6266 resultaten.
De droom van Auschwitz
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 936 De treinen zijn lang weggerot
toch rijden zij nog elke nacht
hun gruwelritten naar de dood
Het schrille kermen van de remmen
de stemmen, och…, ze zijn verstomd
maar klagen luidkeels nog hun nood
De barakken staan verlaten
muren uitgemergeld overeind
diep in geleden pijn gestoken
De ovenpijpen zijn kapot
als rook in dromen opgegaan
van…
Brakke grond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 63 sinds ik afstand deed van sigaret en sigaar
kan ik me niet meer achter rook verschuilen
en zag steeds helderder in de spiegel;
mijn gezicht kent al veel groeven
en het hoofd opvallend veel builen
maar ik doe wel stinkend mijn best
of schrijf ik onbewust een zoete parodie
en eindigt die op het lest in mest
of fiets ik verder wijl ik enkel…
Wat later blijkt
gedicht
2.0 met 15 stemmen 12.960 Onthouden we dus van deze dag
een breekbaar soort verloop
Een maatpak en een zijden das
een kamerjas, een strak verband
een ingeblazen hoop
een blok dat weegt op jou
Hier nemen we nu de ruime baan
de weg die leidt naar een nieuw oord
Vernemen we dan uit goede bron
een verstrakking van de graat
Een geruite rok, een zwarte speld
een doorkijkwaas…
Chrysanten
poëzie
2.0 met 21 stemmen 5.129 Er is iets erg pleizierigs: -
De rook van mijn pijp
Heeft vanavond iets zwierigs,
Dat 'k heel goed begrijp.
Kijk me daar die chrysanten
In mijn bruine pot!
't Zijn mijn trouwe trawanten,
Van heel groot genot!
Kom - wat tabak en bloemen
En 'n klein beetje kijk
Op wat we 'mensen' noemen -
Dat maakt je al rijk!
Old boy!…
vissersvrouw
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 6.260 steeds boenen, wassen en soppen
de kinderen achter de rokken
dagen, soms weken achtereen
een vissersvrouw is vaak alleen
al turend op de uitkijk staan
hoe vaak heb ik dat al gedaan
zal de donkere lucht gaan klaren
en je schip gauw binnen varen
het ergste is voor mij de angst
jij maakt je zorgen om de vangst
de netten, de mannen en de…
liefdesvlekken
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.090 geef het maar toe – je rok
heeft zeven vlekken en elke
zoete kus proeft nog naar
berg en dal, naar weide, woud
naar lust en donkere plekken, naar
nog zo veel en veel meer allerhande
als dwerg en prins, die
duw jij heel eenvoudig van
het puntje van je troon, zo wit
mijn vest ook is zingt warm
daaronder blote huid tot
hoon van wie mij spot…
vlinderen bij zee
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 599 Rechtstreeks van onder moeders’ rokken
lang geleden naar Neuchatel geëmigreerd
had een spetter hem fris en onverveerd
naar zijn thuisland terug weten lokken
Vluchten vertelt hij me op een Amsterdams terras
moest om dienstplicht te Papoea in de tropen
en celstraf voor vaandelvlucht te ontlopen,
toen al zeker dat na Luns tijd voor verjaring…
Oude regen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 319 vijfduizend jaar oude jager
ingevroren in het Alpenijs
teerlongen van ‘n zware roker
door bosbranden, vulkanisme
grotten vol rook, ‘n oermilieu
we evolueerden in zure regen
in mijn lijf en leden ontstaat
in korte tijd reumatische pijn
en roos die wijst op droge huid
ik denk aan de moderne mens
oermens en verstoorde balans
herstel…
Op het duin,
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 556 Er stonden meisjes op het duin,
stil, in het laatste licht gevangen
van de ondergaande stralen,
gekleurde nagels op de lange
rokken, het avondrood smeert de
smetteloze wangen, de bleke lippen
tuiten zich in gene van een
groot verlangen, de sokken tot
de magere knieën opgetrokken,
de blonde lokken verleiden zich
en de zwoele avondwind,…
In herhaling
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 498 Het kind naast jou, de hand
aan de rand van jouw canvas rok.
Jullie keken hoe de schemering
zich het eerst onder de appelboom
verzamelde, je hand als vanzelf
daalde, komvormig op haar fontanel.…
WAT WIL IK HIERMEE ZEGGEN
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 299 Als ik me snel omkeer
word ik duizelig
als ik hardloop kortademig
snel eet krijg ik een opgezet gevoel
veel rook dan ga ik hijgen
veel drink dan word ik zat
veel eet dan word ik vet
veel zon dan krijg ik zonnebrand
veel verdien dan word ik rijk
veel uitgeef, ja natuurlijk arm
veel weggeef steeds gelukkiger
veel krijg alsmaar inhaliger…
cv
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 512 Hallo mensen ik ben Arie
en wil graag solliciteren
Probeer het al jaren
wil nu wel eens presteren
Ik wordt altijd afgewezen
al snap niet waarom
Mijn IQ is rond de 60
maar ben zeker niet dom
Ik rook en ik drink te veel
en een blowtje elke dag
Ik leef meestal in de nacht
en ben overdag van slag
Ik ben heus wel te vertouwen
maar kom…
Staand*)
gedicht
3.0 met 27 stemmen 11.607 Versteend sta ik op deze aarde
met lange rok en omslagdoek
die hij strak rond mijn borsten
speelde, omdat dat van de wereld
moet. Zo ben ik opgevoed.
Mijn ogen hebben iris noch pupil.
Dus kijk ik maar naar binnen, wil
al wat buiten voorvalt binnen horen.…
die ene vrouw
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 799 Hij heeft het prima naar zijn zin,
is net gestopt met roken
zit nog lekker in zijn vel
niet eenzaam, niet op zoek
In het bezit van stalen ros
goede baan, een prachtig huis
en vrienden bij de vleet.
Het enige wat nog ontbreekt
dat is voor hem een leuke date.…
Bickerseiland
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 133 De stem van mijn opa dacht ik te horen,
Ik rook nog steeds de geur van teer en olie.
Een auto reed de Bickerstraat in.
Ik voelde de handen van mijn vader en moeder,
terwijl ik als kind tussen hen in liep
en naar hen opkeek.
Mijn angst voor het donker lachten zij toen weg.
Ik dronk van de jenever.
Niets kwam er ooit nog terug.…
Levenslang trouw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 Ze zei: 'Maar één ding maakt me blij:
ze zijn gestopt met roken.'…
Gerechtigheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 158 macht veranderde in grootheidswaanzin
snode plannen groeiden uit tot in bloed
overgoten waarheid
dat ze ooit samen aan een tafel hetzelfde
brood hebben gegeten deed er niet meer toe
het ging nu om isoleren van
schuwde hij zelfs niet om blauwhelmen
te gijzelen die hun belofte van veiligheid
in rook op zagen gaan
manipuleerde hij vriend…
Onze tango
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 135 Mijn ruisende rokken, jouw diepblauwe ogen,
onze lichamen aan elkaar geplakt met lijm
van zoetgeurende karamel.…
Lach om kennis
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 78 Ik heb eeuwen gedaan om onder
de driedubbele rokken van een
Spaanse schoonheid mijn ziel
op te hemelen en mijn ruwe
lichaam in de waagschaal te
gooien als oude lompen.
Ik slikte haar intieme sappen
als honing, vloeibare heroïne.
Ik verslikte mij.…
Wintersouvenir in sepia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 421 Takkenbossen krommen hun rug
en baaien rokken bollen stout.
De dwarrelwind is vliegensvlug.
Nu ik Van Ruisdaels winter zie,
herleeft het prentje in m'n handen.
Een paartje zwierend op het Die
in sepia met kartelranden.…
Middelpunt*
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 2.339 Tuurden wij hoog boven ons naar de regen,
achter mij voelde jouw hete adem
als rook ik bloeiende kersebloesem,
terwijl de sterren op Odyssee zegen.
Maakte jouw ontkleding mij flink verlegen,
ik zag de verwording van jouw boezem
tot middelpunt van mijn universum,
nog niet denkend aan een scheiding der wegen.…
Ajuinvingers*)
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.557 Zelf rook ik rode snippers,
hun sap nog in de vingers
die ik op je handen had gelegd.
Zo bezocht me ooit een engel,
terwijl jij koortsig sliep,
en op het vuur een pan
die jaren blonk van avondlicht.
Verlicht ons, Muze,
versnipper onze levens.
Omhels me, jij,
je vingers ruiken
en ze beven.…
Wat mist kan positief zijn
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 227 Er hing een mistige deken om mij heen
De wereld was zo klein, ik leek wel helemaal alleen
Op zich is dat niet zo erg
Ik zie er toch niet tegenop tegen die berg
Tijdens de druk op mijn pedalen
Verschijnen de meest hartverwarmende verhalen
Het is het geestesoog
Dat op zo'n moment juist scherper ziet
Terwijl ik mij vooroverboog
rook…
Het Pissende Vrouwtje
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 148 (Naar de ets van Rembrandt - 1631)
Bezij een kromme wilgenboom zat vrij van enig schroom
- haar rokken opgeschort, aan het ontblote onderlijf -
een pront en potig boerenwijf
te poepen en te pissen.…
Dochter
gedicht
3.0 met 6 stemmen 6.204 Je hebt brood van mij gebakken, dat ik in de ochtend rook
maar dat snel verdroogde. Jij hebt mij leeggeschonken.
Je hebt je sigaretten in mijn mond gedoofd, je gesprekken
op mijn huid geschreven, je glimlach mijn oogbol in geperst.…
Wecken in september
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 gewerkt,
Mocht het eten
Ooit schaars worden
Dan ligt hier voor de
Winters die nog
Komen gaan genoeg
Voedsel om te overleven -
Ik heb net mijn
Boeken en mijn rooster
Gehaald, en snuif de
Vertrouwde geur op
Van weer een schooljaar
Dat op het punt van
Beginnen staat -
Geur van liefdevolle
Vertrouwdheid gemengd
Met de rook…
herfstgedichtje fopke
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 222 als de blaadjes beginnen te vallen
valt mijn hoofd stil
de herfstblues dus
ik ben duf
en rook en fiets naar de ezels met beitske
en heb geen verlet meer van niks meer
dan rust en mijn bed
paddenstoelen en kabouters mijn egel ligt te slapen onder de blaadjes
de wegen liggen er verlaten bij
en de straatlampen branden alweer
van herfst tot…
alhoewel ik een enkele keer....sprak de engel..
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 203 het is vijf voor twaalf
als de engel binnenvliegt
om kond te doen
van wat hij heeft gezien
angstig wacht ik op zijn verhaal
van de staat van de aarde
onze moeder - ons huis
hebben we nog tijd- vraag ik
en de engel sprak
men was unaniem akkoord
haar voor de ondergang te sparen
toen ergens driemaal een haan kraaide
ik rook onraad en…
met oogkassen vol ongelijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 320 ik dook mijn slotgracht in
zwom tussen bagger naar riolen
wilde leven nog
had schijt aan mijn idolen
zocht naar een kelder
met het water aan de lippen
wist die te vinden
net voor ik zou stikken
zag de beenderen
in uitval aan de kluisters
rook weer de geur
van dodelijk halfduister
schedels dreven langs
met oogkassen vol…
menselijke trekjes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 73 vrouw uit Afrika
denkt vaak aan haar droeve reis
uit hout gesneden
meisje met duiven
droomt al jaren voor zich uit
in de vensterbank
gordijnen hangen
mogen zelden gaan liggen
slechts drie keer per jaar
vogel op de steen
kijkt alleen maar naar buiten
komt niet van zijn plaats
de mijmeringen
op een vuurspuwende berg
ze gaan in rook…