Alle inzendingen over standvastigheid

blijken jij gaf me meer gewicht dan ik kon dragen woog mijn kracht te licht zag je ogen vragen waarom ik ben gezwicht de stenen vielen in de moederaardeschoot weg was de belasting wat jij raapte kon niet leven was gescheiden dood voel de rotsen weet hun eenheid als de tand des tijd altijd zullen winden botsen met hun eeuwige standvastigheid…

structuren en waarheden orakelen ongevraagd de wegen voor vandaag naar de doolhof van morgen alleen jij mijn muze bent standvastig gebleven geen rots in de branding maar vol enthousiasme en vuur voor het leven dat niet doorlopend ontspoort maar weer keurig op tijd rijdt zoals het na eeuwen ook na corona weer hoort laat je lach…

Ja jou alleen Echt vanaf dat ogenblik Mijn blik in jouw hel- 'dre ogen Vol vuur en Liefde De mooiste kick Dwaal met mij door 't leven Standvastig. Zeker robuust Onze harten klop- pen samen Over en Weer. Bis Bepaald. Beduusd.…

waar zij eerst nog onvervaard ons de weg wees naar vreemde oorden daar is nu onze majesteit in de loop der voorbije jaren verzakt naar ene kant waar zij eerst nog helder blauw gekleed ging met fel witte ogen, blijkt zij nu door de aanslag van de tijd tot grauw en mos bekeerd och wat keek ik naar haar op haar verschijning zo standvastig…

Niets ontneemt mij het gevoel, de levenspoel, waarnaar mijn hart doet streven, want ik ervaar het eigen doel, standvast, maar koel, genietend van dit leven. Dus mensen kom en grijp de kans, leid de dans, geloof in eigen kracht. Dat brengt je leven in balans, het geeft je sjans, zoals je had verwacht.…

smart vooruit omarming in het wegbewegen en tuimel steeds het eerste strekken voelbaar soms het einde van ’t verhaal net als de leden van mijn lijf in ‘t midden steeds een buigen het steken sterft als kramp na dagenlang ontspant een draaien zich, een wenden en denken zonder strop of bijl verloren in de beelden uitgehongerd, mat en toch standvastig…

Wie kon weten dat de tijd zou komen met handen vol zwarte bloemen en verscholen in zijn mantel het noodlot dat zijn ijskoude adem zou leggen over het gelaat van unieke schepselen maar onaangeroerd bleven de herinneringen standvastig in hun soliditeit als een erfenis van waardevolle schatten op het witte doek van gedachten soms, als in een…

, daar loopt Hij Moeizaam, maar volhardend* *Met vallen en opstaan, maar standvastig…

je langteent woorden op een ander pad kiezelt vaag geluiden in vlagen wind die ik dan even niet kan duiden je overspoelt me met gevoel zonder richting aan te geven terwijl ik dacht voor even jou standvastig in je leven maar impulsief is weer de dief van woorden waarvan betekenis pas later komt in onze eerlijke bekentenis…

stuwt verlangen en drift aan het langste eind te branden beiden wakkeren de hoop aan, echter het water noch het vuur komen tot aan hun droge lippen, schone lucht en een niet verloren wal zorgen voor verademing langs haar boszoom, De Peperbus overziet, is standvastig, blaast niet hoog van de toren, strooit op tijd.. om te weten dat…

Wijsheid die ons leert, dat mensen bomen zijn, die standvastig staan, in een tijdloos NU. HIER-archie ontstaat, waar stormen razen. Waar bomen krommen. Waar mensen buigen, en weer verder gaan. Twee mini puntjes minder, boven een kleine letter ë, bepalen de zinvolheid, van ons bestaan.…

De kracht en de vaart En de standvastigheid Constant je oog op je prooi Je glijdt door de lucht met al je charme Jeetje wat vind ik je mooi!…

Via listig standvastig schijnen wil een schalkse blik nog wel eens schwitchen maar maria is nu in de trein gestapt we hebben niet innig eerder cool afscheid van elkaar genomen. De trein versnelt smooth zonder handrem.…

Zich ritselend laat vangen, standvastig blijft, niet draait. Kan ik eenzaam, lange uren staren naar jouw glimlach in mijn glas. Je ogen, je mond, hoe mooi je was. Maar de dood speelde al door je haren. Een kam met veel te scherpe tanden op een hoofd waarin de waanzin laait, als de wind die stro aanzet tot branden.…

Terwijl je mij nu verlaat blijft jouw standvastige blik zoals voorheen. Jouw strijd van overwicht staat als titel van het gedicht.…

. ______________________________ Ferm was zij, in de Spaanse tijd, heldhaftig Doortastend, moedig, flink, gedecideerd Krachtdadig, onverschrokken, onverveerd Beraden, onversaagd, kordaat, standvastig Beslist ook boud, vol geestkracht, fiks en dapper Geheid gehaaid, vroeg uit de veren: wakker!…

hangt een schaduwzijde over mijn bestaan ik zit gevangen in een aflatend lichaam Wie van binnen naar buiten ziet kan soms zien mijn stil verdriet Ik probeer ook de zonzijde te zien door te hopen dat eens misschien een middel gevonden gaat worden waardoor ik de toekomst kan zien zonder horden Hoop doet leven zegt men eenvoudig geloven standvastig…

Een wolk Fijngestampte druppeltjes Water in zijn dampende zelf Golvend als de zee Deinend onder de zon en Spelend met het morgenlicht Een berg Opeengepakte stukjes aarde De wereld in zijn reusachtige zelf Standvastig als een sterke wil Krachtig onder de lucht en Overvloeiend in het bos Een vuur Regenende gouden vonkjes Stille warmte…

overal tegenin niemand snapt 't uitleggen heeft geen zin dan zo meegaand compassie lief en open dwars door de barière heen geslopen lief meelevend spiritueel dan mij voor de rest wees toch eens reëel tegenstrijdig door het leven of toch maar weer eens teveel gegeven ik ben lief ik leef naar de waarheid dat ben ik en zelfs dat is niet waar standvastigheid…

jij ontbladerde tot spriet waar was toch die leuke griet gebleven weg viel het zachte ruisen alleen in strak kon nog karakter huizen al in de zomer kwam het eerste geel nog had je groen genoeg pas later herfstte jij in volle zon toen de deformatie echt begon standvastig als jij was kleedde jij je bast met positieve kleuren…

Toont kracht en standvastigheid in de toekomst.…

De trein vreet elke ochtend vele ikken En niemand die hun nare dromen duidt De klok zit hen voortdurend op de huid Hij blijft hardnekkig en standvastig tikken Zij trachten tevergeefs zich op te krikken Terwijl de informatie hen omsluit De trein vreet elke ochtend vele ikken Zij vinden niet de tijd zich te verkwikken Hij spuugt ze door de spuigaten…

De koele zwoele wind door de haren Nooit eerder weer gevoeld sinds jaren Machtig alles kunnen klaren En toch weer woelig bedaren Standvastig bij de fok Fier en ferm, lijf rechtop Jagen we het zeil in top Starend naar de spits voorop We hijsen alle zeilen Wat mij betreft nog zeemijlen Uren lekker maat-loos varen Ik hoef mij niet te scharen…

Het ontluikt als een lelie: standvastig en zeker, de perken te buiten. Niet snoeien. ------------------------------ uit: 'Het onverborgene', 2006.…

Het ontluikt als een lelie: standvastig en zeker, de perken te buiten. Niet snoeien. ----------------------------------- uit: 'Het onverborgene', 2006.…

romantiek, na tragiek Waterspreeuwen vertonen bad-rituelen Vredig gevoel met ieders hart delen Stilzwijgende diepgang uit het ravijn Waar je intens verbonden met natuurkrachten zal zijn Er leven van zeldzame planten Op steen en puinrestanten Waar rotskruipers roepen En zij slaapt in je schoot Liefde vormt elitetroepen Het leven heeft hier standvastigheid…

Het sterke, standvastige geloven toont zich bij beproeving onloochenbaar: door woestheid omringde bloeiende hoven.…

Mijn ogen zijn rood van het huilen Ik wil me nergens meer achter verschuilen de woede, het ongeloof, alles komt er nu uit ik bent standvastig en maak mijn besluit Laat me maar gaan kom niet achter me aan Geef niets om mijn leven het is me allemaal om het even Niet meer vechten voor jou nooit meer zeggen dat ik van je hou Nooit…

De einder met de harteloze heg, scherppuntig op de ogen gericht, want onze verlossing moet zwaar bevochten; de blik standvastig naar de verre kim. Nergens liefde en haat zo vervlochten als op de brede multibaans straten, waar elk door eigen godvruchtige sim het ritsen aan anderen moet laten.…

zestien, maar in zijn gezin - Daar voelde ze zich thuis als zeemeermin Hoe warm de tropen in zijn bruine huid Jasmijn en zilt spontaan en grif vermengd Er kwam een telg met orchideeënbloed Vol huidhonger het leven tegemoet Van passie en van dankbaarheid doordrenkt Gezinsgeluk en minnaars, hand in hand De hoeksteen van de samenleving stond Standvastig…