Alle inzendingen over sluizen

Er zijn bruggen die je niet over wilt sluizen die je niet voorbij wilt de grootste hel maken mensen nog altijd zelf (zie ook met foto's op website)…

ik ruik geen zoete avondlucht langs het pad dat oeverloos mij de verte aanreikt die ik toch nimmer had kunnen belopen er grenst tijd veel tijd aan de meerpaal van mijn schorre gedachten, want hoe zilt mijn adem ook de zee verwacht, drijven dijken als valse gronden door de sluizen van mijn knuisten…

stroomt het boert het sist het gorgelt lispelt en treiter-plaagt de oren het sopt en zuigt tot op het bot in gangen hangen klamme jassen bedompte geuren te verspeiden niet te vermijden spruitjeslucht nat Nederland drijft op het grondsop graspollengroen op vette klei doorspekt met kabels en riolen bijeengehouden door de dijken wanneer de sluizen…

De nacht opent de sluizen: lichtreclames en wagens overspoelen Las Vegas. Verkeerslichten pompen stroom in de lanen, ze leiden naar 1 punt: vertier in Living Valley.…

Het is gewoon een zaak van uitvergroten Student - die stapelt kratjes - lekker bier Voor huisvesting is dat ook een manier Wanneer 't aanslaat kunnen we zelfs loten En treuzelt er een met de propedeuse Dan openen we eventjes de sluizen…

Het heelt het spiegelbeeld van bomen populieren die het Brabants landschap sieren Nooit verveelt de zoom van de stroom oever en wal van rivieren Ze doorsnijden er Brabant met 'z'n hebben en houwen': de dijkjes en dijken schutten en sluizen ettelijke gemalen vertellen de verhalen van strijd en verweer tegen te hoog water.…

Schepen bevaren me varen de stroom op en neer beladen en onbeladen Schepen bevaren me kennen mijn nukken onvoorspelbaar toch mijn daden Schepen bevaren me wind en ontij mijn handlangers mijn trawanten Schepen bevaren me ik doe ze schutten en sluizen van ondiep naar dieper en omgekeerd kennen mijn ruwe oevers botte kanten…

waar sluizen dwars het water keren groeit trots het lage land de hand die dijken bouwde op wind vertrouwde de molens schiep in dit gebied kruiste kaarsrecht sloten weefde polders tot patronen groen waar boeren het goed doen dit lage land geordend door de hand van ruilverkaveling heeft weer de trots van toen…

Maar er is toch iets, dat is wat minder aangenaam- zeg maar fijn, telkens als ik een ritje maken moet, naar arts, ziekenhuis of fysio dan breken de sluizen open alsof men daarboven wacht: Komt ze er al aan, dan snel aan de kranen draaien gaan! open de sluizen en kletter maar neer, wauw vooral die hagelstenen doen goed zeer!…

het ruime sop in de sluizen bij katwijk staat het water hoog de getuigen spreken elkaar schijnbaar tegen kijken en zien niets een kreunend geluid - de volgorde in de tijd raakt vrezelijk zoek man van la mancha sancha pancha draagt voor jou warme estola toch ongehavend terug van het futennest weer gelijk water…

nog wel kort samengevat vraagt van de rede een vroegtijdig bedijken vaak bezat door overvloeiende gevoelens, zo willoos bereden, wordt van mij het bovenmenselijke gevraagd immers het stoppen van innerlijke weerbarstigheden is vaak ook nog dubbel gelaagd al heeft men weet van een doofpot, verstandelijk opgebouwd ooit worden de sluizen…

liever dan dichten wil ik openen woorden sluizen naar zee golven versterken deiningen laten branden ontdekkingen doen zinnen verzetten uitdijen wat leeft direct van de lever het hart laten spreken in verzen ademen penetreren spannen wat spieren willen moed ontbolsteren ontkiemen groeien liefde ontketenen zonder limiet liever…

Op een eiland zonder treinen volg ik het spoor van zon en zee de bielzen in mijn hoofd verdwijnen maar de machinist rijdt mee met kokkels, zaagjes, slakkenhuizen en alle schelpen die ik vind probeer ik jouw dood weg te sluizen maar ze voelen als bruin grind als een jutter langs de kustlijn sprokkel ik mijn laatste deel liever een zoutpilaar…

zacht vlaagt een eerste koele wind langs de verdroogde haag het donker stapelt zich ontlaadt in felle bliksemflits nog is het drukkend stil de laatste vogels vluchten met een verbaasde gil dan opent hemel in opkomend suizen haar grootste sluizen het begeleidend gedonder overstemt al snel dit regenwonder waar het droge land…

Ik zie jou daar staan met handen vol liefde de angst om te geven volkomen misplaatst Jouw hart zonder muur geraakt door mijn passie laat liefde herleven toont nakend jouw ziel Golven van hartstocht breken mijn gedachten de sluizen gaan open warmte keert het tij Verborgen gevoel geopend verlangen verloren gewaand gevlochten verdriet…

Sluizen openen in broekbossen en draslanden. De moed zwelt aan om zich van schroom te verlossen. Zomerkoelte doorklieft, doorregen van een toekomstig onvergeten. Golven in eindeloze stromen die van geen wijken weten. Samen knijpen ogen broederlijk de gemarmerde leden strak en stijf.…

Dan: alsof de sluizen, hun deuren openen komt de waterval, over heur wangen gelopen 'k weet 't niet meer, ben zo triest en ik: ik huil mee, omdat 'k niks anders wist. Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

druppels stroomden droomden vroeger in hun grijze ijle vlucht glinsterden de zielenpijn uit een hoog bezwangerde lucht de sluizen van hemel stonden open om alle zielen te dopen voor even weer helemaal alleen in menselijk herkennen zij gleden langzaam versnellend er heen de bekende plek in koesterend contact…

Laat de huizen, sluit de ramen, dek de haard: de open heemlen zijn de sluizen voor uw ongeduld'ge vaart. 'k Ben geleegd; ik ben verleden; 'k wórde dood: ik heb gevoed. Al wat komt is mijn verleden, waar 't gewerd uit mijne bede en lacht uit mijn vergeten bloed.…

Soms opeens komt het op Voel het borrelen diep van binnen Alsof de sluizen open gaan Een badkuip zonder stop Heb zoveel intens verdriet in mij Het zit alleen zo diep van binnen Onder een laagje vrolijkheid Och, kon ik er maar bij Waar komt toch dit verdriet vandaan? Waar zou de oorspong liggen? Heb ik maar zo weinig verwerkt?…

In geslepen banen sluizen trams verlangens door, bij vlagen gierend, bellend. Auto's horten dampend door het steedse heen, zebra's over tussen citybags met koopwaar. December stuwt ons winkels in, het infarct van kassa's langs. Muzak spoelt onze oren: liegt dat vrede geboren wordt in overdaad -…

Geen kans om iets weg te sluizen, wat er in zit, verdwijnt nooit meer. Ongepast, zoals de hele santenkraam de dagelijkse gang verstoort. Zoiets als een naam die niet bij een gezicht hoort. Elke trilling van het blad eist aandacht op. Ik heb het wel gehad, ik overweeg desnoods een totale denkstop.…

Gezichten die dromerig doch hoopvol uitkijken naar een tijd die nog niet is maar die hopelijk komen gaat terecht gekomen in de sluizen van de tijd het oude achter zich gelaten, het nieuwe binnengevaren, niet wetend wat er komen gaat - onwetend van de liefde en het leven dat hen overkomen gaat en van de dood die -nog - niet…

Ontdek de gastvrijheid Van Flora Batava Idyllisch gelegen Hotel aan de Vecht Waar bloemgodin Flora Vanuit haar boutique De finefleur toelacht, Publiek aan de plecht Vermaakt zich met oldtimers Austin Bugatti Concours d'Elégance In vastgoed belegd Stroomopwaarts zet Sharon De dijken en sluizen Nu open voor houders Van status…

ik heb wijsheid in een zinkput laten stikken zet nu mijn sluizen open voor alle erbarmen om te stranden waar vloedlijnen mij schikken misschien dat ommuurde trots mij zal omarmen zodat ik schuilen kan in de vesting van geduld waarbuiten zich de werkelijkheid ontvouwt op papier zijn alle dromen nu wel vervuld het gaat toch om de beleving welbeschouwd…

verglijdend in oplichten stierven zij een zonnige dood de vlokjes die het langste bleven dreven voor de zonnewind als lieve roze schaapjes wolkten zij in wit de kudde in verloren kleur in contrasterende onderkanten waar grijs en zwart de eerste regens droegen die met slag de aard ontmoetten in een lucht die omlaag kwam uit volle sluizen…

Niet denken maar doen handeling schatplichtig stroomgebied van dromen rivieren ledematen bloeien kleuren boeiend naakt het praten niets in stilte alles bonzen van leven open de sluizen alle deuren open sloop de muren naamgenoot in liefde goud omrande schoonheid bloemetje voor de dorst behulpzaam neergeschreven wat er toe doet…

jij buide op een exceptionele onconventionele manier met open sluizen en een stralende hemel ik heb je donker en dreigend gezien waarbij spanning de groene kleur van de donderkop aannam tussen sissende ontladingen en bolvormige bliksems explodeerde chaos en toch wist ik jou opklarend dichtbij jij doorbrak de stilte die…

In geslepen banen sluizen trams verlangens door, bij vlagen gierend, bellend. Auto's horten dampend door het steedse heen, zebra's over tussen citybags loodzwaar van koopwaar. Reclames pressen ons de winkels in, het infarct van kassa's langs.…

regent dat het giet ze weten dat een woning warmte biedt door water stromend door verwarmingsbuizen en binnen horen ze het ijle suizen van wind, die je wel hoort, maar nergens ziet dankzij de bomen zingt zij zacht haar lied verwaait de wolken stof over plavuizen dan fluit er iemand iets, wàt weet hij niet het komt omhoog, geschut door sluizen…