190 resultaten.
Pulp en gif
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 Wie knaagt er aan mijn vroegere idool
Oude liefde roest toch niet, dat staat er,
Wat woelt er in het drab van troebel water
Wat houdt zich schuil in 't slijk van het riool
Het leeft van pulp en nutteloze zaden
Het borrelt in het gif van roddelbladen…
Mijn Waddenzee
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 875 Ik heb mij gericht
tot het slijk op je gezicht
je daden verheerlijkt
zoals God mij loont
mijn voeten gebalsemd
in jouw
gestigmatiseerd verleden
is het mijn rouw
die tranen laat
wanneer je gelofte
mij terzijde staat
als je schreeuw weerklinkt
uit de keel
van een vluchtende
Jan van Gent…
Orang Petani
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 451 Waar sawa’s nattig liggen te drogen
In alles verzengend zonlicht
Oogsten zij pijnlijk voorover gebogen
Verschroeide ogen op zuigend slijk gericht
Vermoeid verlangend naar de dis
Waden zij moede naar bamboehuisjes
Waar hun wacht rijst met zoute vis…
Koopzucht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Een bos winkels
Een tros koopwaar
Om te plukken
Is het dat wat de dag vult
Of is er meer naast het slijk der aarde
Waardoor een mensenkudde wordt gedreven
Vragen staat vrij, consumeren moet.
Koopzucht en veel gebakken lucht.
Grote figuren op een bankbriefje,
vele briefjes bij kleine figuren!…
Geldingsdrang
hartenkreet
3.0 met 29 stemmen 4.548 WIA, weer iets afgepakt
De politiek is in de stront gezakt,
Vertegenwoordigt norm noch waarde,
Graaiend afgezakt naar 't slijk der aarde.…
GELUK
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.096 Vergeet niet te leven,
het duurt maar even
Een vaak gehoorde raad
Want aan het einde van ons kronkelend pad,
wacht ons slechts een donker gat
Het slijk van onze aarde
is dan van geen enkele waarde
Toch maakt de mens zich druk
Denkt dat geluk is roem en geld
Voor hem het enige dat telt…
Bollenveld
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 121 Met blote voeten
in een bollenveld,
slijk onder de nagels
en kleine kiezels
tussen de tenen,
als steken in zijn hart.
Hij plande ooit een bloemenveld,
groot en kleurrijk,
werelds als de vuren
van Olympia tot Barcelona,
maar loopt vandaag,
als alle dagen,
met blote voeten in een modderig bollenveld.…
Vroege vogel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 106 Op spoedende schoenen
ontwijk ik glinsterend slijk
hoor gefluister in het riet
ontwakend land.
Wind die met zachte hand
plaats maakt voor vroege vogels.…
Het slijk der aarde verdicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 204 Alles wordt hier afgezet
het vergezicht dempt
oorverdovend stil
het slijk der aarde
in slenken opgehoopt
waar lamsoren lopen
te grazen genomen
eet men zeekraal
met vers is iedere naam
in het zeezout omgeven
hiert baart men zorgen
naast geluk en paart
er slik aan schor
in die gedachten
heel wad geboren
in alle rust is dit
in mist…
Depressie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 688 De verdorvenheid
In de spiegel
Zie ik alleen
Achter de lege ogen
De draden van de dood
Het zwarte slijk
Plakkerig, stinkend
De rotting begonnen
Verlorenheid zo zoet
Als drijfzand
Het laatste stukje wil
Omsluitend
In de verte
Een lichtpuntje
Het vlammetje van hoop
Een dochter
Een vriendin
Een moeder
Is ze te laat?…
Op de koers van de wind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 130 op de koers van de wind
ligt de zee
de regen is zoutig en grijs
gerommel schrikt de hemel
tot in het slijk
zandtapijten herschikken zich
traag maar gestadig
ze wandelt hier
om te ontsnappen
aan de rondjes in haar hoofd
maar haar dromen
stranden telkens weer
in de schuimende vraagtekens
en de wind die blijft
op de koers van de…
opnieuw vliegt de engel
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 334 opnieuw vliegt de engel
vleugels zwaar beladen
met het slijk van aarde
klapwiekt hij traag
door angsten en pijn
dan daalt hij neer
vlak voor mijn voeten
blijft hij verbijsterd staan
en wist de sluier van
mijn aangezicht
in dat gezegende
ene moment
ontmoet ik in zijn ogen
mijn diepste
eenzaamheid
en ik schreeuw!…
Olijfgeheugen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 972 Jij, vlijmscherp uitgelijnd
op giftig azuur, koppig
en verstard vormenspel,
amalgaam van molm,
versteende stof en zilver,
schenk mij van je vruchten
de bitterste,
opdat ik herinneren zou
hoe de strijd gestreden werd,
paarden waren er, weet ik nog,
besmeurd met bloed en slijk.…
trein
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 96 Hoeveel keer kan men je breken
kansen ontelbaar berekenen
tussen verlichting en dood
zie kikkers kwaken in de sloot
val midden binnen in de zin
luid en duidelijk aanwezig
in
bezig
wat heb ik nou schijt
aan jou en je literatuur
verdwenen spijt
de wereldwijde kuur
waarom ben je niet rijk
slijk
voor altijd
over en uit…
Het knaagdier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Verzinkend in het slijk der aarde
rest me slechts
wroeten en geknabbel.
Een spitsmuis die gangen graaft
in de spitstechnologische machine,
een vuiltje met andere woorden.
Geen vuiltje aan de lucht?!
Enkel een zonsondergang
doch niet meer voor mij:
ik zou mijn vingers verbranden.
Schichtig vluchten mijn gedachten
als een rat.…
Park in de Winter
gedicht
3.0 met 30 stemmen 14.435 De kleine vijver is inktzwart en stil,
als hoedde hij een kleinodie, het slijk.
De zomerboot, een dodenbark gelijk,
ligt bij het tuinhuis, even zwart en stil
-----------------------------------------------
Uit: ‘Verzamelde gedichten 1938 –1988’, 1990.…
Wat zij ziet is een groene zee
gedicht
3.0 met 28 stemmen 7.988 Slijk.
--------------------------------------------------
uit: 'Van eenheid de breuk' 1991.…
Wandelliefde
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 172 Stap-voor-stap
en haar benen die in hetzelfde ritme gaan,
zich voorttrekkend van steen naar steen,
door slijk en nat gras
de liefde niet ontvlucht
maar juist gezocht en gevonden.
Met één lach.…
Feestvarkens
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 133 Of, in het slijk der aarde.
Mensen leven zoals dieren leven.
Als varkens die houden van feest.
Als zwijnen, die ook mensen zijn.
Mensen genieten dierenrechten!
Genieten dieren mensenrechten?
Recht op waardig leven?
Recht dat verankerd is.
In onze Grondwet.
Natuurlijk toch!
Of ...
Natuurlijk niet?…
LAIS CCLXXX
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Het was gebaar, het smelt als sneeuw tot slijk.
Het is een woord dat niets tot lid verhardt.
Het wordt gezegd, gedicht: een het is hard.
Het wordt gebruikt als stoplap van bestaan.
Het regent, het gaat, het wordt niet gedaan.
Het zocht begin dat nooit begonnen was.
Het is een einde dat niet kan vergaan.…
Eikeldichtje
gedicht
3.0 met 19 stemmen 4.524 Een klein alpinopetje
op een gaafgladgezichtje
groenglanzend naar bruin, netjes
verankerd
aan in grondgeworteld
hout
Morgen
valt het gelijk de zijnen
in het aardse slijk
als voer voor de zwijnen
of vergaat tot stof
onder dicht kreupelhout
Maar, misschien
heel misschien dat
dit éne eikelwichtje niet
zal plezieren
tot levensonderhoud…
Vleugellam
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 129 Met koffers naar een tijdelijk verblijf
zonder bagage aangekomen
in de eeuwigheid
het pad ligt donker
vol verwarring en wanhoop
de toekomst in slijk verdwenen
de uitgezette koers
blijft voor altijd
een streep door de rekening
we wandelen op gebroken glas
op de flanken hangen zwart
en onbewogen de gordijnen
God schiep het licht
wie…
Irreëel of niet ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 32 Choreografie in het fundament van
angst, het falen een trein net niet
gehaald, mand vol lege eierschalen
uitgegleden op de medeklinkers,
gevlucht voor zinnelijke verhalen,
door de stroperigheid van een droom
te dwalen in het slijk, voor een
spoorboom die nooit open gaat,
verbeeldende ideologieën van de
straat, talrijk de als klinkers…
Ik ben niet, ik was
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 2.325 Liggend in de molm van mijn bestaan
knaagt de botworm aan mijn ziel
Zwijgend sijpelt het slijk
Poeder verpulvert tot stof
Donker de ontaarde aarde
Een stempel uit het verleden
Vingerafdrukken vervagen
Nagelklanken, harensnaren
Traan slijt naam in graniet
holt bergen uit tot dalen
Het leven stampt als een olifant
langs de rand van…
Zon en water golfden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 301 ik brak
de spiegel
van het water
met een eerste stap
zon en wolken golfden
toen ik verder trad
en mijn houvast verloor
na altijd vaste grond
ik zakte weg in
zuigend slijk de koude greep
krampachtig naar mijn lijf
het was gedaan met mij
de golven rolden terug
de kring sloot zonder lucht
de spiegel scheen haar volle maan
niemand…
LAIS CCXCIX
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 38 Ik was een daad, maar smelt als sneeuw tot slijk.
Ik was een lijf, maar ben tot naam verhard.
Ik word gezegd, gezicht, mijn boek is hard.
Wij vinden slechts elkaar in ons bestaan.
Muziek heeft ons met liefde aangedaan,
wij zoeken dat wat nimmer ergens was.
Ik ben geheel tot niets in jou vergaan:
ik ben als niemand die nooit ergens was.…
synoniemrijm
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 70 Zo niet, dan is het er vanaf vandaag
Een boerensloot, aan waterplanten rijk
daarvan bestaat de bodem meest uit slijk
Ook de rivier door Dublin, juist ~The Dodder~
heeft aan haar oevers hier en daar wat modder
Wat dacht u van een oude waterput
Nou reken maar, zo’n ding zit vol met prut
En dit gedichtje?…
Speelt geraamte
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 417 je lacht tanden bloot
en langs je kaken
laait het hellevuur
kraait uit een
verdoemde schoot
je eerste uur
trapt de hemel
in het aardse slijk
brandt emoties af
speelt geraamte
met je eigen lijk
in de hel van vel
slechts een handvol
dorre zielen siert
je droef bestaan
want je ego blaast
slechts echo’s kan
dit leven niet meer…
wat er gebeurde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 94 het licht
en de dag
gleden traag
in een zee
zonder haast
toen kwam
de duisternis
met een zwarte
voile dekte ze
de wereld toe
in deze
nacht verhief
iemand zich
boven schuim
en as
zweefde
onzichtbaar
tussen
aarde en
hemel
vannacht
kwam iemand
met aarde
water en slijk
aan land
telde met
honderd vingers…
Oran Miskin
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.431 het geldelijk belang regeert
Hoort men geen ethisch roeping van het geleerde
En wordt de eed van Hippocrates genegeerd
Door smart overmand draagt de vader
Het in wit gebundeld liefelijk dode kind
Wat ik telkens weer met afschuw aanschouw
Daar waar de gestuurde dood de onschuld vindt
En gebukt oogsten zij weder
Starend in het slijk…