt tong
flarden mompelmoed
o nicotine o alcohol
o wierook o waanzin
dat alle heerlijkheid
genoegen vindt…
't Nieuwjaar! Och! 't Is altijd 't oude
poëzie
4.0 met 1 stemmen 4.333 't is altijd 't oude:
zitten beven van de koude;
dan, deur slijk en moze gaan;
later, in de zonne braên;
als het zwijn zit in de kuipe,
't keerske brandt al in de puipe;
en, van zo de winter fluit,
't keerske is dood, en 't jaar is uit!…
Hakkelsum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 'm
aan
nieuwsgierig
naar die naam
niet meer
na te gaan
of dat dorp
ooit heeft bestaan
waar het lag
in het veen
van Reiderland
ingeklonken
met ijverige hand
afgegraven
dat het voor de Dollard
een koud kunstje was
de restanten
weg te vagen
slecht dijkonderhoud
de zee brak in
maakte alles zout
en brak en nat
geul en wad
slib en slijk…
Regenringen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.720 mijn vege lichaam luchten
anders wordt ik koud en stijf
Ring na ring
etend ploeg ik nieuwe gangen
steeds dichter naar het oppervlak
ik voel het fibrerende tikketak
van de neerslag die me wil bevangen
Kronkelend verlaat ik het aardse rijk
slingerend denk ik mij te bevrijden
maar in een poel eindigt mijn lijden
schoon gewassen van het slijk…
Zaagsporen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.267 opstaan
er zijn geen grenzen aan de dagen
heldere nachten bij volle maan
vetverchroomde volle magen
Een starend oog, mijn leven
er hinkelt een treurwilg door het beeld
vage zaagsporen, achtergebleven
onze huid als behang verspeeld
Een slapend oog, mijn dood
er roest een spijker in mijn hart
verzwolgen in de moederschoot
verdronken in het slijk…
Lege handen
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.763 Ik kots de vuiligheid uit mijn lijf,
zwarte nevel nestelt zich in mijn poriën,
grauwe geruchten wentelen zich in het slijk
Ik kruip in mijn eigen blinde vlek,
weg van alle kleur,
blind voor een gebed
Ik krimp en vervaag,
word leeg en stil
en verdwijn
In de diepste geluiden
van mijn ziel
breekt mijn geloven,
Ik kan niet meer zien…
Waddenzee
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 553 De wind brengt fluisterend eerst het zilte
zinderen van de golfjes aan de dijk,
doet geluiden smelten, laat sporen in het slijk.
Dwarrelende vogels kwetteren schel het uit,
boven de rimpelende vlakte verstomt hun geluid.
Onder de hemelboog, in wattenkleuren gevangen,
wil 't zeegeruis niet in het oor blijven hangen.…
groensel
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 124 met mijn wenkbrauwen
hang ik aan de stoeprand
dit kikkerperspectief
biedt nieuwe mogelijkheden
de stroom van de goot
gaat voorbij het riool in
vervuiling van de straat
verdwijnt als sneeuw
ik vlieg hier in spiegelbeeld
door lucht en wolken
anaeroob als ik ben
een bevrijdende vlucht
thuis in het slijk der aarde
proef ik de bitterheid…
Weerslag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 193 En weer regent het
grote druppels ratelen
ruw de luiken langs
Natte modderglanzend slijk
spoelt zwart glijdend
elke doorgang weg.
Heel de dag ligt stil
in halfduister tobben
hoe het morgen verder moet.
Beelden van gemiste glorie
dansen dreinend door de kamer
nu de zon niet schijnen wil.…
bliksemliefde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 in je blauwe ogen
je jaagt een leger hazen door mijn bloed
en rilkoorts rolt over mijn huid
ademen is je onweer inzuigen
en je stempelt mijn huid vol vervaldata en streepjescodes in te ruilen voor zachte zoenen
ondertussen wandel ik door de warmte van je naam
en knabbel op de letters alsof het zoethout was
ik sta tot mijn knieën in het slijk…
Hitte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 283 Hij dook net uit het slijk
En kijkend in zijn boze oog
Weet ik "mijn" vader was nooit rijk.…
LAIS CLXXXVII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 29 Het legt het eigen rot aan banden, schat
de tijd rijp voor schoon schip en spoelt het slijk.
Het drukt het mormel van ’t humane plat
en legt het aan ’t infuus van haar gelijk:
haar gebeuren is doorvoeld, maakt het rijk
en laat ervaren al wat verscholen is
onder nijdige slijm, onder de ergernis
die aan de echte stem geen klank meer laat.…
LAIS CC
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 40 Alle mormels spelen wereldorgel
en wormen maken olijk slijk van vlees.
De geluiden van rot in de mergel
gorgelen vreugde maar angst maakt hen hees:
de aarde verrot en de mens viert zijn vrees.
Haar git strijkt áán de helse duisternis
zij is de lont in de gevangenis.
De tijd is bom, de uren tellen snel.…
Zaadkluizen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Soms is een nieuw begin
dor hout in zwart slijk
of in geblakerde grond
na een verwoestende vloed
een snelle vuurzee, of
menselijke domheid
Dan ontwaakt de aarde
van de Aarde
en gaat haar zaadkluis open
Alles bloeit weer op
waar we bij staan
maar we kennen onszelf
en durven niet
er volledig op te vertrouwen
We zijn zonen van Noach…
Waterkering
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 499 Een meer, een minder het maakt niet uit
natuurlijk, is geen vaststaand feit
dat blijkt bij het verdampen in de tijd
en hoe het meertje elders buit
Het evenwicht is niet te verstoren
de som van al het water blijft gelijk
het totaal van leven is er aan gebonden
Ook al barst de grond rondom van wonden
in deze kleine spiegel krioelt het slijk…
Tijdschrift
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 444 doelstelling een enkeltje vertier
Dozen vol vermalen tot een natte pulp
De beschreven bladen zakken in hun schulp
Tegenwoordig moet het kortweg digitaal
Populaire stukjes worden marginaal
Met een entertje gewoon te niet te doen
Onze tijd wordt nooit een eindeloos seizoen
Oudere verhalen blijven invloedrijk
Want ze zijn gestegen boven aardse slijk…
-op Visser van Ma Yuan-
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 598 Nee,
Ik vaar niet meer
Geen schilderij
Eerder een collage
En eigenlijk
Van beenderlijm en slijk
Trekt men net,
Geen thee.…
wiedeweer
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.131 regen tikt mijn wereld wakker
na het zaaien zal ik maaien
wat ik heb geoogst
tere bloemen snijd ik dierbaar
droog ze leg ze naast mijn bed
maar van wat ik ook geplant had
is een kostbaar deel geplet
ruk de wortel van het onkruid
niet in wilde woede weg
nagels breken tranen wreken
delf en delg de oorsprong uit
treur vandaag nog in dit slijk…
Nachten vol tranen.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 982 Mengsel van slijk en machteloosheid.
Lichamen geketend door zonden.
Nu in de diepe nachten en het zijn er zoveel in de gevangenis.
Huilen deze gevangen mannen en schreeuwen ze van de pijn in een potdichte cel zonder vaas met bloemen.
Alleen op blote voeten in een hok en achteer tralies.
Dag en nacht.Ze verlangen naar moeder.…
Sluitstuk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 het licht
geteld
We zijn
-met onze ogen-
door het boek
dat jaar heet
gesneld
Weer
was er strijd
zonder enig held
werden kinderen
heimelijk geboren
Weer
bliezen politici
van hun hoogste toren
werden er meningen gegeven
oordelen geveld
Weer
werd er door
jonge meiden
op plein en plek
geginnegapt
Weer
blijkt geld
het slijk…
Hitte aan de vaart
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 160 Hij dook net uit het slijk
En turend in zijn boze oog las ik ..
Ik ben de koning van het zomerrijk.…
Onschendbaar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 588 Een beursbaron die de handen wringt
Het sloffend vee veracht
Hij laat de woekerwinst berekenen
van een nog niet aangeboorde bron
terwijl het zalig slijk zich ophoopt,
een stroom van nullen en strepen
naar de ongerepte tuinen.
Klerken zijn er een bedreigde soort.
Maar in het wetboek staat het zwart op wit:
Het vermoeden van onschuld.…
opnieuw beginnen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.025 de letters branden
aan rokende regels
knetteren de woorden
in een zwervend font
ik verpulver de papaver
paverpa de ververpul
de vingers aan de rol
rullen geurige tabak
monden slokken warm
het slijk der aarde
longen zuchten ontspannen
dwars op geduchte werken
ik verzilver de katapult
tapultka de ververzil
elastiek stil de spil
sprong…