Alle inzendingen over ster

Stil zijn de nachten vol verwachting over de komst van een ster zo lang door de wereld verwacht. Die hoog aan de hemel zijn opwachting zal maken; als een symbool van de vrede de wacht houdt bij het 'nieuwe leven' in de decembernacht. De decembernachten zo koud en donker; lonken naar de komst van dat wonderlijk hemellicht.…

Ik geniet de vroege maagdelijk ochtendschijn De frisse ochtenddauw over het vlakke veld De zon rijzend boven verre horizonlijn De glans van de laatste ster die wordt geteld Ik geniet parelende druppels dauw aan twijgen Die schitteren als diamant, smaragd of robijn Geen mens kan ooit een schoner ketting rijgen Van kralen of van edelsteen die…

imago uitgekleed De lucht betrekt de wind voelt guur De hemel sluit en rust is duur Tobbend groeit wroeging zuur vilein Zijn hoofd knelt van wrang chagrijn Hij straalde door warme studiolampen Na het applaus komt nu hoon weergalmen Succes suggereerde een schone schoonzoon Leeg en hol klinkt nu van voos berouw de toon Het vallen van een ster…

Geloof me, ik zit hier op een ster. Geloof me, ik bewaak jullie leven. Zal jullie geluk ook hier beleven Ik ga nu het onbekende betreden. Waar lijden hoort, tot 't verleden. Waar bloemen altijd bloeien. En vlinders in de zon stoeien. Ga, mijn liefsten en treur niet. Zorg dat je van 't leven geniet.…

De ster van vergeving mag zorg verjagen, die berouwvol Hemels onderzoek vreest, zendt helende engelen zonder klagen.…

een eeuwenoud verhaal over het kind in een kribbe geboren in een stal over herders in het veld de nacht waarin een wonder gebeuren zal over drie wijzen uit het oosten met hun geschenken wierook, mirre en goud ze zagen de ster van Betlehem zochten naar het kind dat van alle mensen houdt daarbinnen in die stal zo wondermooi zo…

Voel van binnen je fonkelende ster.. En doet mij ademhalen……

Liefde geeft inspiratie en kracht is als een heldere ster in de nacht Liefde, als iemand je dat geeft besef je toch weer dat je leeft. Maar als ik zonder liefde mijn dagen slijt voel ik me zo koud en ben ik de weg kwijt Veel liever nog zou ik dan willen sterven.…

De zon door het venster treft dwaalstof tot klaringen Zwervers in de donkere ruimte, uit de nok van mijn heelal als vergeten kometen, pas zichtbaar bij de val naar een ster die naast aantrekt zich verzet tegen dingen Traag draait het ‘stof `lijke’ haar moeizame wendingen Afgebogen door het fuseren van het lichtend vermanen wordt oud vuil vergast…

Ik heb je mogen leren kennen als een grote kanjer, Jouw openheid en vertrouwen, Is de fundering waarop wij kunnen bouwen, In jouw aanwezigheid voel ik mij als een ster. De omgang met jou is prettig en fijn, Het geeft mij een fantastisch gevoel, Alleen jij weet wat ik bedoel, Daarom noem ik je vaak mijn Goudmijn.…

Nu de helderste ster,niet meer weerkaatst in mijn laatste traan Nu mijn leventje op het absolute nulpunt is, Denk ik dat het tijd wordt om omhoog te kijken en door te gaan Verder de toekomst in,vooruitkijken,ondanks het grote gemis. Want op mezelf kan ik vertrouwen,ga door merg en been Verder de toekomst in maar....waar gaat die heen?…

In `t donkerst plekje van dit tabernakel bij het krapste altaar binnen zijn tempel achter een deur zonder alt hoge drempel noch koren of bonen of hemels spektakel Er doolt geen licht, sinds ster doch glas in `t lood daar pronkt, totaal overbodig maar ach, hij vond het ginds ook nodig zo blijkt zelfs `t kleinste gewijd waterpas Zijn bezoekjes…

Neem het licht van een ster schijn er mee in het rond zie hoe dichtbij en dagreizen ver de tol van vernieling en oorlog, alles kapotmaakt wat mensen ooit bond. Ga mee met de wind diep in de woestijn en bekijk daar tienduizenden sporen; stappen van hen die verdwenen zijn of als vluchteling alles verloren.…

Van ooit gekomen en van verre aan 't firmament ontvallen sterre sta 'k even vast in 't ogenblik bezonken peinzend hoe het was als kind dat leed en schreef en las bestemd te worden tot een ik Verplaatsen deed ik mij in tijd, de ster vanwaar ik kwam werd ruimer en mijn horizon zo wijd dat ik me zonder vrees of sluimer op de mensenaard…

Ik zie een vallende ster, Die kwam van heel ver. Je mag dan iets wensen, Dat weten alle mensen. Het is maar een gasbol, Is dit sprookje niet te dol? Je moet blijven dromen, De realiteit blijft toch wel komen. Die is soms veel te hard, Maar pas op dat je niks verwart. Je kan zomaar ver weg zijn, Daar zonder verdriet en pijn.…

Ik droom eventjes niet, want wat we beiden zien is een echte heuse vallende ster, waarop jij zegt snel, je mag een wens doen. Ik doe een wens, vertel hem niet, want dan komt ie niet uit, zeggen ze. Vervolgens droom ik verder, over de autorit, over jou en over de wens.…

Michael Jackson is niet meer Zijn muziek dwaalt door mijn hoofd Ik draaide zijn muziek zoveel keer Een absolute ster is nu gedoofd The man of soul, the king of pop Mijn jeugd stond in zijn schaduw Op het podium stoer, sterk en uitdagend, maar daarnaast verlegen en mensenschuw Zijn levenswandel leidde tot discussies Maar bovenal een fantastisch…

niet alleen de geboorte maar de plaats en het tijdstip de vader en de moeder de stal, de ezel en de wijzen de ster, die de weg wees de herders, die hem volgden de oorlogen, die stopten de bezinning, de bezieling bij de mensen de bijbel, die alles al beschreef de verkondiging, die altijd maar doorgaat steeds meer gelovigen, steeds meer…

geen supermaan zal mij weerhouden om in de nacht verdoemenis te brouwen vrees, gij wratloze wangedrochten want ik heb al met iedere duisternis gevochten vol zal mijn gif zijn in iedere ster en 't water mijn betoverd gezang zal jullie lokken als een onweerstaanbare sater gij klein gespuis, al baadt gij nog in superlicht, leiden elfjes u,…

Vlakbij zijn de kluisters, de gedichten, vlakbij zijn de oude vergezichten, een witte Kerst en een groene loot, een vers uit de Bijbeld dat uitzicht bood, en plots weer de ster die verscheen. Een heel goed, gezond en gezegend Nieuw Jaar voor iedere lezer(es).…

De decennia, Waarin een ster haar roem vergaarde Licht soms al ver achter de huidige Horizon; die een herinnering aan haar Heeft kunnen bewaren en zo nu en dan Iets laat gloren van een roem dat toen Nog leven kon.…

Een kleine ster erboven. 'k Dacht: zijn licht Vertrok toen 't graf van Ramses werd gesticht. En 'k voelde duidlijk: 'k was zijn tijdgenoot.…

Dumbo is een heel lief klein olifantje met hele grote roze oren die daardoor eerst een buitenbeentje is en eenzaam haar eigen weg zoekt maar uiteindelijk een grote ster wordt als zij eenmaal ontdekt heeft dat zij vliegen kan.…

op weg van het meer naar de duinen verdwaal ik in haar huis ze heeft haar lichaam gesluierd en ik kniel doe mijn ogen dicht en wacht op de blauwe maan in het donker van mijn ogen licht ze even op een vuurvliegje een vallende ster of dans je dan te hoog door daken door muren en ramen valt de blauwe maan over schelpen en stenen…

dat kussen duurde zelfs langer dan een jaar Gouden dagen en daarbij ook al de nachten leefden onze twee klevers in sprookjesland Op hun huwelijksdag kon ze amper wachten dan kreeg zij zijn gouden ring aan haar hand Op een mooie dag was dat eindelijk zover alleen leek hij net die ochtend wat nukkig Doch hij dolde enkel zijn heerlijk lieve ster…

Dat kleine wonder onder die ster gevangen in die nederige stal omringd door zijn dierbaren van teer porselein.…

Zelfs de breed gebogen lijnen van de bomen zie 'k niet meer; Eenzaam glijden bootje en schipper over donkre stroom, zo ver, En het lichtje dat in top zit is als een verdoolde ster.…

Hoe een huis overeind kan blijven nu die akelige ziekte ook daar wil beklijven, haar geest nu wellicht ook een ster wil zijn rest hier opnieuw al weer intens zielenpijn.…

De winteraarde lag hard en wit bevroren onder het schijnsel van een scherpe maan toen meenden herders engelengezang te horen en zijn over de heuvels naar Bethlehem gegaan Zij dachten dat Gods zoon moest zijn geboren bij het aanschouwen van een flikkerende ster en de moeder die door God was uitverkoren vond geen plaats meer in de drukke…

De witte zwanen zwerven om haar heen, die reikhalzend de vleugels strekken, zweeft zij mee omhoog naar niet ontdekte streken, er is iets - in haar aureool wat haar naar de aarde trekt, Wat later staat ze onbewogen, vol verwachting aan haar venster op de lippen fluister ze een naam, er welt een ster in haar blauwe ogen, een Messias…