Alle inzendingen over stilte natuur

Stil Stilte Hoor ik om mij heen Geluiden zachter Dan de stilte Verbreken Elke rust in mijn hoofd Stil Stilte…

Ja, ja, excuses natuurlijk, zo werkt het in dit land! U wist natuurlijk niet dat u in beeld was.... Dat is nou echte politiek en dat maakt de burgers ziek!…

Natuur is niet gebaat bij dierenvrienden Maar ach: wat is natuur nog in dit land? Dat polderplasgedoe loopt uit de hand Door actiedruk van minder helderzienden Ons land blijkt ongeschikt voor wilde beesten Al lopen er daarbuiten nog de meesten…

Het pad dat ik inmiddels zo goed ken, voert mij vandaag weer naar de waterkant. Daar ligt, door riet en dennenbos omrand, de spiegel van het koele, stille ven. Met zwemmen zal ik geen medaille winnen, maar 't meertje stemt me vredig diep van binnen.…

het wond’re kunstwerk der natuur verraadt een ware meesterhand…

De weidse stilte delen wij in kleine stukjes stilte boven de weilanden en in de broze stad overal gedeelde stilte.…

In de omhelzing van de natuur In de kleuren van de zonsondergang wanneer ik door het gras naar de horizon kijk met de aarde voelbaar onder mij met de getijden en de kringlopen van de natuur luisterend, wakker glanst mijn levensgeest in de schoonheid en heiligheid van alle leven…

Als ballade aan de zon in alle kleur getooid Verschijn je aan de horizon als de regen wordt verstrooid Natuurlijk en fenomenaal ben jij geboren uit de zonnestraal Alleen kenbaar uit het juiste zicht ben jij natuurlijk een gedicht…

Over de natuur Er is een raar verhaal, Het is ook nog eens triviaal. Het staat in de bijbel geschreven, Over de oorsprong van het leven, Dat geloofden we ooit allemaal. Maar,….. as a finishing touch, Nature created The DUTCH.…

De afstand wordt steeds groter Onze wegen steeds verder uiteen Een silhouet ergens ver benee Langzaam ga je verder heen Jouw pad gaat door dalen Door stilte en natuur Het mijne over bergen Door steden, dans en vuur Symboliek van twee individuen Een tweeling bij elkaar Maar alleen zo verschillend Het pad omhoog soms zwaar Met opgeheven…

De stilte bidt. Een tempel is natuur En de aard voelt zich met vrede als overgieten... Het is de zelfde heilige avonduur' Als toen ik 't eerst heur aanblik mocht genieten. - Eerbiedig denk ik aan het jong voorleden: Ik hoor heur stem, ik hoor haar zachte schreden, Op bloemengeuren stijgt haar naam omhoog.…

blijft ons verbazen zijn glimlach weerspiegelt de weideplas omhelsd door de warmte doorboord door de stilte eeuwig als de kalmte bevroren zonder kilte fluistert de liefde een stille tot ziens…

dat ik naar hen eeuwig zal staren vaak is het zo dat ik hun schreeuwen vervloek iedere winter slecht ik een der fundamenten in de hoop dat ik hun verwachting sloop maar bij het laatste hakken breekt er iets in mij kennelijk raak ik aan mijn eigen lente onthoud ik hen en mij soms van een natuurlijke hoop?…

genadeloos neer dat voelt als eeuwig eenzaam aan maar het schijnt zo van nature te zijn; alles rimpelt in een groter meer en wat ik moet doen is aansluiten bij liefdevol ademen zo is het, als vanzelf, uiteindelijk gegaan…

De kracht van de natuur verbijt haar angst, in elk woord ligt ongekende kracht gruwelijk moordend. Huilend, voel ik de zachte wolvenvacht.…

in haar bestaan zongen vroeg in het voorjaar vogels luid van toon nu heerst stilte en zachte kwinkslag van een mees bijgestaan door triller van roodborst zacht en hees licht melancholisch bedenk ik dat al dit schoon een teken is van het vergankelijk leven want ondanks lengte van tijd duurt dat maar even.…

Het tieren is in stilte opgegaan onder het kruis van ontzetting en een slagschaduw baart in het scherpste mes van een natuurlijk zwaard. De toekomst van het mededogen wordt in gulheid afgewogen.…

Keert de stilte om me heen terug en krimpt alles buiten mij? En mijn innerlijk telkens ook, hebben alle mensen dit gemeen? Het moet een verslavende vrijheid zijn die ons verblindt, maar ik zal geen angst kennen, oh nee! "Wat goed is, is immers ook goed voor mij!"…

Het ontwaken in stilte is verbazingwekkend, genietend van de kleur van de natuur. De koffie staat te pruttelen, zodat je er straks van kunt genieten, de geur ruik je er bovenuit. In en om het huis maken we het gezellig en koesteren we de kleine mooie dingen. Dankbaar mogen we zijn al zie je je dierbaren minder, het is niet anders.…

Zullen we in stilte wandelen oppert dochterlief als we elkaar een paar weken niet gezien.... Natuurlijk, na het aanhoren van al die gesprekken van cliënten, merkte ik ook aan jou, dat ik teveel teveel zei en je eigen verzinsels onder vogelgefluit dreigden te vervliegen.... Sorry zeg ik dan, snap ik…

Landschap ontwikkelt zich in een droomcyclus rivieren kronkelen door eindeloze bossen waar ruige wolven jagen op klein wild stilte van wolken schaduwen werpen kraaien krassen in blonde duinen zweven meeuwen boven zeemoerassen de stem van de natuur in een droom herkend als ratio van nooit vergeten inbeelding herhalend zichzelf zoals…

Waar vinden wij stilte in rust te verkeren nog landelijk vrede waar auto’s niet storen wij geluid van mondaine wereld niet horen in bos en in veld ons lawaai niet frustreren.…

toch heb ik de wereld lief met al haar gulle gaven maar ook haar gekke dagen die menigeen soms plagen de stilte van de nacht het onweer dat ons nog wacht de behaaglijk warmte van de zomer de verkwikkende winterse koude de pracht en praal die je voor ons bouwde je gaf het zoet en zuur was het huis van moeder natuur je gaf een vinger…

Ik wandel Bijna Dagelijks In het bos In de duinen Of aan het strand Langs de zee Tijdens zo een wandeling Word ik vaak stil Van al het moois Dat ik zie De natuur Brengt me tot rust Stelt me gerust Ik voel me daar thuis Deel van En dus nooit alleen Een rijk mens De natuur Die nergens om vraagt Zoveel moois geeft En ik…

fraai regisseerden algoritmes de tijd en behoeftes der mensheid op aarde waarbij ziektes oorlog en natuurlijke rampen volgden uit het bekampen van teveel mensen waar economische doelen de smoelen bepaalden liep het natuurlijk algoritme groot gevaar de mens verbrak de balans in de natuur in tal van tekenen maar ook genegeerd…

wat het mooie was: een laatste trein natuurlijk obligaat haast gemist natuurlijk mijn voeten glijden weg, natuurlijk seinhuis thermostaat en schuin -net boven de eerste doornen- afgesneden cadeau gegeven: gele rozen wel gegeven en bedankt wentelen gesprekken tot een zich goed verstaan in Woerden dat, -weten we allemaal-, slechts bestaat…

jij deelgenoot mag zijn Van iets zo mooi en zo puur Als het ontwaken van de natuur…

nature vlakliggend en door hardwerkende boeren in gebruik genomen om de ontginning te vrijwaren…

Ik sjok met de hond door de zogenaamd vrije natuur en zie iets wat mij verdriet: de brem bloeit al de natuur zoekt de kluts die wij kwijt zijn Een gekunsteld tekstje, denk ik op de terugweg, maar natuurlijk wel waar. Thuis zoek ik naar een foto van brem en dan merk ik dat ik toch wat anders zag...…

Verrukt weer van zelfreinigende gedachten, De harmonie van het evenwicht Natuurlijk verrijkt weer verlicht, De natuur is gezwicht! Het is lente, er is licht.…